عوامل و موانع گسترش روابط جمهوری آذربایجان و اسراییل
الموضوعات : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
الهه کولائی
1
,
بهناز اسدی کیا
2
,
سارا روا
3
1 - استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
2 - دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه تهران
3 - دانش آموخته مطالعات منطقه ای دانشگاه تهران
الکلمات المفتاحية: ایران, قفقاز, اسراییل, امنیت انرژی, واژه‌های کلیدی: جمهوری آذربایجان, همکاری نظامی, برساخته‌گرایی,
ملخص المقالة :
چکیده روابط جمهوری آذربایجان به عنوان عضوی از سازمان کنفرانس اسلامی با دولت اسراییل، بسیار سریع پس از استقلال این کشور ایجاد شد. در زمانی کوتاه، با وجود اعتراض ها و برخی موانع داخلی و منطقه ای؛ روابط سیاسی، امنیتی، نظامی و اقتصادی دو کشور گسترش یافت. در این نوشتار عوامل داخلی، منطقه ای و بین المللی که این دو کشور را به هم نزدیک ساخته و همکاری گسترده آنها را شکل داده، مطالعه شده است. روابط میان دو کشور با زمینه‌های متفاوت تاریخی، جغرافیایی، مذهبی مختلف، نمونه قابل توجهی از توسعه سیاسی- اقتصادی و تکنولوژیک را نشان می دهد. پرسش اصلی این است که اهداف، انگیزه ها و اولویت های سیاست خارجی دو کشور که موجب ترغیب باکو و تل آویو به گسترش روابط به سطح موجود شده، چیست؟ با توجه به نبودِ سفارت جمهوری آذربایجان در تل آویو، موانع موجود در راه دو کشور برای رسیدن این روابط به سطح دیپلماتیک عادی بررسی می شود. روش مورد استفاده نویسندگان در این پژوهش، توصیفی- تحلیلی بوده است.
_||_
