بررسی اثرآنتاگونیست D1سیستم دوپامینرژیک ناحیه بازولترال آمیگدال برحافظه ترس ناشی از ACPA در موش کوچک آزمایشگاهی نر

الموضوعات : فصلنامه زیست شناسی جانوری

مریم حاجیان ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، گروه زیست شناسی، تهران، ایران)
محمدرضا زرین دست ² (پژوهشکده علوم شناختی، تهران، ایران)
محمد ناصحی ³ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گرمسار، گروه زیست شناسی، تهران، ایران)
مریم بنانج ⁴ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، گروه زیست شناسی، تهران، ایران)

تاريخ الإرسال : 20 الأربعاء , شعبان, 1435 تاريخ التأكيد : 25 الأحد , شعبان, 1438 تاريخ الإصدار : 21 الإثنين , جمادى الثانية, 1435

الکلمات المفتاحية: ترس, دوپامین, ACPA, SCH23390, دستگاهfear conditioning,

ملخص المقالة :

مسیر دوپامینرژیک دارای نقش اساسی در بروز رفتار هیجانی بویژه ترس است. کانابینوئیدها دسته ای از مواد روان گردان و مخرب حافظه هستند. هدف از این تحقیق، نقش سیستم دوپامینرژیک در حافظه ی ترس می باشد.در این پژوهش اثر تزریق درون مغزی آنتاگونیست گیرنده D1سیستم دوپامینرژیک وACPA Arachidonyl cyclo propyl amide)) مخرب حافظه بر بروز رفتار ترس در موش نر بررسی شد. یک هفته بعد از جراحی گروه ها در دستگاه شرطی سازی ترس، درصد مدت زمان بی حرکتی و مدت زمان تاخیر تا اولین بی حرکتیثبت شد. طبق تحلیل واریانس یک طرفه و دوطرفه و آزمون مکمل توکی در فاز 5 دقیقه و 3 دقیقه، درصد مدت زمان بی حرکتیACPAدوز 1/0 میلی گرم برکیلوگرمدر مقایسه با گروه کنترل، کاهش معنادار و مدت زمان تاخیر تا اولین بی حرکتینیز افزایش معناداری داشته است. درصد مدت زمان بی حرکتی دوز 08/0 میکروگرم بر موشSCH23390در مدت 5 دقیقه کاهش معنادار و در مدت 3 دقیقه دوز 04/0 میکروگرم بر موش افزایش معنادار در مدت زمان تاخیر تا اولین بی حرکتینشان داد. طبق تحلیل واریانس دوطرفه وآزمون مکمل توکی مشخص شد که تزریق همزمان دوز بی اثر 02/0 میکروگرم بر موش SCH23390 بصورت درون مغزی با دوزهای ACPAدر فاز 5 دقیقه و 3 دقیقه سبب کاهش معنی دار درصد و مدت زمان تاخیر تا اولین بی حرکتی شده است. طبق نتایج به نظر می رسد که تزریق دوزهای بالای ACPAسبب تخریب حافظه و کاهش ترس شده و تزریقSCH23390به عنوان آنتاگونیست D1سبب بروز ترس می گردد