برندسازی نوستالژیک مقصد گردشگری: یک مطالعه کیفی
الموضوعات :
پریناز معصومی
1
,
وحیدرضا میرابی
2
,
جلال حقیقت منفرد
3
,
احمد ودادی
4
1 - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت بازرگانی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه ازاد اسلامی، تهران، ایران
2 - دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، واحد تهرن مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - دانشیار ، گروه مدیریت کارآفرینی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - دانشیار، گروه مدیریت دولتی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: برند, نوستالژی, مقصد گردشگری, نگرش مشتری,
ملخص المقالة :
هدف اصلی از انجام این پژوهش، ارائه الگوی برندسازی نوستالژیک مقصد گردشگری است، بنابراین پژوهش حاضر از نظر هدف در حیطه تحقیقات کاربردی-توسعه‌ای می‌باشد. همچنین پژوهش حاضر بر اساس ماهیت و روش، یک پژوهش توصیفی-اکتشافی با رویکرد کیفی است که از لحاظ زمانی به شکل مقطعی انجام می‌شود. نمونه آماری در بخش کیفی شامل 30 نفر از خبرگان دانشگاهی و بازار در رابطه با صنعت گردشگری می‌باشد که به صورت هدفمند غیرتصادفی انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده‌ها شامل مصاحبه نیمه ساختار یافته است. تحلیل داده‌ها در روش کیفی با رویکرد داده‌بنیاد و نرم افزار MAXQDA v10 انجام شد. بر اساس تحلیل کیفی، مدل پارادایمی تحقیق در شش بعد عوامل علی (گاهی از برند مقصد، تصویر برند مقصد، مدیریت ارتباط با گردشگران، مشارکت گردشگران)، شرایط زمینه‌ای (زیرساخت‌های گردشگری)، عوامل مداخله‌گر (فرهنگ گردشگری میزبان)، راهبردها (برندسازی مبتنی بر نوستالژی)، پدیده محوری (توسعه برند گردشگری) و پیامدها (تصمیم سفر گردشگر) طراحی شد.
