ارتباط بین عدالت سازمانی و فرسودگی شغلی کارکنان وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی
الموضوعات :یزدان تقی پور 1 , عباس خدایاری 2 , شهرام علم 3
1 - کارشناس ارشد مدیریت ورزشی واحد کرج
2 - استادیار دانشکده تربیت بدنی ،دانشگاه آزاد واحد کرج
3 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری
الکلمات المفتاحية: کارکنان, فرسودگی شغلی, عدالت سازمانی, وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران,
ملخص المقالة :
هدف از انجام این پژوهش، تعیین رابطۀ بین عدالت سازمانی و فرسودگی شغلی کارکنان وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران است. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی بوده که به‌صورت همبستگی و به روش(شکل) میدانی انجام گرفته است. جامعۀ آماری پژوهش حاضر از کلیۀ کارکنان مرد و زن وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی ایران، به تعداد 660 نفر(380 نفر مرد و 280 نفر زن) تشکیل شده است. حجم نمونه، براساس جدول مورگان 353 نفر(191 نفر مرد و 162 نفر زن) مشخص شد و به‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. از تعداد کلِّ نمونه‌ها، تعداد 305 نفر از کارکنان(165 نفر مرد و 140 نفر زن) پرسشنامه را تکمیل کرده و تحویل داده‌اند. ابزار گردآوری داده‌ها عبارت بوده‌اند از پرسشنامۀ مشخصات فردی، سه پرسشنامۀ عدالت سازمانی نیهوف و مورمن، و فرسودگی شغلی مسلش که ضریب اعتبار آنها به کمک آلفای کرونباخ، به ترتیب 0/94 و 0/77محاسبه شد. برای نیل به اهداف پژوهش و تأیید یا رد فرضیه‌های پژوهش نیز از روش‌های آماری توصیفی، مانند فراوانی، درصد، فراوانی، میانگین، انحراف معیار، نمودارها، ... استفاده شده است. برای بررسی سؤالات پژوهش از شاخص‌های آمار استنباطی، شامل: ضریب همبستگی اس‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍پیرمن، آزمون ناپارامتریک یومان‌ویتنی، و از نرم‌افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که بین عدالت سازمانی و فرسودگی شغلی کارکنان وزارت ورزش و جوانان، رابطۀ معکوس و معنی‌داری وجود دارد. بین کارمندان مرد و زن وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی در عدالت سازمانی اختلاف معنی‌داری وجود ندارد. بین کارمندان مرد و زن وزارت ورزش و جوانان جمهوری اسلامی در فرسودگی شغلی اختلاف معنی‌داری وجود ندارد. Relationship between the Organizational Justice and Employees Burnout in Ministry of Sport and Youth Islamic Republic of Iran Abstract The purpose of this study was to "determine the Relationship between the Organizational Justice and Employee Burnout in Ministry of Sport and Youth of Islamic Republic of Iran. The Method of This study was correlation (Figure) has conducted the investigation.The samples according to Morgan 353 patients (191 men and 162 women) were identified and randomly selected. The total number of samples, the number of 305 employees (165 men and 140 women) questionnaire Hara has completed the delivery said. Collect demographic data and questionnaires the organizational justice Nyhuf and murman and career Maslash burnout in Cronbach's Alpha reliability coefficients were helping the (%94,), and (%77) , respectively. And for the purposes of research and study to confirm or refute hypotheses, statistical methods such as frequency, percentage, frequency, mean, standard deviation, graphs and ... Is used to examine questions of inferential statistics: Spearman correlation coefficient, Yvmanvytny nonparametric test was used to analyze the data, SPSS software was used.The results showed that the relationship between Organizational justice and Employee burnout, youth ministry of sport and there, is a significant relationship.. Between men and women employees of the Ministry of sport and youth of Islamic Republic of iran,there is no significant difference Organizational justice . Between men and women employees in ministry of sport and youth of Islamic republic of Iran, there is no significant difference Employee Burnout.
امیری، ح. 1386. بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری با کارآیی دبیران در مقطع متوسطه شهرستان بجنورد(پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی)، دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد بجنورد.
پرداختچی، م. احمدی،غ.آرزومندی، ف.. 1388. بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و فرسودگی شغلی مدیران و معلمان مدارس شهرستان تاکستان .فصلنامۀ رهبری و مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد گرمسار، سال سوم، ش 3، ص 50-25.
پورسلطانی، ح.؛ میرزائی، ف.؛ زارعیان، ح. 1390. «ارتباط بین ادراک از عدالت با رضایت شغلی در کارکنان پژوهشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری»، نشریۀ پژوهش‌های مدیریت ورزشی و علوم حرکتی، دورۀ 1، ش 1، ص 70-59.
جوادی‌نیا، آ. و مجد تیموری، ف. 1391. پیشگیری و غلبه بر فرسودگی شغلی. چاپ سوم. تهران: کالج برتر.
حاجی عرازی، ف. 1390. عوامل مرتبط با فرسودگی شغلی معلمان مدارس ابتدایی شهرستان ترکمن(پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد)، دانشگاه تهران، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، گروه مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی، مدیریت آموزشی.
خطیبی، ا.؛ اسدی، ح.؛ حمیدی، م.؛ سیف پناهی، ج. 1390. «مطالعۀ مؤلفه‌های عدالت سازمانی در آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک جمهوری اسلامی ایران»، مدیریت ورزشی، ش 10، ص 65.
دهقانیان، ح. و هاشمی، ع. 1387. «رویکرد چند سطحی در بررسی مفهوم عدالت سازمانی»، برداشت دوم، شمارۀ 8، مرکز بررسی‌های استراتژیک، ص 253.
رضائ ی بادافشانی، ف.؛ نوری، ا.؛ عریضی، ح. 1390. تعیین رابطۀ بی‌نزاکتی در محیط کار و قصد ترک شغل با میانجیگری عدالت سازمانی کارکنان کارخانۀ صنعتی اصفهان.دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی.دانشگاه آزاد اسلامی. واحد خوراسگان.دوره 12. شماره 46.ص 40-50.
سیار، ا. 1387. بررسی رابطۀ مؤلفه‌های عدالت سازمانی و تعهد سازمانی در
شرکت مهندسی و توسعۀ گاز ایران(پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد)،
دانشگاه تهران، پردیس قم، دانشکدۀ مدیریت.
سیدجوادین، س. 1387. «شناخت نحوۀ تأثیرگذاری ابعاد عدالت سازمانی بر جنبه‌های گوناگون رضایت شغلی و سازمانی»، نشریۀ مدیریت بازرگانی. دورۀ 1، ش 1، ص 70-55.
شاه‌حسینی، ن. 1390. بررسی رابطۀ بین کیفیت زندگی کاری و فرسودگی شغلی در کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد اسلامشهر(پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی)، دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد رودهن.
شهسوار کله‌سر، معصومه. 1389. بررسی رابطۀ چندگانۀ فرسودگی شغلی، هوش هیجانی و پنج عامل بزرگ شخصیتی(پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد روانشناسی و علوم تربیتی)، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه محقق اردبیلی.
طاهری‌زاده، ف. 1389. بررسی و مقایسۀ عدالت سازمانی، هوش هیجانی و فرسودگی شغلی دبیران تربیت بدنی مدارس دولتی و غیرانتفاعی شهر دزفول(پایان‌نامۀ دریافت درجۀ کارشناسی ارشد)، رشتۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد شوشتر.
عالمی، م. 1390. بررسی رابطۀ سلامت سازمانی با فرسودگی شغلی دبیران مدارس راهنمایی شهرستان اسلامشهر تهران(پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد)، دانشکدۀ روانشناسی و علوم تربیتی، گروه مدیریت آموزشی.
عدیمی ناغانی، ف. 1387. مطالعه ابعاد عدالت سازمانی در ادارۀ کل تربیت بدنی وزارت آموزش و پرورش(پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد مدیریت و برنامه‌ریزی ورزشی)، تهران: دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی.
غلامیان، ج.؛ گلزار، س.؛ حسینی، س.؛ طالب‌پور، م. 1388. «بررسی فرسودگی ناشی از قضاوت در داوران ملی و بین‌المللی فوتبال ایران»، مدیریت ورزشی، ش 1، ص 141.
قدیمی مقدم، م. و حسینی طباطبایی، ف. 1385. «شیوع فرسودگی شغلی در بین معلمان و کارکنان سازمان آموزش و پرورش و رابطۀ آن با جنسیت، مدرک تحصیلی، مقطع آموزشی و موقعیت جغرافیایی»، پژوهش‌های روان‌شناختی، دورۀ 9، ش 1 و 2.
نعامی، ع. شکرکن، ح. 1381. شناسایی عوامل موثر در خشنودی شغلی و بررسی روابط بین این عوامل با خشنودی شغلی در کارکنان برخی از کارخانه‌های اهواز. اولین همایش نقش روانشناسی صنعتی و سازمانی در بهره‌وری منابع انسانی. دانشگاه آزاد اسلامی خوراسگان.
Alsup, D. 2005. “Stress and the Music Teacher
Preventing Burnout”, Journal Home Page 12(5), 50-54.
Beagrie, S. 2005. “How to … Avoid Burnout”, Journal Home Help 39(1) , 428-652.
Gougarzvand Chegini, M. 2009. “The Relationship between Organizational Jastice and Organizational Citizenship Behavior”. Amrican Journal of Economics and Business Administration 1(2), 171-174.
Jordan, J. S.; Turner, B. A.; Fink, J. S.; Pastore, D. L. 2007. “Organizational Justice as a Predictor of Job Satis Faction: An Examination of Head Basketball Coaches”, The Journal for the Study of Sports and Athletes in Education 1, 321–343.
Joy, V. L. & Witt, L. A. 1992. “Delay of Gratification as a Moderator of the Procedural Justice–Distribuitive Justice Relationship”, Group and Organization Management 17, 297-312.
Ronald J. Burke, Mustafa Koyuncu, Lisa Fiksenbaum. 2010. “Burnout, Work Satisfactions and Psychological Well-Being Among nurses in Turkish Hospitals”, Europe’s Journal of Psychology, 63-81.
Smucker, M. & Whisenant, W. 2009. “Organizational Justice and Job Satisfaction of High School Coaches of Boys' and Girls' Sports”, North American Society for Sport Management Conference, (NASSM 2009), Columbia, 328.
Whisenant, W. 2005. “Organization Justice and Commitment in Interschdostic Sports”, Education and Society (10)3, 381-395.
