تعیین میزان غلظت فلزات (Cd، Pb، Hg) در ماهی بیاه (Liza abu) رودخانه دز (استان خوزستان)
الموضوعات :
حامد استواری
1
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد فردوس)
هومن شجیعی
2
(دانشگاه آزاد اسلامی دامغان)
حاجی قلی کمی
3
(دانشگاه گلستان)
محبوبه بهشتی
4
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان)
ابوالفضل عسکری ساری
5
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز)
محمد ولایت زاده
6
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان)
الکلمات المفتاحية: استان خوزستان, فلزات سنگین, ماهی بیاه Liza abu, رودخانه دز,
ملخص المقالة :
این مطالعه به منظور بررسی و مقایسه غلظت فلزات سنگین کادمیوم، سرب و جیوه در بافت های عضله، کبد و آبشش ماهی بیاه رودخانه دز استان خوزستان در سال 1388 انجام شد. نمونه برداری در فصل زمستان توسط صیادان محلی به وسیله تورهای سنتی (گوشگیر رودخانه ای) صورت پذیرفت. پس از بیومتری 27 نمونۀ صید شده، بافت های عضله، کبد و آبشش جداسازی شدند. آماده سازی و آنالیز نمونه ها طبق روش استاندارد Moopam صورت گرفت. اندازه گیری غلظت فلزات سنگین اندام های مورد مطالعه به روش هضم خشک و با دستگاه جذب اتمی Perkin Elmer 4100 در آزمایشگاه کیمیا پژوه البرز شهرکرد انجام شد. نتایج حاصل از میانگین زیست سنجی ماهی بیاه رودخانه دز بر اساس طول کل، طول استاندارد و وزن ماهی به ترتیب 82/0±16/21، 91/0±94/17 و 03/21±77/119 بود.نتایج این تحقیق نشان داد که میانگین غلظت فلزات سنگین در بافت عضله حداقل (001/0±023/0) و در بافت آبشش (038/0±959/0) حداکثر می باشد. بالاترین غلظت کادمیوم، جیوه و سرب به ترتیب 024/0±367/0، 000/0±025/0 و 038/0±959/0 میلی گرم در کیلوگرم و پایین ترین غلظت کادمیوم، جیوه و سرب 031/0±348/0، 001/0±023/0 و 33/0±907/0 میلی گرم در کیلوگرم به دست آمد. میزان جیوه، کادمیوم و سرب در عضله، آبشش و کبد اختلاف معنی داری نداشت(05/0<P). مقایسه نتایج بدست آمده از اندازه گیری فلزات سنگین با استانداردهای جهانی (WHO)، (FDA)، (MAFF)، (NFA) و (NHMRC) نشان داد که میزان کادمیوم در گونه مورد مطالعه بیشتر از حد مجاز استانداردهای بین المللی و سرب تنها بیشتر از استاندارد سازمان بهداشت جهانی می باشد.
