کاربرد CFA درتبیین ابعاد تاب آوری سکونتگاه های جدید در برابر خطر زلزله (مطالعة موردی: منطقة شهری اصفهان بزرگ)

فضل اله کریمی قطب آبادی ¹ ( دانشجوی دوره دکتری جغرافیا و برنا‌‌مه‌‌ریزی شهری، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران )
علی زنگی آبادی ² ( دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی، دانشگاه اصفهان )

تاريخ الإرسال : 22 الأحد , صفر, 1444 تاريخ التأكيد : 11 الإثنين , جمادى الأولى, 1444

الکلمات المفتاحية: زلزله, تاب‌آوری, سکونتگا‌ه های شهری جدید, CFA, منطقة شهری اصفهان بزرگ,

ملخص المقالة :

امروزه وقوع بلایا و سوانح طبیعی، صدمات و خسارت های جبران‌ناپذیری بر ابعاد مختلف زندگی انسان‌ها وارد می‌کند. رویکردی غالبی که در سطح جهان در برخورد با این سوانح و بلایای طبیعی پذیرفته شده است، تاب آوری می باشد. تاب‌آوری در برابر سوانح طبیعی، نحوة تأثیرگذاری ظرفیت‌های جغرافیایی، اجتماعی، اقتصادی، نهادی، کالبدی و... جوامع در برابر این سوانح است که باید در هر جامعه به آن توجه شود. هدف از انجام این پژوهش، تبیین ابعاد تاب آوری سکونتگاه های جدید منطقة شهری اصفهان در برابر زلزله با استفاده از CFA است. نوع پژوهش کاربردی و روش انجام آن توصیفی – تحلیلی است. جامعة آماری این پژوهش شامل 6 سکونتگاه شهری جدید شاهین‌شهر، مجلسی، سپاهان شهر، فولادشهر، بهارستان و شهید کشوری در منطقه شهری اصفهان بزرگ می‌باشند. یافته های این پژوهش نشان داده است که از 7 شاخص X2/df ،RMSEA، NFI، NNFI ، CFI، IFI ، GFI مورد استفاده در این پژوهش، فقط 2 شاخص X2/df و RMSEA از شرایط قابل قبول برخوردار می باشند و مدل مورد مطالعه از برازش مناسب برخوردار نیست. در نهایت از طریق فرآیند اشباع سازی می توان نسبت به بهبود شاخص های برازش اقدام گردید. در فرآیند اشباع سازی، با حذف اثر متغیرهای بیرونی از واریانس تبیین نشده متغیرهای مشاهده شده، شاخص های برازش، بهبود یافته و تخمین مدل در وضعیت مطلوبی قرار می گیرد. پس از فرآیند اشباع سازی، نسبت به بررسی شاخص های برازش اقدام گردید و مشخص گردید که تمام شاخص های برازش مورد استفاده در ابعاد تاب آوری مورد مطالعه، از وضعیت مناسب برخوردار است.