افلاطون و خاستگاههای فلسفه زبان
الموضوعات : پژوهشهای معرفت شناختیسیدحمید طالب زاده 1 , مالک شجاعی جشوقانی 2
1 - دانشیار گروه فلسفه دانشگاه تهران
2 - دانشجوی دکتری فلسفه معاصر دانشگاه تهران
الکلمات المفتاحية: طبیعت گرایی, افلاطون, فلسفه زبان, قراردادگرایی, اتیمولوژی,
ملخص المقالة :
فلسفه معاصر(بویژه فلسفه تحلیلی) را در قیاس با فلسفه های وجود محور وشناخت محور، فلسفه ای زبان محور دانسته اند .با این وجود می توان خاستگاههای تاملات فلسفی در باب زبان را در تاریخ فلسفه دنبال کرد. نخستین تاملات فلسفی جدی در باب زبان در محاورات افلاطون وبیش ازهمه در محاوره کراتیلوس به چشم می خورد. وی در این محاوره ، به نقادی دودیدگاه عمده درباب رابطه زبان وحقیقت، یعنی دیدگاه طبیعت گرایی افراطی و قراردادگرایی افراطی با بهره گیری از اتیمولوژی وبویژه با اتکاء به نظریه صور(مثل) خویش می پردازد. افلاطون ، وصول به ماهیت اشیاء و ایده‌ها از طریق بررسی واژه‌ها(دیدگاه کراتیلوس)را نمی پذیرد و این راه وصول را نه راهی زبانی، که فراتر اززبان دانسته و تلقی او فرسنگ ها از این گزاره ویتگنشتاینی دور است که ، مرزهای هستی ما همان مرزهای زبان ماست
-1Dalimier, C., Platon, Cratyle. Paris: Flammarion. , 1998
-2Sedley, D., lato's Cratylus. Cambridge: Cambridge University Press. ,2003
-3Ross, W. D.,‘The date of Plato's Cratylus’, Revue Internationale de Philosophie, 32: 187-96. ,1955
-4Sedley, D.,‘The Etymologies in Plato's Cratylus’ ,The Journal of Hellenic Studies, Vol. 118, pp. 140-154 ,1998
6-پژوهنده ، لیلا، کلام نفسی (تکوینی) و کلام لفظی (قول، گفتار)،مجله مقالات و بررسیها ، شماره 75 (دفتر دوم)،صص90-91، بهار و تابستان 1383ش.
7- گاتری، دبلیو، کی سی ،تاریخ فلسفه یونان، افلاطون (زباشناسی محاورات انتقادی) ،ترجمه حسن فتحی ،انتشارات فکر روز ،1378ش.
