ارائه مدل پیش بینی خودپنداره بر اساس مشکلات رفتاری-هیجانی با میانجی گری مهارتهای زندگی در دانش آموزان دوره ابتدایی
الموضوعات :
فاطمه رشیدی
1
(دانش آموخته کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بندرعباس، بندرعباس، ایران.)
موسی جاودان
2
(دکتری روانشناسی، دانشیار دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران.)
الکلمات المفتاحية: خودپنداره, دانش آموزان, دوره ابتدایی, مهارت های زندگی, مشکلات رفتاری هیجانی,
ملخص المقالة :
مقدمه: بررسی مشکلات هیجانی و رفتاری دانش آموزان از طریق مهارتهای زندگی در دوره ابتدایی که مهمترین دوران شکل گیری شخصیت میباشد، میتواند نقش مهمی در آماده کردن برای زندگی در مراحل بعدی زندگی داشته باشد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر ت ارائه مدلی بدر جهت پیش بینی خودپنداره بر اساس مشکلات رفتاری-هیجانی با میانجی گری مهارتهای زندگی در دانش آموزان دوره ابتدایی میباشد.
روش: روش توصیفی-همبستگی و گردآوری دادهها بهصورت میدانی و از لحاظ نتایج، کاربردی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع ابتدایی مدارس شهر تهران که با توجه به جدول حجم نمونه جدول مورگان 253 نفر به صورت به صورت تصادفی انتخاب و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای جمع دادهها از مقیاسهای خودپنداره یی یسن چن (2004)، پرسشنامه مشکلات رفتاری-هیجانی سیاتل (1999)، پرسشنامه مهارتهای زندگی ساعتچی و همکاران (1389) استفاده شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمونهای آمار توصیفی، جدول ماتریس همبستگی، رگرسیون و تحلیل مسیر و نرمافزار SPSS نسخه 25 و نرمافزار Amos تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد مدل پیشبینی خودپنداره بر اساس مشکلات رفتاری-هیجانی با میانجی گری مهارتهای زندگی در دانش آموزان دوره ابتدایی از برازش مناسبی برخودار است.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست از تحقیق میتوان گفت که خودپنداره بر اساس مشکلات رفتاری_ هیجانی با میانجیگری مهارت-های زندگی اثر مثبت معنی داری دارد که از همان انتدای زندگی می باید توسط والدین و مربیان مورد توجه قرار گیرد.
_||_