ارزیابی اثرات سرمایه اجتماعی بر حکمروایی در مناطق روستایی (مطالعه موردی: مناطق روستایی شهرستان زنجان)

الموضوعات :

نسرین جعفری ¹ , حمید برقی ² , یوسف قنبری ³

1 - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2 - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، گروه جغرافیا، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3 - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، گروه جغرافیا، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

تاريخ الإرسال : 22 الأربعاء , رجب, 1438 تاريخ التأكيد : 18 الأحد , محرم, 1439 تاريخ الإصدار : 17 الأربعاء , رمضان, 1440

الکلمات المفتاحية: مشارکت, شهرستان زنجان, حکمروایی خوب,

ملخص المقالة :

امروزه حکمروایی به عنوان پیش‌شرطی برای توسعه پایدار و الگویی جهت مدیریت روستایی معرفی می‌شود. با این حال حکمروایی در جهان امروز با مشکلات زیادی روبه‌روست که چاره رهایی از این بحران ورود و تزریق سرمایه‌ای از جنس خود مردم با نام سرمایه اجتماعی است که بر حکمروایی در مناطق روستایی تاثیر گذاشته و در توانمندی مدیریت محلی اثرگذار می‌باشد. هدف پژوهش حاضر ارزیابی اثرات سرمایه اجتماعی بر حکمروایی در مناطق روستایی شهرستان زنجان می‌باشد. نوع تحقیق کاربردی، روش مورد استفاده توصیفی-تحلیلی و برای گردآوری داده‌ها از روش‌های اسنادی و میدانی بهره گرفته شده است. جامعه آماری این تحقیق طبق فرمول کوکران، 319 نفر از خانوارهای ساکن در مناطق روستایی شهرستان زنجان می‌باشند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آماراستنباطی tتک نمونه‌ای، همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر می‌باشد. نتایج حاصل از آزمون t از دیدگاه خانوارها در رابطه با حکمروایی نشان داد که شاخص‌ مشروعیت با میانگین 36/3 بالاتر از مطلوبیت عددی (3) و شفافیت با میانگین 62/2 کمترین میانگین را به خود اختصاص داده‌اند و در میان شاخص‌های سرمایه اجتماعی نیز همه شاخص‌ها بالاتر از مطلوبیت عددی (3) قرار دارند. بین شاخص‌های سرمایه اجتماعی و حکمروایی رابطه معناداری (375/0) وجود دارد. از بین شاخص‌های سرمایه اجتماعی اعتماد با 366/0 دارای بیشترین تاثیر بر حکمروایی و انسجام با 200/0 دارای کمترین تاثیر است.

المصادر:

Andriani, L. (2010). Social Capital, Cpmmunity Governance and credit Market. Birkbeck, University of London, Malet Street, London, WC1E 7HX.

Azimi Amoli, J., & Rokneldin Eftekhari, A.R. (2014). Rural Governance (Sustainable development management). First Printing, Tehran, SAMT Publishing. (In Persian)

Bakker, K., Kooy, M., Shofiani, N. E., & Martijn, E. J. (2008). Governance failure: Rethinking the institutional dimensions of urban water supply to poor households. World Development, 36 (10), 1891-1915. (In Persian)

Basile, E. & Cecchi, C. (2007) Building Social Capital in Rural Areas: Does Public Action Help?, Restructuring in Marginal Rural Areas (RESTRIM) –The International Centre for Development Studies, University of Aberdeen, GB.

Berkpour, N.,  & Asadi, E. (2009).Management and Urban Governance.Tehran: Art University Press. (In Persian)

Cawley, M. (2009). Local Governance and sustainable Rural development: Irelands Experience in an EU context. Revija za Geografijo- Journal for Geogrphy, 4-1, 2009, 53-64.

Ebrahimzadeh, E., Zare, M., & Esmailzadeh, H. (2011). The study of the role and importance of social capital in the dynamics of urban economics with an emphasis on good urban governance, First Conference of Urban Economics of Iran. (In Persian)

ESCAPE (2007). What is Good Governance?, United Nations Economic and social commission for Asia and the Pacific

Goodwin, M. (1998). The governance of rural areas: some emerging research issues and agendas. Journal of Rural Studies. 14 (1), 5-12.

Grootaert, C., Van Bastelaer, T. (2002). Understanding and measuring Social Capital: A Multidisciplinary Tool for practitioners. Washington. D.C.

Gülümser, A. A., Levent, T. B., Nijkamp, P., & Poot, J. (2012). The role of local and newcomer entrepreneurs in rural development: A comparative meta-analytic study. Research Memorandum 2012-1, Faculty of Economics and Business Administration, Vrije Universitrit Amsterdam. 

Jankauskas, V., & Seputiene, J. (2007). The relation between social capital governance and economic performance in Europe. Verslas: teori ja praktika, Business: teory and practice, 8 (3), 131-138.

Jessop, B. (1995). The regulation approach, governance and post-Fordism: alternative perspectives on economic and political change? Economy and Society, 24 (3), 307-33.

Khanh, H. L. P. (2011). The Role of Social Capital to Access Rural Credit: A case study at Dinh Cu and Van Quat Dong village in coastal of Thua Thien Hue province. Vietnam. Department of Urban & Rural Development, Swedish University of Agricultural sciences, Master Thesis No 56.

Kun Jung, L. (2005). Workshop on enlarging citizen participation and increasing loval autonomy in achieving societal harmony development of social capital and effective local governance. Research Center for public policy and Management Chung cheng University, Taiwan.

Mahdavi, M., & Najafi Kani, A.A. (2005). Dehyaris, another experience in the management of villages in Iran. Journal of Geographical Research, 53, 21-39. (In Persian)

Moretto, L. (2015). Application of the Urban Governance Index to water service provisions: Between rhetoric and reality. Journal of Habitat Interbational 49. 435-444.

Newton, K. (1996). Social Capital and Democracy in modern Europe, in social capital, paper presented at the symposium on political disaffection in European democracies santigo de compostela, 1-21 octoebr.

Olajide, O.E. (2016). Social Capital factors as predictors of Rural Development in Nigeria. British Journal of Arts and Social Capital, 21(1), 153-171.

Oliveira, J. Doll, N.H. Balaban, O. Jiang, P. dreyfus, M. Suwa, A. Penaranda, R.M. Dirgahayani, P. (2013). Green economy and governance in cities: assessing good governance in key urban economic processes. Journal of cleaner production, 58, 138-152.

Putnam, R .D. (2000). Bowling Alone: the collapse and revival of American community, Simon & Schuster. New York.

Putnam, R D., Leonardi, R., Nanetti, R. Y.  (1993). Making Democracy Work, Princeton: Princeton University Press.

Rice, T. (2001). Social Capital and Government performance in Iowa communities. Journal of urban affairs, 23, 375-389.

Rokneldin Eftekhari, A., Azimi Amoli, J., Pourtaheri, M., & Ahmadipour, Z. (2011). The Relationship between Good Governance Approach and Sustainable Rural Development in Rural Areas of Mazandaran Province. Journal of Rural Research, 8 (2), 1-34. (In Persian)

Roomiani, A., Annabestani, A.A., Valaie, M. (2015). An Analysis of the Impact of Social Capital on Rural Sustainable Development. Quarterly of Geographic Space, 15 (52), 97-115. (In Persian)

Ruimu, A.N., & Jong, M. (2016). A network Governance approach to transitoriented development: Intrgrating urban transport and landuse policiesin Urumqi, China. Journal of Elsevier, 52, 55-63.

Rumbach, A. (2016). Decentralization and small cities: Towards more effective urban disaster governance? Journal of Habitat International, 52, 35-42.

Salehi, R., Nemati, M., & Amanpour, S. (2014). An Investigation of the Mechanism of Influence of Social Capital Indicators on Urban Good Governance Using Amos. Scientific Journal of Spatial Planning (Geography), 4 (1), 1-24. (In Persian)

Statistics of Guilan Province. (2010). (In Persian)

Statistical Yearbook of Zanjan Province. (2010). (In Persian)

Seifoddini, F., & Panahandeh khah, M. (2010). Challenges and obstacles to regional development planning in Iran. Journal of Human Geography Research, 73, 83-98. (In Persian)

 

Teles, F. (2012). local governance, ikentity and social capital: A framework for akministrative reform. theoretical and empirical researches in urban management, 7, 20-34.

UNDP. (2008). A Users’ Guide to Measuring Local Governance. UNDP Oslo Governance Centre.