نوزایی شهری رویکردی نوین جهت احیا و ارتقا کیفیت زندگی در بافت تاریخی شهرها (نمونة موردی: محدودة میدان امام علی (ع) شهر اصفهان و بافت پیرامون آن)
الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری
سعیده مویدفر
1
(دکترای جغرافیا وبرنامه ریزی شهری، استادیار گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه میبد، میبد، ایران)
سارا اسحاقی
2
(کارشناسی ارشد شهرسازی-برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، دانشکده هنر و معماری، یزد، ایران)
الکلمات المفتاحية: کیفیت زندگی, بافت تاریخی, تحلیل شبکه, نوزایی شهری, میدان امام علی(ع) اصفهان,
ملخص المقالة :
در چند دهه اخیر رشد بیرویه و ناهماهنگ محیط شهری بهصورت مستقیم و غیرمستقیم بر کیفیت زندگی شهری، بافتهای تاریخی و ارزشمند و انسان تأثیرگذار بوده است.÷ وسعت زیاد بافتهای قدیمی و فرسوده و معضلات پیچیده آنها و تأثیر مستقیم بر کیفیت زندگی شهری، مسئولان شهری را وادار به اتخاذ رویکردهای جدید در جهت مقابله با این معضلات کرده است. رویکردهای مرمت و بهسازی درگذر زمان تکاملیافتهاند که از جدیدترین رویکردها میتوان به نوزایی شهری اشاره نمود. هدف تحقیق حاضر، ارزیابی کیفیت زندگی شهری در محدوده پیرامونی بافت تاریخی میدان امام علی (ع) اصفهان بر اساس سه معیار اجتماعی، اقتصادی و کالبدی با رویکرد نوزایی شهری میباشد. روش تحقیق بهصورت توصیفی- تحلیلی بوده و کاربردی میباشد. جامعه آماری ساکنین محدوده موردمطالعه و متخصصین شهری میباشند که 30 نفر بهصورت هدفمند انتخاب و پرسشنامهها بین آنها توزیعشده است. از طریق روش سوات به تحلیل وضعیت موجود پرداخته و زیرمعیارهای اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و همچنین گزینههای نوزایی شهری از طریق مدل تحلیل شبکهای (ANP) اولویتبندی گردیدهاند. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که مهمترین معیار در جهت ارتقا کیفیت زندگی، معیار اقتصادی با وزن 41/0 و در رده بعد معیار کالبدی با وزن 31/0 و درنهایت معیار اجتماعی با وزن 25/0 میباشد. در زیر معیار اجتماعی میزان رضایت از محله، در زیر معیار اقتصادی بازار مسکن و زمین، در زیر معیار کالبدی نظارت بر ساختوساز جدید و در گزینههای نوزایی شهری برنامههای توسعه مناسب و انعطافپذیر از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر کیفیت زندگی در محدوده مورد مطالعه شناختهشدهاند. بر این مبنا راهکارهایی همچون برقراری تعادل بین عملکردهای بافت از طریق تزریق فعالیتهای تجاری و گردشگری، تدوین ضوابط شهرسازی با در نظر گرفتن اقتصاد زمین، نظارت بر نظام انسانی در ساختوسازهای جدید برای جلوگیری از کمارزش شدن بناهای باارزش جهت احیا مجدد این محدوده میتواند ارائه گردد.
_||_