تاثیر میکروالمنتهای آهن، منگنز و بور بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و کمی بذر چغندرقند

الموضوعات : زراعت و اصلاح نباتات

معصومه نصیری ¹ (کارشناس ارشد زراعت دانشگاه مازندران)
رئوف سید شریفی ² (هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی)

تاريخ الإرسال : 26 السبت , محرم, 1440 تاريخ التأكيد : 21 الأحد , جمادى الأولى, 1440 تاريخ الإصدار : 14 الخميس , ربيع الأول, 1440

الکلمات المفتاحية: واژه‌های کلیدی: چغندر قند, ریز مغذی‌های آهن, منگنز و بور,

ملخص المقالة :

به منظور تاثیر عناصر ریز مغذی بر بذر چغندر قند،آزمایشی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکراردر ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل عدم محلول پاشی(شاهد) و محلول پاشی با آهن، منگنز، بور،آهن و منگنز، آهن و بور، بور و منگنز و آهن، منگنز و بور بودند. هر کرت شامل شش خط کاشت به طول 6 متر و فاصله بین ردیف 65 سانتیمتر بود. ریشه های بذری با آرایش 50 × 65 سانتیمتر (تراکم 08/3 بوته درمترمربع) کاشت شدند. نتایج آزمایش نشان داد که تاثیر تیمارهای به کار رفته بر وزن خشک شاخه و وزن خشک کل بذر در سطح احتمال 1 درصد معنی دار می باشد. مقایسه میانگینها نشان داد ترکیب کودی 4 در هزار (بور و منگنز) در صفات مربوط به مورفولوژیکی، نسبت به سایر ترکیبات کودی برتری داشت. همچنین تاثیر تیمار ریز مغذی برروی وزن بذر بزرگتر از اندازه استاندارد و وزن بذر بالای 5/4 میلی متر در سطح احتمال 1 درصد معنی دار بود. بین ترکیبات به کار رفته ترکیب کودی 4 در هزار (آهن و بور) از لحاظ صفات مرتبط با صفات کمی بذر، نسبت به سایر کودها برتری داشت که علاوه بر افزایش صفات یاد شده نسبت به کاهش وزن بذور پوک نسبت به شاهد نیز موثر بود. بنابراین این دو ترکیب کودی (آهن+بور و بور+منگنز) به عنوان بهترین سطح کودی برای حصول عملکرد بالا پیشنهاد می گردد.