سنجش سطح توسعه‌یافتگی مناطق هفده‌گانه جدید کلانشهر مشهد
محمد قنبری
1
(
دانشگاه فردوسی مشهد
)
مرتضی رضوی نژاد
2
(
دانشگاه تهران و شهرداری مشهد
)
رابعه کوشا
3
(
شهرداری مشهد
)
سید روح الله حسینی
4
(
شهرداری مشهد
)
الکلمات المفتاحية: مشهد, سطح توسعه‌یافتگی, منطقه بندی, مدل تصمیم‌گیری چند معیاره,
ملخص المقالة :
در قرن حاضر گسترش شهرنشینی و افزایش جمعیت، از لحاظ میزان توسعه‌یافتگی و برخورداری از امکانات باعث نابرابری‌های زیادی در مناطق مختلف جغرافیایی با یکدیگر و بحران‌های شهری و زیست‌محیطی شده است. از آنجایی که کلانشهر مشهد بزرگ‌ترین شهر مذهبی ایران محسوب می‌شود و سالیانه میلیون‌ها زائر امام رضا (ع) را نیز در خود جای می‌دهد، لذا رعایت عدالت اجتماعی و توسعه پایدار، هم برای شهروندان هم زائرین این شهر بسیار با اهمیت می‌باشد. با استناد به دستورالعمل محله بندی و منطقه بندی شهری بر اساس آخرین تغییرات مصوب در سال 1396، کلانشهر مشهد به 17 منطقه شهری و 170 محله تقسیم‌بندی شده و نواحی نیز حذف گردیده است. هدف اصلی این پژوهش، سنجش توسعه‌یافتگی مناطق 17 گانه جدید کلان شهر مشهد می‌باشد که با روش تحقیق توصیفی و تحلیلی و با استفاده از مدل تاپسیس و نرم‌افزار ARC GIS مناطق شهرداری مشهد موردسنجش قرار گرفته‌اند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که مناطق 11، 9 و 1 به ترتیب رتبه یک تا سوم سطح توسعه‌یافتگی و مناطق 5، 10 و 12 در سه رتبه آخر بر اساس شاخص های این پژوهش قرار گرفته‌اند. به لحاظ فضایی مناطق کمتر توسعه یافته در شرق، جنوب شرق و شمال شرق قرار دارند و هر چه از مرکز شهر به سمت غرب و جنوب غرب کلانشهر مشهد حرکت می‌کنیم مناطق توسعه یافته و توسعه یافته تر قرار دارند. به لحاظ فضایی مناطق کمتر توسعه یافته در شرق، جنوب شرق و شمال شرق قرار دارند و هر چه از مرکز شهر به سمت غرب و جنوب غرب کلانشهر مشهد حرکت می‌کنیم مناطق توسعه یافته و توسعه یافته تر قرار دارند.
_||_
