تحلیل قدرت و موقعیت شهرها در شبکه شهری کشور "مبتنی بر حمل و نقل زمینی"
الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
کرامت اله زیاری
1
(استاد تمام جغرافیای برنامهریزی شهری، گروه جغرافیای دانشگاه تهران، تهران، ایران)
مریم احمدپور
2
(دانشجوی دکتری جغرافیا برنامهریزی شهری، دانشگاه تهران، پردیس البرز، تهران، ایران)
حسین حاتمی نژاد
3
(گروه اموزشی جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشکده جغرافیا، دانشگاه تهران، ایران، تهران)
احمد پوراحمد
4
(استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران)
الکلمات المفتاحية: شبکه شهری, موقعیت/قدرت شهر, واگرایی/همگرایی, همجواری/همپیوندی, یوسی نت,
ملخص المقالة :
قدرت و موقعیت شهرها به عوامل مختلفی وابسته است. ادبیات حاضر بیان میکند که سرنوشت شهرها و ساکنان آنها به قدرت و موقعیت حاصل از جریانهای مختلف مخصوصا جریانهای بینالمللی بین شهرها وابسته است. برای تحلیل شبکه شهری حاصل از قدرت، شیوه دو مرحلهای بکار برده شده است. ابتدا شاخصهای مرکزیت شامل واگرایی، همگرایی، همجواری و همپیوندی که از شاخصهای تحلیل قدرت و موقعیت شهرهای جهانی و تعیین شبکه شهری جهانی است استفاده شده است. این شاخصها بیان کننده قدرت شهرها بر اساس پیوندهای ارسالی و دریافتی توسط یک شهر هستند. در مرحله بعد برای تعیین موقعیت و پوزیشن شهرها بر مبنای حمل و نقل زمینی و شبکه شهری منتج از آن، از الگوریتم REGE استفاده شده است. برای انجام تحلیل شبکه شهری از دادههای حملونقل زمینی کلیه متروپلها و مراکز استانهای کشور بعنوان یکی از جریانهای مهم و اثرگذار بر شهرهای کشور استفاده شده است. هدف اصلی مقاله، معرفی شبکه شهری کشور بر اساس قدرت و پرستیژ و تعیین خوشهها و شهرهایی است که نقش اصلی را در شبکه شهری حاصل از حمل و نقل زمینی بازی میکنند. لذا مقاله حاضر با اتکا به مبانی نظری تحلیل شبکه و متدولوژی تحلیلی شاخصهای فوق تهیه شده است. خروجی حاصل از این تحلیل، شبکه شهری تقریباَ کامل اما با تراکمهای متفاوت است که از حالت ستارهای و متمرکز دور است. در تحلیل شاخصهای چهارگانه شاخص همگرایی شهر تهران در رآس همگرایی قرار دارد ، سپس شهرهای بندرعباس و اصفهان در سطح دوم و سوم همگرایی هستند. شاخص واگرایی در سطح اول و دوم به شهرهای اصفهان و اهواز و رتبه سوم به تهران اختصاص دارد. شبکه حاصل یک خوشه مهم را با ترکیب شهرهای بندرعباس، اهواز و کرج نشان میدهد.