ویژگی های فنوتیپی جدایه های مولد بیماری پژمردگی باکتریایی سیب زمینی در استان های فارس و همدان

الموضوعات : بوم شناسی گیاهان زراعی

جواد رزمی ¹ (دانشجوی دکتری گروه بیماریشناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی تهران واحد علوم و تحقیقات)
نادر حسن‏ زاده ² (عضو هیأت علمی گروه بیماریشناسی گیاهی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی تهران، واحد علوم و تحقیقات)
ابوالقاسم قاسمی ³ (عضو هیأت علمی بخش تحقیقات بیماریهای گیاهی، مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران)
اصغر حیدری ⁴ (عضو هیأت علمی بخش تحقیقات بیماریهای گیاهی، مؤسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، تهران)

تاريخ الإرسال : 23 السبت , صفر, 1429 تاريخ التأكيد : 12 السبت , جمادى الأولى, 1429 تاريخ الإصدار : 14 الأحد , ربيع الثاني, 1429

الکلمات المفتاحية: فارس, جدایه, پژمردگی باکتریایی, همدان, سیب‏ زمینی,

ملخص المقالة :

در این تحقیق به منظور بررسی ویژگی های فنوتیپی جدایه های مولد بیماری پژمردگی باکتریایی، مزارع سیب زمینی استان های فارس و همدان مورد بازدید قرار گرفت و گیاهان دارای علایم پژمردگی جمع آوری و به آزمایشگاه انتقال داده شدند. خالص سازی باکتری با تهیه سوسپانسیون عصاره غده های آلوده و کشت روی محیط کشت TTC انجام پذیرفت. نتایج آزمون های مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی، تغذیه ای و بیوشیمیایی حکایت از وجود باکتری Ralstonia solanacearum به عنوان عامل جداسازی شده بود. جدایه ها بر اساس روش طبقه بندی هیوارد و بادن هاگن در بیوار 2 و نژاد 3 قرار گرفتند. همگی جدایه ها 24 تا 48 ساعت بعد از تلقیح باعث ایجاد واکنش فوق حساسیت در برگ های توتون شدند. در آزمون اثبات بیماری زایی، جدایه ها توانستند بر روی گیاهچه های گوجه فرنگی و سیب زمینی تلقیح شده با سوسپانسیون باکتری علایم پژمردگی را نمایان سازند. تمامی جدایه های مورد مطالعه از قندهای لاکتوز، مالتوز و سلوبیوز استفاده کرده ولی قادر به مصرف مانیتول، سوربیتول و دولسیتول نبودند. استفاده از گلوکز، سوکروز و ترهالوز برای جدایه ها مثبت و در مورد رامنوز، رافینوز، آرابینوز، فوکوز و تارتارات منفی بود. در میان نمک اسیدهای آلی هم چون مالونات، گلوکانات و سدیم سیترات، تنها مورد اخیر توسط جدایه ها مصرف گردید. تولید گاز H2S از سیستئین، آزمون های اوره آز، اکسیداز و کاتالاز برای جدایه ها مثبت بود، در حالی که جدایه ها به آزمون های تولید ایندول، متیل رد، آرژنین دی هیدرولیز، هیدرولیز ژلاتین و نشاسته پاسخ منفی دادند. در آنالیز نقوش الکتروفورتیکی پروتئین های محلول سلولی، تفاوت چندانی بین جدایه های داخلی کشور با یکدیگر و نیز با جدایه های استاندارد CIP10 از پرو و ACH0158 از استرالیا مشاهده نگردید و تنها نقوش الکتروفورتیکی جدایه RsR79 تفاوت اندکی با سایر جدایه های مورد ارزیابی نشان داد.

المصادر:

1. باقری، م. و ح. رحیمیان. 1377. تشخیص بیوارهای R. solanacearumعامل پژمردگی سیب‌زمینی در مناطق عمده سیب‌زمینی کاری ایران. خلاصه مقالات سیزدهمین کنگره گیاه‏پزشکی ایران، صفحه 188.


2. بهار، م. و د. دانش. 1367. سبب­‌شناسی پژمردگی سیب‌زمینی در ایران. مجله بیماری‏های گیاهی، جلد 24، صفحات 12-1.
   
   
   1. Buddenhagen, I. W., L. Sequeira and A. Kelman. 1962. Designation of races of Pseudomonas solanacearum. Phytopathology 52: 726.
   
   
   2. Ciampi, L., L. Sequeira and E. R. French. 1980. Latent infection of potato tubers by Pseudomonas solanacearum. American Potato Journal 57:377-386.
   
   
   3. Cowan, S. T. and K. J. Steel. 1965. Manual of the identification of medical bacteria. Cambridge University Press, Cambridge, London.
   
   
   4. Dye, D. W. 1969. A taxonomic study of the genus Erwinia .II. The carotovora groups. New Zealand Journal of Science 12: 81-97.
   
   
   5. Fahy, P. C. and A. C. Hayward. 1983. Media and methods for isolation and diagnostic tests. In: Fahy, P. C. and Persley, G. J. (eds.): Plant bacterial diseases: A diagnostic guide. Pp. 337-378. Academic Press, Sydney, Australia.
   
   
   6. Fahy, P. C. and G. J. Persley. 1983. Plant bacterial diseases: A diagnostic guide. Academic Press, Sydney, Australia, p. 378.  
   
   
   7. French, E. R. 1994. Strategies for integrated control of bacterial wilt of potatoes. In: Hayward, A. C. and Hartman G. L. (eds.): Bacterial Wilt: the disease and its causative agent, Pseudomonas solanacearum. CAB International. Pp.199-207.
   
   
   8. French, E. R., L. Gutarra, P. Aley and J. Elphinstone. 1995. Culture media for Pseudomonas solanacearum isolation, identification and maintenance, Fitopatologia 30: 126- 130.
   
   
   9. Gillings, M. and P. Fahy. 1993. Genomic finger printing and PCR analysis: rapid, sensitive and inexpensive means of differentiating strains of Pseudomonas solanacearum. In: Bacterial Wilt Proceeding of an International Conference held at Kaohsiung, Taiwan, 28-31 Oct. 1992. ACIAR Proceedings 45: 85-92.
   
   
   10. Graham, D. C. and W. Hodgkiss. 1977. Identify of gram negative, yellow pigmented, fermentative bacteria isolated from plants and animals. Journal of Applied Bacteriology 30:175-189.
   
   
   11. Hayward, A. C. 1964. Characteristics of Pseudomonas solanacearum. Journal of Applied Bacteriology 27: 256-277.
   
   
   12. Hayward, A. C. 1991. Biology and epidemiology of bacterial wilt caused by Pseudomonas solanacearum. Annual Review of Phytopathology 29: 65- 87.
   
   
   13. Hugh, R. and E. Leifson. 1953. The taxonomic significancance of fermentative versus oxidative metabolism of carbohydrate by various gram negative bacteria. Journal of Bacteriology 66: 22-26.
   
   
   14. Javier, E. Q. 1994. Foreward. In: Hayward, A. C. and Hartman G. L. (eds.):  Bacterial Wilt: the disease and its causative agent, Pseudomonas solanacearum. CAB Interntional. UK. p. XI.
   
   
   15. Kelman, A. 1954. The relationship pathogenicity in Pseudomonas solanacearum to colony appearance on a tetrazolium medium. Phytopathology 44: 693-695.
   
   
   16. Kelman, A., G. L. Hartman and A. C. Hayward. 1994. Introduction. In: Hayward, A. C. and Hartman G. L. (eds.): Bacterial Wilt: the disease and its causative agent, Pseudomonas solanacearum. CAB Interntional. UK.  p. 1-7.
   
   
   17. Kovacs, N. 1956. Identification of Pseudomonas solanacearum by the oxidase reaction. Nature 178: 703.
   
   
   18. Laemmli, U. K. 1970. Cleavage of structural proteins during the assembly of the head of bacteriophage T4. Nature 227: 680-685.
   
   
   19. Priou, S., P. Aley, E. Chujoy, B. Lemaga and E. French. 1999. Integrated control of bacterial wilt of potato. CIP. Lima, Peru. p. 30.
   
   
   20. Schaad, N. W., J. B. Jones and W. Chen. 2001. Laboratory guide for identification of plant pathogenic bacteria. APS Press. p. 373.
   
   
   21. Suslow, T. V., M. N. Schroth and M. Saka. 1982. Application of a rapid method for gram differentiation of plant pathogenic bacteria and saprophytic bacteria without staining. Phytopathology 72:917-918.
   
   
   22. Thorneley, M. J. 1960. The differentiation of Pseudomonas from other gram negative bacteria on the basis of arginine metabolism. Journal of Applied Bacteriology 13:37-52.
   
   
   23. Yabuuchi, E., Y. Kosako, H. Oyaiza, I. Yano, H. Hotta, Y. Hashimoto, T. Ezaki and M. Arakawa. 1992. Proposal of Burkholderia gen.nov. and transfer of seven species of the genus Pseudomonas homology group II to the new genus with type species Burkholderia cepacia comb.nov. Microbiology and Immunology 36:1251-1275.
   
   
   24. Yabuuchi, E., Y. Kosako, I. Yano, H. Hotta and Y. Nisiuchi. 1995. Transfer of two Burkholderia and a Alcaligenes species to Ralstonia gen.nov. : Proposal of Ralstonia picketti comb.nov., Ralstonia solanacearum comb.nov. and Ralstonia eutropha comb.nov. Microbiology and Immunology 39:897-904.