بررسی اثر کوآنزیم Q10 بر محافظت عصبی و اختلالات حرکتی در مدل موشی بیماری پارکینسون القاء شده با 6– هیدروکسی دوپامین
الموضوعات : فصلنامه زیست شناسی جانوری
مهدیه آذرشب
1
(گروه زیست شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
جلال صولتی
2
(گروه زیست شناسی، واحدگوهردشت، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران)
رامین حاجی خانی
3
(گروه زیست شناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
مهدی رهنما
4
(گروه زیست شناسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران)
محمدرضا بیگدلی
5
(گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: موش سوری, پارکینسون, کوآنزیم Q10, جسم سیاه, 6 – هیدروکسی دوپامین,
ملخص المقالة :
بیماری پارکینسون یکی از شایع ترین انواع بیماری‌های نورودژنراتیو است که با اختلالات حرکتی مانند: کندی حرکت، فقدان حرکت، سختی عضلانی، لرزش در حال استراحت و صورت ماسکه مشخص می شود. علت اصلی بیماری ، تخریب نورون های دوپامینرژیک بخش متراکم جسم سیاه در مغز میانی است که با کاهش غلظت دوپامین در پایانه‌های جسم مخطط همراه است. این مطالعه، به منظور بررسی اثر کوآنزیم کیو 10 بر مدل حیوانی (PD) القاء شده با سم 6- هیدروکسی دوپامین (6-HDOP) انجام شد. جهت ایجاد مدل موشی بیماری پارکینسون، سم 6-HDOP با دوز5 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن موش به درون هسته جسم سیاه مغز در موش‌های نر بالغ نژادNMRI تزریق شد. صحت ایجاد مدل پارکینسون در موش ها با استفاده از تست های کاتالپسی و چرخش ناشی از آپو مورفین تایید شد. بلافاصله بعد از جراحی موش های پارکینسونی شده به مدت دو هفته با آب (حلال)Q10 و یا دوزهای 25، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم کوآنزیم Q10 مورد تیمار قرار گرفته و سپس مورد آزمون های رفتاری قرار گرفتند و تعداد نورون ها در هسته جسم سیاه آنها شمارش گردید. نتایج ما نشان می دهد که تیمار با Q10 به صورت معنی‌داری باعث کاهش زمان بی حرکتی و کاتالپسی، افزایش فعالیت های حرکتی و کاهش چرخش ناشی از آپومورفین شده است که نشان دهنده اثرات محافظتی کوآنزیم Q10 در برابر آسیب های ناشی از بیماری پارکینسون می‌باشد.
1. Aly N. 2012. Reno-protective efficiency of coenzyme Q10 on adriamycin-induced nephrotoxicity in rats. Journa of Applied Science Research, 8: 589.
2. Blandini F., Armentero M.T., Martignoni E., 2008. The 6-hydroxydopamine model: news from the past. Parkinsonism and Related Disorders, 14: S124-S129.
3. Blum D., Torch S., Lambeng N., Nissou M.F., Benabid A.L., Sadoul R., Verna J.M., 2001. Molecular pathways involved in the neurotoxicity of 6-OHDA, dopamine and MPTP: contribution to the apoptotic theory in Parkinson's disease. Progress in Neurobiology, 65: 135-172.
4. Collins L.M., Toulouse A., Connor T.J., Nolan Y.M., 2012. Contributions of central and systemic inflammation to the pathophysiology of Parkinson’s disease. Neuropharmacology, 62(7): 2154-2168.
5. Crane F.L., 2001. Biochemical functions of coenzyme Q10. Journal of the American College of Nutrition, 20: 591-598
6. De Luca C., Kharaeva Z., Raskovic D., Pastore P., Luci A., Korkina L., 2012. Coenzyme Q10, vitamin E, selenium, and methionine in the treatment of chronic recurrent viral mucocutaneous infections. Nutrition, 28: 509-514.
7. Elbaz A., Bower J.H., Maraganore D.M., McDonnell, S.K., Peterson B.J., Ahlskog J.E., Schaid D.J., Rocca W.A., 2002. Risk tables for parkinsonism and Parkinson's disease. Journal of Clinical Epidemiology, 55: 25-31.
8. Ferrari C.C., Tarelli R., 2011. Parkinson’s disease and systemic inflammation. Parkinson’s Disease, 2011: 436813.
9. Fujita M., Nishino H., Kumazaki M., Shimada S., Tohyama M., Nishimura T., 1996. Expression of dopamine transporter mRNA and its binding site in fetal nigral cells transplanted into the striatum of 6-OHDA lesioned rat. Molecular Brain Research, 39(1-2):127-36.
10. Fujita M., Nishino H., Kumazaki M., Shimada S., Tohyama M., Nishimura T., 1996. Expression of dopamine transporter mRNA and its binding site in fetal nigral cells transplanted into the striatum of 6-OHDA lesioned rat. Brain Research and Molecular Brain Research, 39(1-2): 127-36.
11. Hubble J.P., Cao T., Hassanein R., Neuberger J., Roller W., 1993. Risk factors for Parkinson's disease. Neurology, 43: 1693-1693.
12. Lenaz G., Fato R., Castelluccio C., Genova M., Bovina C., Estornell E., Valls V., Pallotti F., Castelli G.P., 1993. The function of coenzyme Q in mitochondria. The Clinical Investigator, 71: S66-S70.
13. Lin T.K., Liou C.W., Chen S.D., Chuang Y.C., Tiao M.M., Wang P.W., Chen J.B., Chuang J.H., 2009. Mitochondrial dysfunction and biogenesis in the pathogenesis of Parkinson’s disease. Chang Gung Medical Journal, 32: 589-599.
14. McCarthy S., Somayajulu M., Sikorska M., Borowy-Borowski H., Pandey S., 2004. Paraquat induces oxidative stress and neuronal cell death;neuroprotection by water-soluble Coenzyme Q10. Toxicology and Applied Pharmacology, 201(1): 21-31.
15. McGeer P.L., McGeer E.G., 2004. Inflammation and neurodegeneration in Parkinson's disease. Parkinsonism and Related Disorders, 10: S3-S7.
16. Ogura Y., Takagi K., Kawarada Y., Mizumoto R., 1996. Pathophysiological effect of hepatic ischemia and reperfusion after hepatectomy in dogs with obstructive jaundice, focusing on the effect of coenzyme Q10 and styrene-co-maleic acid superoxide dismutase. Journal of Gastroenterology, 31(3): 379-386.
17. Ostrowski R., Piotrowski P., Pańkowska T., Smiałek M., 1998. Evaluation of morphological changes after treatment with coenzyme Q10 (CoQ10) in endothelin-1 induced experimental ischemia in the rat. Folia Neuropathologica, 36: 185-188.
18. Overvad K., Diamant B., Holm L., Hølmer G., Mortensen S., Stender S., 1999. Coenzyme Q10 in health and disease. European Journal of Clinical Nutrition, 53: 764.
19. Prinssen E.P., Colpaert F.C., Koek W., 2002. 5-HT1A receptor activation and anti-cataleptic effects: High-efficacy agonists maximally inhibit haloperidol-induced catalepsy. European Journal of Pharmacology, 453(2-3): 217-221.
20 PubMed-NCBI Parkinsonism Relat Disord. 2012. 18suppl 1: S183-5.
21. PubMed-NCBI Neurourology Urodyn. 2009, 28(4): 339-42.
22. Savica R., Rocca W.A., Ahlskog J.E., 2010. When does Parkinson disease start? Archives of Neurology, 67: 798-801.
23. Schapira A.H., 2009. Neurobiology and treatment of Parkinson's disease. Trends in Pharmacological Sciences, 30: 41-47.
24. Shults C.W., Oakes D., Kieburtz K., Beal M.F., Haas R., Plumb S., Juncos J.L., Nutt J., Shoulson I., Carter J., 2002. Effects of coenzyme Q10 in early Parkinson disease: evidence of slowing of the functional decline. Archives of Neurology, 59: 1541-1550.
25. Sohet F.M., Neyrinck A.M., Pachikian B.D., de Backer F.C., Bindels L.B., Niklowitz P., 2009. Coenzyme Q10 supplementation lowers hepatic oxidative stress and inflammation associated with diet-induced obesity in mice. Biochemical Pharmacology, 78(11): 1391-1400.
26. Storch A., Kaftan A., Burkhardt K., Schwarz J., 2000. 6-Hydroxydopamine toxicity towards human SH-SY5Y dopaminergic neuroblastoma cells: independent of mitochondrial energy metabolism. Journal of Neural Transmission, 107: 281-293.
27. Thoenen H., Tranzer J., 1968. Chemical sympathectomy by selective destruction of adrenergic nerve endings with 6-hydroxydopamine. Naunyn-Schmiedebergs Archiv für Pharmakologie und Experimentelle Pathologie, 261: 271-288.
28. Veldman B., Wijn A., Knoers N., Praamstra P., Horstink M., 1998. Genetic and environmental risk factors in Parkinson’s disease. Clinical Neurology and Neurosurgery, 100: 15-26.
29. Zhen R., Wenxiang D., Zhaokang S., Xinling G., Huiming H., Jingfeng L., Qing Y., Weizhong Z., Xiaoqing Y., 1994. Mechanisms of brain injury with deep hypothermic circulatory arrest and protective effects of coenzyme Q10. The Journal of Thoracic and Cardiovascular Surgery, 108: 126-133.
