بررسی پتانسیل عفو و بخشش در جامعه و تأثیر سرمایه اجتماعی بر آن
الموضوعات :
امید بهرامیان
1
(شهید بهشتی)
شفیع بهرامیان
2
(دانشگاه امام حسین)
بیانه مام الهی
3
(کارشناسی ارشد جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز)
الکلمات المفتاحية: سرمایه اجتماعی, رابطه اجتماعی, پتانسیل, عفو و بخشش, سهمی درجه دو,
ملخص المقالة :
مطالعه حاضر تلاشی اکتشافی درجهت بررسی جامعهشناختی مفهوم عفو و بخشش و تبیین پتانسیل عفو و بخشش در جامعه،براساس سرمایه اجتماعی شناختی است. در این مقاله به بعد ارتباطی عفو و بخشش توجه شده و براساس نسبت فرد بخشنده با قربانی، پتانسیل بخشش در دو بعد پتانسیل بخشش معطوف به خود و پتانسیل بخشش معطوف به دیگران مفهومسازی شده است. براساس پیمایش انجام شده دربین نمونهای با حجم 378 نفر از شهروندان ارومیهای، به روش نمونهگیری خوشهای، وضعیت پتانسیل عفو و بخشش دربین نمونه آماری با میانگین 1/38 در مقیاس صفر تا صد، در سطح پایینی بوده است. همچنین افراد، زمانی که خود قربانی باشند، پتانسیل بخشش بیشتری داشتهاند(بخشش معطوف به خود) تا زمانی که یکی از اعضای خانوادهشان، قربانی رفتار انحرافی دیگران بودهاست(بخشش معطوف به دیگران). نتایج تبیینی رابطه بین سرمایه اجتماعی شناختی و پتانسیل عفو و بخشش نشان داده است که سرمایه اجتماعی شناختی به صورت کلی، به میزان 18 درصد، در افزایش پتانسیل عفو و بخشش نقش داشته است. اما یافتههای آماری نشان داده است که رابطه بین سرمایه اجتماعی و پتانسیل بخشش معطوف به دیگران، به صورت منحنی سهمی درجه دو بوده است. به عبارت دیگر افزایش سرمایه اجتماعی تا سطح متوسطی، باعث افزایش پتانسیل عفو و بخشش معطوف به خانواده شده درحالی که افزایش و تقویت بیشتر سرمایه اجتماعی، باعث کاهش پتانسیل بخشش معطوف به اعضای خانواده فرد شده است.
