تحلیل روان شناختی شخصیّت کودک از دیدگاه مولوی

الموضوعات : فصلنامه بهارستان سخن

محمد یوسف پور موسی ¹ (دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران.)
کورس کریم پسندی ² (گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران.)

تاريخ الإرسال : 03 الثلاثاء , ذو الحجة, 1442 تاريخ التأكيد : 22 الأحد , جمادى الأولى, 1443 تاريخ الإصدار : 28 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1444

الکلمات المفتاحية: عرفان, مولوی, کودک, روان کاوی,

ملخص المقالة :

در میان تعالیم و آموزه‌های روان شناسانه مولوی، نگرش او به شخصیّت مستقل و هویّت جداگانه کودک به طرز قابل توجّهی، جلب نظر می‌نماید. مولوی با توجّه به ساحت بیرونی و درونی انسان و با نگرش روان شناسانه، دورۀ کودکی را برای رشد و بلوغ جسمی، رشد فکری و عقلی هر فردی، ضروری و قهری می‌داند که توقفِ غیرطبیعی در این مرحله، نشان خامی و نقصان شخصیّت در دورة جوانی و میان سالی خواهد شد. بنابر این مقاله فوق به روش تحلیلی بوده و به بررسی نگرش روان شناسانه مولوی به شخصیّت کودک می‌پردازد که یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که مولوی در قرن سیزده میلادی بسیاری از مباحث روان شناسی کودک هم چون: کودک و رشد، کودک و تربیت، کودک و گریه، کودک و شادی، کودک و تغذیه، کودک و بازی را در زوایای پیدا و پنهان شخصیّت کودک واکاوی می‌کند که امروزه در قالب نظریّه، توسّط روان شناسان رشد و تکامل حسی و ادراکی ارائه شده است.

المصادر:

فهرست منابع و مآخذ

• پیاژه ژان و باربل اینهلدر، (1383)، روان شناسی کودک، ترجمة زینت توفیق، تهران: نی، چاپ هشتم.


• پیاژه ژان، (1382)، شکل‌گیری نماد در کودکان، ترجمه زینت توفیق، چاپ دوم، تهران: نی.


• دانیال، راضیه، (1393)، زبان اشک و لبخند، قم: ابتکار دانش، چاپ اوّل.


• دبس، موریس، (۱۳۸۲)، مراحل تربیت، ترجمة علی‌محمّد کاردان، تهران: دانشگاه تهران، چاپ یازدهم.


• رؤوف، علی، (1387)، شکل پذیری شخصیّت در کودکی، تهران: آییژ، چاپ اوّل.


• زرّین کوب، عبدالحسین، (۱۳۸۹)، بحر در کوزه، تهران: علمی، چاپ چهاردهم.


• ______________ ، (1391)، پلّه پلّه تا ملاقات خدا، تهران: علمی و فرهنگی، چاپ سی‌ودوم.


• ______________ ، (1390)، سرّ نی، جلد اوّل، تهران: علمی، چاپ سیزدهم.


• شعاری نژاد، علی اکبر، (1372)، روان شناسی رشد، تهران: اطّلاعات، چاپ نهم.


• شهیدی، شهریار، (1389)، روان شناسی شادی، تهران: قطره، چاپ اوّل.


• عرفی شیرازی، (1369)، دیوان اشعار، تصحیح غلامحسین جواهری وجدی، تهران: سنایی، چاپ سوم.


• قائمی، علی، (1362)، تربیت و بازسازی کودکان، مشهد: آستان قدس رضوی، چاپ اوّل.


• قطب، محمّد، (1352)، روش تربیتی اسلام، ترجمة سیّد محمّدمهدی جعفری، تهران: پیام، چاپ سوم.


• گریسهایمر، آستر و ماری ویدمن، (۱۳۵۴)، فیزیولوژی انسان، ترجمة فرخ شادان و همکاران، تهران: پیام، چاپ اوّل.


• موثّقی، هایده، (۱۳۸۰)، روان شناسی بازی، کرج: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی، چاپ اوّل.


• موکیلی، آلکس و روبرت دانتزر، (۱۳۸۴)، انگیزش و هیجان، ترجمة حمزه گنجی و علی پیکانی، تهران: ساوالان، چاپ اوّل.


• مولوی بلخی، جلال‌الدّین محمّد، (1378)، کلیّات شمس تبریزی، تصحیح بدیع‌، الزّمان فروزانفر، تهران: پیمان، چاپ اوّل.


• ___________________ ، (1363)، مثنوی معنوی، تصحیح نیکلسون، تهران: امیرکبیر، چاپ اوّل.


• وندرزندن، جیمز، (۱۳۹۰)، روان شناسی رشد، ترجمة حمزه گنجی، تهران: ساوالان، چاپ هفتم.