تغییرات ساختاری و نابرابری درآمدی استانهای کشور ایران
الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
محمدباقر بهشتی
1
(استاد اقتصاد دانشگاه تبریز)
پرویز محمدزاده
2
(دانشیار دانشکده اقتصاد دانشگاه تبریز)
خلیل قاسملو
3
(رئیس گروه امور تولیدی-سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان زنجان)
الکلمات المفتاحية: نابرابری درآمدی, دادههای تابلویی, تغییرات ساختاری تولید, استانهای ایران,
ملخص المقالة :
هماهنگی بین اهداف برنامههای توسعه در سطح کشور و در سطح مناطق بسیار مهم است. کاهش سطح اختلاف منطقهای در موضوعات مختلف و دستیابی به اهداف توسعه متعادل و پایدار ملی، همگی در گرو حل معضلات و موانع ریشهای تحقق مدیریت و برنامهریزی منطقهای است. هدف این مقاله برآورد اثرات تغییراتساختاری تولید بر نابرابری درآمدی در بین استانهای ایران است. برای انجام تحقیق، تغییرات سهم ارزش افزوده بخشهای اقتصادی شامل کشاورزی، صنعت و خدمات در دوره 1379-1393 مورد بررسی قرار گرفت و فاصله درآمد سرانه هر استان با میانگین کشوری به عنوان نابرابری درآمدی مورد توجه قرار گرفت. نتایج برآورد مدلهای رگرسیونی دادههای تابلویی به روش اثرات ثابت نشان میدهد که: الف- با کاهش یک درصدی در سهم بخش کشاورزی و انتقال آن به بخش صنعت با فرض ثابت بودن سهم بخش خدمات، نابرابری درآمدی در بین استانهای کشور به میزان 42/1 درصد افزایش پیدا میکند ولی با انتقال به بخش خدمات با فرض ثابت بودن سهم بخش صنعت، این نابرابری بدون تغییر باقی مانده است. ب- با کاهش یک درصدی در سهم بخش صنعت و انتقال آن به بخش کشاورزی و یا به بخش خدمات (با فرض ثابت بودن سهم بخش دیگر) نابرابری درآمدی بین استانها به ترتیب 47/1 و 86/1 درصد کاهش پیدا میکند. ج- با کاهش یک درصدی در سهم بخش خدمات و انتقال آن به بخش صنعت با فرض ثابت بودن سهم بخش کشاورزی نابرابری درآمدی در بین استانهای کشور به میزان 8/1 درصد افزایش پیدا میکند ولی با انتقال به بخش کشاورزی با فرض ثابت بودن سهم بخش صنعت، این نابرابری تغییری پیدا نمیکند.
_||_