تأثیر سطوح مختلف کود نیتروژن، پتاسیم و آب بر خصوصیات کمی و کیفی چای ترش
حلیمه پیری
1
(
گروه مهندسی اب دانشگاه زابل
)
الکلمات المفتاحية: آنتوسیانین, بهرهوری آب آبیاری, عملکرد خشک,
ملخص المقالة :
امروزه تغییر الگوی کاشت به سمت گیاهان مقاوم به کمآبی برای مقابله با خشکی مطرح شده است. یکی از گیاهان مقاوم به خشکی چای ترش میباشد. در این تحقیق اثر سطوح مختلف آب آبیاری، کود نیتروژن و کود پتاسیم بر چای ترش مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت طرح کرتهای دوبار خرد شده با چهار سطح آب آبیاری (I1 ، I2 ، I3 و I4 به ترتیب معادل25، 50، 75 و 100 درصد نیازآبیگیاه) و سه سطح نیتروژن(N1، N2 وN3 به ترتیب معادل 50، 75 و 100 درصد نیازکودی نیتروژن) به عنوان کرت فرعی و سه سطح پتاسیم(K1، K2 وK3 به ترتیب معادل 50، 75 و 100 درصد نیازکودی پتاسیم) به عنوان کرت فرعی فرعی انجام شد. در پایان آزمایش پارامترهای ارتفاع گیاه، وزن کپسول، عملکرد خشک، مقدار آنتوسیانین و بهرهوری آب آبیاری اندازهگیری شد. نتایج آزمایش نشان داد اثرات ساده آب آبیاری و کود پتاسیم در سطح احتمال یک و پنج درصد بر تمامی پارامترهای اندازهگیری شده و کود نیتروژن بر تمامی پارامترها به غیر از بهرهوری آب آبیاری معنیدار گردید. بیشترین عملکرد از تیمارهای 100 درصد مصرف کود و 100درصد نیاز آبی به دست آمد اما از این نظر بین تیمار 100 و 75 درصد نیاز آبی تأثیر معنیدار مشاهده نشد. بیشترین بهرهوری آب آبیاری در تیمار 75 درصد نیاز آبی و 100 درصد مصرف کود نیتروژن و پتاسیم به دست آمد اما از این نظر بین تیمارهای مختلف کود نیتروژن تفاوت معنیدار حاصل نشد. بنابراین با توجه به وضعیت آب منطقه و کاهش منابع آبی بهکار بردن 75 درصد نیاز آبی باعث صرفهجویی در مصرف آب میگردد بدون آن که تأثیر معنیدار در کاهش عملکرد داشته باشد. همچنین با توجه به شرایط آب و هوایی خشک منطقه سیستان استفاده از کود پتاسیم و نیتروژن میتواند باعث تعدیل خسارات ناشی از تنش خشکی در چای ترش شود.