آسیبشناسی نظام برنامهریزی نیروی انسانی سازمان تامین اجتماعی
الموضوعات :جلیل عباسی 1 , اسداله مهرآرا 2 , محمدرضا باقر زاده 3 , مهرداد متانی 4
1 - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، گرایش منابع انسانی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر، مازندارن، ایران
2 - گروه مدیریت دولتی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی،قائمشهر،ایران
3 - استادیار گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائمشهر، مازندارن، ایران
4 - استادیار گروه مدیریت، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قائمشهر، مازندارن، ایران
الکلمات المفتاحية: روش دلفی, مدیریت منابع انسانی, سازمان تأمین اجتماعی, برنامهریزی نیروی انسانی,
ملخص المقالة :
هدف اصلی این پژوهش شناسایی مشکلات و نارساییهای نظام برنامهریزی منابع انسانی سازمان تامین اجتماعی بود؛ تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی ، و از نظر شیوه گردهآوری دادهها تحقیق آمیخته (کمی و کیفی) به شمار میرود؛ بر این اساس، ابتدا روش کیفی تحلیل محتوا استفاد شد و سپس از تکنیک دلفی بهمنظور کسب اجماع گروهی خبرگان استفاده شد. در این پژوهش، مشارکتکنندگان تعداد 24 نفر، متشکل از مدیران سازمان تامین اجتماعی متخصص در زمینه برنامهریزی منابع انسانی و خبرگان و صاحبنظران دانشگاهی متخصص در زمینه برنامهریزی منابع انسانی بودند که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند از نوع گوله برفی و نمونهگیری موارد مطلوب انتخاب شدند. در بخش کیفی، ابزار گردآوری دادهها مصاحبه نیمه ساختار یافته بود و در بخش کمی، پرسشنامه مبتنی بر بخش کیفی بود که طی دو مرحله نظرسنجی دلفی فازی اجرا شد. دادهها از طریق نرمافزار SPSS 19 و با استفاده از روشهای آماری توصیفی (میانگین- انحراف معیار- واریانس- چولگی) و آمار استنباطی (ضریب کندال- آزمون T تک نمونهای) تجزیهوتحلیل گردید. یافتههای تحقیق ۱۵ آیتم را بهعنوان مهمترین مشکلات موجود در نظام برنامهریزی منابع انسانی در سازمان تامین اجتماعی شناسایی نمود. بر اساس میزان اهمیت و اولویت، فقدان الگوی مناسب برنامهریزی منابع انسانی، عدم نظارت، کنترل و بازخورد در برنامه ریزی منابع انسانی و ناکارآمدی نظام ارزشیابی و ارزیابی کارکنان از مهمترین مشکلات نظام برنامهریزی منابع انسانی در سازمان تأمین اجتماعی تلقی میشوند که شایان توجه بیشتری میباشند.
_||_