مدل ساختاری سازگاری اجتماعی بر اساس سبکهای فرزندپروری و هوش هیجانی : نقش میانجی خودکارآمدی و سلامت روان
الموضوعات : Social Health
کامران عزیزی ارشد
1
,
مهدی مولایی
2
,
محمد جیریایی شراهی
3
1 - کارشناسی ارشد روانسنجی، دانشگاه علامه¬طباطبایی، تهران، ایران.
2 - دکتری سنجش و اندازه گیری، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.
3 - کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیت، دانشگاه اراک، اراک، ایران.
الکلمات المفتاحية: هوش هیجانی, سلامت روان, سازگاری اجتماعی, خودکارآمدی تحصیلی, سبک های فرزند پروی ,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضربا هدف تدوین مدل ساختاری سازگاری اجتماعی بر اساس سبکهای فرزندپروری و هوش هیجانی با نقش میانجی خودکارآمدی و سلامت روان پسران دبیرستانی می باشد. تحقیق حاضر با اهداف کاربردی و طرح پژوهش، همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بود که به بررسی همزمان بین متغیرهای پیش بین، ملاک و میانجی پرداخته است. همچنین از لحاظ شیوه گردآوری ،داده ها به صورت مقطعی و جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه در شهرستان مهاباد در سال تحصیلی 1402 بود که تعداد 322 نفر به صورت نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه سازگاری سینها(1993)، سلامت عمومی گلدبرگ(1972)، خود کارآمدی تحصیلی مورگان وجینکس(1999)، شیوه های فرزند پروری بامریند(1973) و هوش هیجانی شوت (1998) استفاده شد. تکنیک آماری مورد استفاده در این پژوهش با توجه به نوع تحقیق ، روش مدل معادلات ساختاری از نوع متغیر مکنون کامل بود. جهت تجزیه وتحلیل آماری داده ها از نرم¬افزار Spss نسخه 26 و نیز نرم افزار Amos نسخه 24 و نرم افزار R (بسته های lavaan و mvnormtest) استفاده شده است. نتایج یافته ها نشان داد تمامی شش متغیر پیش بین (خودکارآمدی تحصیلی، سلامت روانی، هوش هیجانی و سه سبک فرزندپروری سهل گیر، استبدادی و قاطع) بر متغیر سازگاری اجتماعی در سطح خطای 05/0 نقش معنی داری دارند. همچنین متغیرهای سلامت روانی، هوش هیجانی و سه سبک فرزندپروری سهل گیر، استبدادی و قاطع بر متغیر خودکارآمدی تحصیلی اثر معنی داری داشتند. در بررسی اثرات غیر مستقیم متغیرها بر سازگاری اجتماعی نتایج نشان داد سلامت روانی، هوش هیجانی و سه سبک فرزندپروری سهل گیر، استبدادی و قاطع از طریق متغیر میانجی سلامت روانی اثر معنی داری دارند.
