بررسی تناسبات رنگ در منظومه‌های هفت ‌پیکر و هشت‌ بهشت از منظر روانشناسی تحلیلی

الموضوعات :

ثریا آذربرا ¹ , ثوراله نوروزی داودخانی ² , محمدرضا شادمنامن ³ , رضا مصطفوی سبزواری ⁴

1 - دانشجوی دکتری، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد خلخال، دانشگاه آزاد اسلامی، خلخال، ایران
2 - استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3 - استادیار، گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد خلخال، دانشگاه آزاد اسلامی، خلخال، ایران.
4 - استاد، گروه زبان و ادبیات فارسی، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

تاريخ الإرسال : 04 الإثنين , ذو الحجة, 1445 تاريخ التأكيد : 15 الأحد , محرم, 1446 تاريخ الإصدار : 01 الإثنين , صفر, 1446

الکلمات المفتاحية: عنصر رنگ, هفت ‌پیکر, هشت ‌بهشت, روانشناسی تحلیلی, تشرّف قهرمان,

ملخص المقالة :

در این پژوهش دو منظومۀ هفت ‌پیکر و هشت بهشت به‌عنوان یک پدیدۀ زبانی، امری ظاهری فرض شده که باطن (محتوای) خود را آیینه‌وار منعکس‌ می‌کنند. سفر بهرام‌ رمزی از مواج است که حرکت وی می‌تواند نمادی از طی مراحل سلوک و مراحل تکوین آفرینش، حرکت از زمان (سیاه) به بی‌زمانی (سفید) و به آشتی رساندن و تعادل ابعاد وجود (سیاه و سفید به‌عنوان نماد دوگانگی وجود انسان) باشد. پژوهش حاضر با روش تحلیلی_تطبیقی و با هدف بررسی تناسبات رنگ با محتوای قصه‌های هفت‌پیکر نظامی و هشت بهشت امیرخسرو دهلوی و با استفاده از روان‌شناسی تحلیلی در پی کشف آن است که آیا رنگ هم همانند سبک می‌تواند هنجارهای ذهنی و زبانی خالق متن را آشکار کند. نتایج حاکی از آن است که بین هفت پیکر نظامی و هشت بهشت امیرخسرو دهلوی تشابهات سبکی فراوانی وجود دارد و هر دو شاعر از همة ظرفیت‌های زبانی و دلالت‌های عنصر رنگ برای آب و رنگ‌بخشیدن به محتوای داستان‌های خود استفاده کرده‌اند. عنصر رنگ در دو داستان هفت ‌پیکر و هشت بهشت ارتباط معنایی شگرفی با داستان و محتوای آن دارد. ساختار کلی داستان‌ها قصه‌هایی است برای آزمونی معنوی و توالی آموزه‌ای برای تشرف قهرمان از یک مرحله به مرحله‌ای متعالی‌تر.

المصادر:

پناهی، مهین (1385). روان‌شناسی رنگ در مجموعه اشعار نیما. فصل‌نامة پژوهش‌های ادبی. 3 (12)، 82 ـ 49.
پورآقا، محبوبه؛ صادقی‌نژاد، رامین؛ محمدزاده، مریم (1398). پسر بازرگان روم و شهر خاموشان از کتاب هشت بهشت امیر خسرو دهلوی بر اساس الگوی تک اسطوره سفر قهرمان جوزف کمپبل. فصل‌نامۀ علمی جستارنامه ادبیات تطبیقی. 3 (9)، 54-76.
ترکاشوند، نازبانو (1388،‌ اسفند). بررسی تطبیقی کاربرد بومی رنگ‌ها در ایران با علم روان شناسی رنگ، (مطالعه موردی منظومه هفت پیکر). همایش منطقه‌ای حکیم نظامی گنجوی. دانشگاه آزاد اسلامي واحد اسلامشهر. اسلامشهر. ايران.
حافظ، شمس‌الدین محمد (1363). دیوان حافظ. تصحیح پرویز ناتل خانلری. تهران: خوارزمی.
حسن‌زاده، رمضان و ديگران (1393). نظریه و کاربرد آزمون‌های روان‌شناختی و شخصیت. تهران: ارسباران.
خاقانی، افضل‌الدین بدیل (1384). دیوان خاقانی. تصحیح ضیاء‌الدین سجادی. تهران: زوّار.
دلاشو، م. لوفلر (1386). زبان رمزی افسانه‌ها. ترجمه جلال ستاری. تهران: توس.
دهلوی، امیرخسرو (1391). هشت ‌بهشت. تصحیح حسن ذوالفقاری و پرویز ارسطو. تهران: چشمه.
ریپکا، ریان و دیگران (1370). تاریخ ادبیات ایران. ترجمة کیخسرو کشاورزی. تهران: گوتنبرگ.
زرین‌کوب، عبدالحسین (1362). دفتر ایام. تهران: علمی.
زرین‌کوب، عبدالحسین (1392). نقد ادبی. تهران: امیرکبیر.
سان، داروتی؛ سان، هوارد (1387). زندگی با رنگ: روان‌شناسی و درمان با رنگ‌ها. ترجمة نغمه صفاریان پور. تهران: حکایت.
شفیعی‌کدکنی، محمدرضا (1384). صور خیال در شعر فارسی. تهران: آگه.
شکیبی، نسرین (1401). رمز گشایی کهن الگویی داستان‌های هفت پیکر نظامی با توجه به سیر بهرام برای رسیدن به «مادر مثالی». متن پژوهی ادبی. 26 (91)، 315-341.
شهامت، محمود؛ يانشي، ابراهيم (1380). تأثير رواني رنگ‌ها در انسان. موفقيت. 3 (3)، 3-23.
صفری، جهانگیر؛ زارعی، فخری (1389). بررسی عنصر رنگ در دیوان خاقانی. مطالعات زبانی بلاغی. 1 (2)، 81-106.
علی‌اکبری، نسرین؛ حجازی، امیرمهرداد (1390). رنگ و تحلیل زمینه‌های تأویل رمزی آن در هفت‌پیکر. متن‌شناسی ادب فارسی. 3 (10)، 9-30.
عمادی، ریحانه؛ اکبری، ناهید (1396، اسفند). روانشناسی رنگ‌ها در خسرو و شیرین نظامی با نگاهی بر نظریه ماکس لوشر. دومین کنفرانس بین‌المللی ادبیات و زبان‌شناسی. دانشگاه پيام نور. تهران. ايران.
غُنیمی هلال، محمد (1373). ادبیات تطبیقی «تاریخ و تحول، اثرپذیری و اثرگذاری فرهنگ و ادب اسلامی. ترجمة سیدمرتضی آیت‌الله زادة شیرازی. تهران: امیرکبیر.
فرزان، ناصر (1375). رنگ و طبيعت. تهران: تهران.
قاضی‌زاده، خشایار؛ خزائی، محمد (1384). مقامات رنگ در هفت پیکر نظامی و تجلی آن در نمونه‌ای از آثار نگارگری. مجلۀ مطالعات هنر اسلامی. 1 (3)، 7-24.
قائمي، مرتضي؛ صمدي، مجيد (1389). بررسي کاربرد رنگ‌ها در تصویرپردازي محمود درویش از مقاومت فلسطين. ادبیات پایداری. 1 (2)، 261-287.
کربن، هانری (1388). انسان نورانی در تصوف ایرانی. ترجمة فرامرز جواهری. تهران: سوفیا.
کروتکف، جورج (1384). رنگ و عدد در هفت پیکر. ترجمة هاشم بناءپور، خیال. 4 (16)، 38-71.
لوشر، ماكس (1375). روان‌شناسي رنگ‌ها. ترجمة ویدا ابی‌زاده. تهران: درسا.
ماهیار، عباس (1382). شرح مشکلات خاقانی «ثری تا ثریا. تهران: جام گل.
محجوب، محمدجعفر (1393). از هفت ‌پیکر تا هشت ‌بهشت. تهران: مروارید.
مسجدی، حسین؛ بهرامیان، افسانه (1394). رنگ و جلوه‌های روان‌شناختی و فراروان‌شناختی آن در هفت‌پیکر نظامی. مطالعات زبان و ادبیات غنایی. 5 (15)، 79-96.
مهریار، فرزانه؛ نیازی شهرزاد؛ رشیدی، مرتضي (1400). تحلیل چگونگی بازتاب مفاهیم رمزگونه داستان گنبد سیاه هفت پیکر در نگارۀ نسخۀ مصور خمسۀ نظامی مدرسه عالی شهید مطهری. فنون ادبی. 13 (36)، 49-64.
میرهاشمی، سیدمرتضی (1390). تحلیل عرفانی افسانة پنجم از هشت‌بهشت امیرخسرو دهلوی. پژوهش‌های ادبی. 8 (31ـ32)، 187-205.
نظامی گنجوی، الیاس بن یوسف (1378). هفت‌پیکر. به تصحیح حسن وحید دستگردی. تهران: قطره.
نظامی گنجوی، الیاس بن یوسف (1389). گزیدة مخزن‌الاسرار نظامی گنجوی. مقدمه، تصحیح و تعلیقات تقی پورنامداریان و مصطفی موسوی. تهران: نارمک.
نودهی، کبری؛ اميني مفرد، تقي؛ رستگار، حميرا (1388). تصویرآفرینی و صور خیال با رنگ در خمسة نظامی. زبان و ادبیات فارسی (دانشگاه آزاد اسلامی اراک). 5 (18)، 59ـ84.
نیکوبخت، ناصر؛ قاسم‌زاده، سیدعلی (1384). زمینه‌های نمادین رنگ در شعر معاصر. نشریة دانشکدة ادبیات علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان. 18، 34-55.
واردی، زرین تاج؛ مختارنامه، آزاده (1386). بررسی رنگ در حکایت‌های هفت‌پیکر نظامی. ادب‌پژوهی. 1 (2)، 167ـ189.