بررسی تطبیقی طنز در آثار سنایی وعطّار
الموضوعات : Abstract Articlesمحمدعلی جهانی قادی 1 , رضا فهیمی 2 , عباسعلی وفائی 3 , ملک محمد فرخزاد 4
1 - دانشجوی دکترای گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد علوم تحقیقات ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه ، ایران.
2 - گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد علوم تحقیقات ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه ، ایران
3 - گروه زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه علامه طباطبائی تهران، دانشکده ادبیّات و علوم انسانی، تهران، ایران.
4 - گروه زبان و ادبیّات فارسی، واحد علوم تحقیقات ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه ، ایران
الکلمات المفتاحية: سنایی, عطّار, خرافات, عقاید, کلید واژهها: طنز, ادبیّات انتقادی,
ملخص المقالة :
چکیده طنز که آثار منثور زیادی به خود اختصاص داده، به عنوان بخشی از ادبیّات انتقادی است؛ اعتراضی بر کژی ها و نابسامانی های موجود در جامعه است. در واقع حسّ مسئولیتپذیری در افراد باهوش، حسّاس و متعهّد است. این پژوهش بر آن است تا به بررسی طنز و مضامین مشترک آن و شگردهایی- که سنایی و عطّار در آثار خویش بهکاربردهاند- بپردازد و موضوعاتی چون اعتراض بر فقر و نداری و نابرابریهای اجتماعی، طنز و هجو تظاهر و ریاکاری صوفیان، دنیاطلبان، خودخواهی و انانیّت در قالب طنز عارفانه، صوفیانه، فلسفی، اجتماعی، عام و نقد خرافات و عقاید پوچ و دیگر شگردهای رایج که در طنز کاربرد دارد نشان دهد، سپس به تحلیل آماری و تشریحی طنز به کاررفته در آثار سنایی و عطّار بپردازد و به این نتیجه رسیده که هردو شاعر عارف از طنز به عنوان یک ابزار مهمّ فرهنگی و اجتماعی علیرغم روش ها و شگردهای متفاوت بهرة لازم را برده اند تا آگاهی جامعه را افزایش دهند، افراد موردنظر و بیمار را با جادوی سخن خود تنبیه و درمان نمایند.
