بازخورد اقلیم و ژئومورفولوژی در برنامه ریزی توسعه شهری (مطالعه موردی: کلانشهر شیراز)

الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای

عبدالعلی کمانه ¹ (استادیار جغرافیا و ژئومورفولوژی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران)
حیدر قادری ² (استادیار جغرافیا و اقلیم‌شناسی، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران)
شهیده دهقان ³ (کارشناس ارشد جغرافیا و اقلیم‌شناسی، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران)

تاريخ الإرسال : 02 الأحد , رمضان, 1435 تاريخ التأكيد : 16 الثلاثاء , ذو الحجة, 1436 تاريخ الإصدار : 10 الأربعاء , ذو الحجة, 1436

الکلمات المفتاحية: شیراز, توسعه فیزیکی, فراکتال, تغییرات اقلیمی, حوضه‌ی ژئومورفیک, کیاس,

ملخص المقالة :

       هدف مدیران و برنامه­ریزان از توسعه شهری چینش منطقی کاربری­های انسانی و طبیعی در یک مجموعه سیسمتی است. تعامل بین زیرسیستم­ها به مطلوب­ترین شکل می­تواند سبب بالاترین حد آنتروپی مثبت و در نتیجه توسعه مدرن شهری گردد. در این پژوهش مسئله این است که آیا دینامیک توسعه فیزیکی شهر شیراز از ضوابط آشوبی یا برخالی تبعیت می­نماید؟ مهم­ترین ابزار تحلیلی در این برآورد در مرحله اول اعمال نگرش سیستمی در پژوهش می­باشد. در مرحله دوم هر یک از زیرسیستم­ها (زیرسیستم کلیماتیک، ژئومورفولوژیک، انسانی) به صورت کمی تعریف گردیده است. به این  منظور اطلاعات مورد نیاز از خروجی­های سی ساله اقلیمی سازمان هواشناسی استان به صورت قیاسی استخراج و از بطن آن به صورت استقرائی اطلاعات مورد نیاز حوضه­ی شیراز در مطالعات اقلیمی از طریق واسطه یابی درونی مورد مطالعه قرار گرفته است. همچنین با استخراج پیکسل­های دو بعدی مسطحاتی و سه بعدی (توپوگرافیکی و ژئومورفیکی) اطلاعات مکانی برداشت شده است. دیتاهای دو بعدی توسعه فیزیکی شهر شیراز به عنوان سیستم انسانی نیز به صورت  قیاسی در کل استان و شهرستان شیراز و سپس به صورت واسطه یابی درونی به صورت کمی برداشت شده است. با توجه به آرایش فضائی هندسی اطلاعات عددی و تجزیه و تحلیل جبری زیرسیستم­ها می­توان به بازخورد سیستماتیک آنها که ناشی از ساختار کیاسی، فراکتال یافازی است پی برد و با آگاهی از عملکرد متقابل عناصر دو زیرسیستم حوضه طبیعی و زیرسیستم انسانی محدوده شهری شیراز طوری به مدیریت  توسعه شهری شیراز پرداخت که کل سیستم دارای کمترین حد آنتروپی منفی در سایر زمینه­های جریان ماده و انرژی و بالاترین حد بازخورد منفی سیستمی باشد. نتیجه این تحلیل سیستمی از طرفی سبب پیش­بینی بروز عدم تعادل در زیرسیستم­های پویای ژئومورفولوژی شهری و کنترل آنها خواهد شد و از طرف دیگر می­تواند سبب کنترل سیستم  به سمت ناتعادلی و سپس تعادل گردد. 

المصادر:

1. آذرانفر و ابریشمچی و تجریشی (1385): «ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر بارش و دما در حوضه آبریز زاینده رود با استفاده از خروجی مدل های چرخش عمومی»، دومین همایش ملی منابع آب ایران، اصفهان.


2. الهی گل، زهرا و مریم حجام (1385): «بررسی اثرات تغییر دما و بارش بر روی رواناب حوضه آبریز امامه (استان تهران)»، دومین همایش ملی منابع آب ایران، اصفهان.


3. باباییان، نجفی نیک، حبیبی نوخندان و زابل عباسی (1386): «مدلسازی اقلیم ایران در دوره 2039-2010 با استفاده از ریز مقیاس نمایی آماری خروجی مدل ECHO-G » ، کارگاه فنی اثرات تغییر اقلیم در مدیریت منابع آب، کمیته ملی آبیاری و زهکشی، تهران.


4. جهادی طرقی (1378): «تعیین روند تغییرات و دما و بارش شهر مشهد طی دوره 1994-1951»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 54 و 55، مشهد، صص 89-75.


5. حسینی‌، عبدالمجید (1382): مبانی هنرهای تجسمی (قسمت اول)، شرکت چاپ و نشر کتاب‌های درسی ایران، چاپ اول، تهران.


6. رامشت، محمد حسین (1381): «مفهوم تعادل در دیدگاه های ژئومرفولوژی»، فصلنامه تحقیقات جغرافیائی، شماره 65-66، مشهد، صص 84- 68.


7. رامشت، محمد حسین (1378): «کاربرد منطق فازی در جغرافیا و سیستم های طبیعی»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، سال چهاردهم،  شماره (پیاپی 52 و 53)، مشهد.


8. زمردیان، محمدجعفر (1391): «تحلیل لندفرم های هیدروژئومورفولوژیک حوضه آبریز دریاچه مهارلو بر مبنای روابط تعاملی فرایندهای مورفوتکتونیک، مورفوکلیماتیک و هیدرومورفیک»، مجلّه جغرافیا و توسعه ناحیه ای، شماره 19، مشهد، صص 126-111.


9. سادات آشفته و مساح بوانی (1386): «تأثیر تغییر اقلیم بر شدت و فراوانی سیلاب در دوره های آتی مطالعه موردی حوضه آیدوغموش آذربایجانشرقی»، کارگاه فنی اثرات تغییر اقلیم در مدیریت منابع آب، کمیته ملی آبیاری و زهکشی، تهران.


10. طالبـی حمیـدرضـا (1381): «بررسی آثـار یخچالی در زفره اصفهان»، پـایـان نـامه کارشناسی ارشد جغرافیا و اقلیم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد.


11. عساکره حسین و حسینعلی غیور (1382): «تغییرات دمایی کرۀ زمین طی سدۀ گذشته»، سومین کنفرانس منطقه ای و اولین کنفرانس ملی تغییر اقلیم، اصفهان.


12. منتظری، مجید و عباس فهمی (1382): «اثرات تغییر اقلیم بر منابع آب کشور»، سومین کنفرانس منطقه ای و اولین کنفرانس ملی تغییر اقلیم، اصفهان.


13. نگارش، حسین (1382): «کاربرد ژئومورفولوژی در مکان گزینی شهرها و پیامدهای آن»، مجله جغرافیا و توسعه، سال اول، شماره 2، زاهدان، صص 133-150


14. هاشمی، مریم السادات (1389): «شواهد ژئومورفولوژیکی تغییرات اقلیمی کواتر نر در شهرستان فسا»، پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیا و اقلیم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لارستان.


15. هاشمی، مریم السادات (1390 ): «بررسی اثرات نواسانات و تغییرات پالئوکلیماتیک کواتر نر بر حوضه­ی ژئومورفیک فسا»، فصلنامه جغرافیای طبیعی، شماره 13، لارستان صص 47-35.


16. Arabacioglu, B, C, (2010): Using fuzzy inference system for architectural space analysis .  Applied Soft Computing 10 (3) , 926–937, doi:10.1016/j.asoc.2009.10.011

1. Briggs, John, (1992):  Fractals:The Patterns of Chaos. London, UK, Thames and Hudson. P: 148. ISBN 0-500-27693-5, 0500276935 

18. Biacino, L and G .Gerla, (2002): Fuzzy logic continuity and effectiveness , Archive for Mathematical Logic 41 (7) , 643–667. doi:10.1007/s001530100128, ISSN 0933-5846.


19. Falconer, Kenneth (2003):  Fractal Geometry: Mathematical Foundations and Applications,.ISBN 0-470-84862-6.


20. Karl Weierstrass(1872): Über continuirliche Functionen eines reellen Arguments, die für keinen Werth des letzeren einen bestimmten Differentialquotienten besitzen Classics on Fractals, Addison-Wesley Publishing Company.


21. Kellert, Stephen H, (1993):  In the Wake of Chaos: Unpredictable Order in Dynamical Systems , University of Chicago Press, p. 32.ISBN 0-226-42976


22. Mandelbrot, B, (2004): Fractals and Chaos. Berlin: Springer. p. 38, ISBN 978-0-387-20158-0.


23. Sokal, RR and CD, Michener, (1958): A statistical method for evaluating systematic relationships ,  Scientific Bulletins , 38(22): pp, 1409–38.


24. Vellekoop, Michel, Berglund, Raoul (1994): On Intervals, Transitivity & Chaos , The American Mathematical Monthly ,  101 (4), 353–5, doi ,10.2307/ 2975629, JSTOR 2975629.