نگاه آیندهپژوهانه؛ حلقۀ مفقوده در مطالعات مؤسسات آموزشی: بررسی موردی توسعۀ حرفهای مدیران مدارس
الموضوعات :رقیه نظری 1 , حسین عباسیان 2 , حمیدرضا آراسته 3 , بیژن عبدالهی 4 , محمد حسینی مقدم 5
1 - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2 - استادیار گروه مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
3 - استاد گروه مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
4 - استاد گروه مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
5 - عضو هیأت علمی گروه مطالعات آیندهنگر، مؤسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: آیندهپژوهانه, مؤسسات آموزشی توسعۀ حرفهای, مدیران مدارس,
ملخص المقالة :
در آغاز قرن بیست و یک، بیش از هر زمان دیگری، نیاز بهآموزش و پرورش آیندهنگر احساس شد. آموزش و پرورش آیندهنگر بر اساس آیندهنگری و با توجه به شرایط آتی، افقهای آینده را ترسیم میکند. پژوهش کنونی با هدف بررسی ضرورت نگاه آیندهپژوهانه در مؤسسات آموزشی با بررسی موردی توسعۀ حرفهای مدیران مدارس مقطع ابتدایی انجام شد. پژوهش کیفی و کاربردی و با روش مرور نظامند انجام شد. ابتدا پیشینههای نظری و پژوهشی مرتبط با توسعۀ حرفهای مدیران مدارس بررسی شد و پس از آن پژوهشهای خارجی از سالهای 2013- 2023 و پژوهشهای داخلی از سالهای 1394 الی 1400 با توجه به محتوای پژوهش به طور دقیق بررسی و مرتبطترین پژوهشها انتخاب شدند. یافتههای 24 پژوهش خارجی و 25 پژوهش داخلی تحلیل شد. بر اساس یافتهها 30 مؤلفۀ محوری پرتکرار تشخیص داده شد که در توسعۀ حرفهای مدیران مدارس مؤثر بودند. پژوهشگران در پژوهشهای خود بیشتر وضعیت موجود را در نظر گرفته و برای بالا بردن سطح توسعۀ حرفهای مدیران مدارس نتایج و یافته های خود را در قالب الگوها یا پیشنهادات مطرح کردهاند و دغدغۀ آینده های محتمل را نداشتهاند و در صورت داشتن این دغدغه با رویکرد آیندهپژوهی این مسأله را بررسی نکرده اند.