تشخیص و جداسازی کریپتوکوکوس نئوفورمنس از ترشحات مخاط بینی در گربه‌های خانگی با روش‌های مولکولی و میکروبیولوژی

محورهای موضوعی : قارچ شناسی

امیر غفارجباری ¹ , جمال هاشمی ² , منصور بیات ³ , سیامک مشهدی رفیعی ⁴

1 - دانش‌آموخته گروه پاتوبیولوژی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استاد دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3 - استاد گروه پاتوبیولوژی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - دانشیار گروه علوم درمانگاهی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1401/07/21 تاریخ پذیرش : 1401/11/05 تاریخ انتشار : 1401/06/01

کلید واژه: شیوع, کلمات کلیدی: گربه‌های خانگی, روش‌های مولکولی, کریپتوکوکوس نئوفورمنس,

چکیده مقاله :

چکیدهکریپتوکوکوزیس یک بیماری تحت حاد ومزمن است. کریپتوکوکوس نئوفورمنس عامل این عفونت است. این مخمر در مدفوع پرندگان یافت می‌شود و از طریق استنشاقی قابل انتقال است. افرادی که دارای نقص ایمنی هستند در خطر آلودگی با این قارچ هستند. دراین مطالعه 150 نمونه از مخاط بینی گربه‌های خانگی جمع‌آوری شد. از این نمونه‌ها سوسپانسیون تهیه گردید و سپس در محیط‌های کشت S، Sc و BHI کشت داده و در حرارت 25 و37 سانتی‌گراد انکوبه گردید. بعد از 48 ساعت توسط رنگ‌آمیزی کاتن‌بلو و مرکب چینی مورد مطالعه قرار دادیم. سپس با استفاده از تست‌های تخمیر قندی، هیدرولیز اوره و لوله‌زایا (جرم‌تیوب) آنها شناسایی شدند. تعداد 4 نمونه مشکوک به کریپتوکوکوس نئوفورمنس بودند. کلنی‌های مشکوک به کریپتوکوکوس نئوفورمنس جهت PCR مورد بررسی قرار دادیم. نتایج به‌دست‌آمده شامل انواع قارچ‌های رشته ای همانند پنی‌سیلیوم، آسپرژیلوس، آلترناریا، اسکوپولارپسیس، موکور، رایزوپوس و مخمرهای همانند رودوتورلا، کاندیدا آلبیکنس، گونه‌های کاندیدا و پاچیا است وهیچ‌گونه کریپتوکوکوس نئوفورمنس جدا نشد. نمونه‌های مشکوک به کریپتوکوکوس نیز از لحاظ مولکولی منفی بودند. عدم جداسازی این قارچ از مخاطات بینی گربه می‌تواند به دلیل رعایت بهداشت در مورد گربه خانگی، نگهداری آنها در فضای داخلی منزل و عدم تماس با حیوانات و محیط خارجی است. کلمات کلیدی: گربه‌های خانگی، شیوع، کریپتوکوکوس نئوفورمنس، روش‌های مولکولی

منابع و مأخذ:

 

1. D. A.. Krahwinkel. D. J.. Bowman. L. A.. Mondon. P.. & Kwon-Chung. K. J. (2000). Temperature-sensitive strain of Cryptococcus neoformans producing hyphal elements in a feline nasal granuloma. Journal of clinical microbiology. 38, 926-928.


2. F.. & Zaini. F. (2002). Study of Cryptococcus neoformans var. gattii from Eucalyptus camaldulensis in some northern regions of Iran. Koomesh. 3: 59-67.


3. Elsegeiny. Marr. K. A. & Williamson. P. R. (2018). Immunology of cryptococcal infections: developing a rational approach to patient therapy. Frontiers in immunology, 9, 651.


4. Ettinger. J. Feldman. E. C. & Cote. E. (2016). Textbook of Veterinary Internal Medicine-Inkling E-Book. Elsevier health sciences.


5. S. P.. Salkin. I. F.. & Casadevall. A. (1999). Cryptococcus neoformans var. grubii: separate varietal status for Cryptococcus neoformans serotype A isolates. Journal of clinical microbiology. 37, 838-840.


6. Headley. A. Mota. F. C. D. Lindsay. S. de Oliveira. L. M. Medeiros. A. A.. Pretto-Giordano, L. G. & Krockenberger. M. (2016). Cryptococcus neoformans var. grubii-induced arthritis with encephalitic dissemination in a dog and review of published literature. Mycopathologia.181, 595-601.


7. Jacobs. J.. Medleau. L.. Calvert. C.. & Brown. J. (1997). Cryptococcal infection in cats: factors influencing treatment outcome, and results of sequential serum antigen titers in 35 cats. Journal of Veterinary Internal Medicine.11, 1-4.


8. A.R.. Shokri.H.. Raiit. R. (2005). Mycology Veterinary. Tehran jahad daneshgahi.


9. A. R.. Shokri. H.. (2008). Fungial Diseases in immuno compromised patients. Tehran university.


10. A. R.. (2003). Medical Mycology a parctical approach. Tehran jahad daneshgahi.


11. A. R.. (2001). Isolation of Cryptococcus neoformansfrom pigeon (Columbia livia) droppings in northern Iran. Mycopathologia. 6:20-22


12. Kwon-Chung. K. J.. Boekhout. T.. Fell. J. W.. & Diaz. M. (2002). (1557) Proposal to conserve the name Cryptococcus gattii against C. hondurianus and C. bacillisporus (Basidiomycota, Hymenomycetes, Tremellomycetidae). Taxon. 51, 804-806.


13. Kwon-Chung. K. J.. & Varma. A. (2006). Do major species concepts support one, two or more species within Cryptococcus neoformans. FEMS Yeast Research. 6, 574-587.


14. R.. Wigney. D. I.. Muir. D. B.. Gregory. D. J.. & Love. D. N. (1992). Cryptococcosis in cats: clinical and mycological assessment of 29 cases and evaluation of treatment using orally administered fluconazole. Journal of Medical and Veterinary Mycology. 30, 133-144.


15. R.. Wigney. D. I.. Muir. D. B.. & Love. D. N. (1997). Asymptomatic carriage of Cryptococcus neoformans in the nasal cavity of dogs and cats. Journal of Medical and Veterinary Mycology. 35, 27-31


16. Moghadami .M.. Kordbacheh .P.. Emami. M. (1988). A case report of cryptococcal meningitis. Iran Jornal of Public Health. 17,61-68.


17. Nasr Isfahani.B.. Shadzi. Sh.. Chadegani Pour. M.. Ilchi. N. (2001). Isolation and detection of Cryptococcus neoformans from pigeon droppings: Isfahan and its suburbs province pigeon towers. Jornal of medical Sciences; 6,20-22.


18. Nunes, J. D. O. Tsujisaki. R. A. D. S. Nunes. M. D. O. Lima. G. M. E. Paniago. A. M. M. Pontes. E. R. J. C. & Chang. M. R. (2018). Cryptococcal meningitis epidemiology: 17 years of experience in a State of the Brazilian Pantanal. Revista da Sociedade Brasileira de Medicina Tropical. 51, 485-492.


19. B. J.. Wannemuehler. K. A.. Marston. B. J.. Govender. N.. Pappas. P. G.. & Chiller. T. M. (2009). Estimation of the current global burden of cryptococcal meningitis among persons living with HIV/AIDS. Aids. 23, 525-530.


20. J.. Rajasingham. R.. Smith. R. M.. & Boulware. D. R. (2014). Update on the global burden of cryptococcosis. Mycoses. 57, pp. 6-6.


21. E.. Kunda. J.. De Beaudrap. P.. Loyse. A.. Temfack. E.. Molloy. S. F.. ... & Lortholary. O. (2018). Long-term mortality and disability in cryptococcal meningitis: a systematic literature review. Clinical Infectious Diseases. 66, 1122-1132.


22. M. G.. Hartmann. K.. Lloret. A.. Ferrer. L.. Addie. D.. Belák. S. & Horzinek. M. C. (2013). Cryptococcosis in cats: ABCD guidelines on prevention and management. Journal of Feline Medicine and Surgery. 15, 611-618.


23. M. A.. Messer. S. A.. Boyken. L.. Hollis. R. J.. Rice. C.. Tendolkar. S.. & Diekema. D. J. (2004). In vitro activities of voriconazole, posaconazole, and fluconazole against 4,169 clinical isolates of Candida spp. and Cryptococcus neoformans collected during 2001 and 2002 in the ARTEMIS global antifungal surveillance program. Diagnostic microbiology and infectious disease. 48, 201-205.


24. B. I.. & Barbour. A. G. (1989). Cloning of 18S and 25S rDNAs from the pathogenic fungus Cryptococcus neoformans. Journal of bacteriology. 171, 5596-5600.


25. M. Bayat. M. Hashemi. S. J. Zia. M. & Pestechian. N. (2013). Isolation of Cryptococcus neoformans and other opportunistic fungi from pigeon droppings. Journal of research in medical sciences: the official journal of Isfahan University of Medical Sciences. 18, 56.


26. Takahara. T. Lazéra. M. D. S.. Wanke. B. Trilles. L. Dutra. V. Paula. D. A. J. D. & Hahn. R. C. (2013). First report on Cryptococcus neoformans in pigeon excreta from public and residential locations in the metropolitan area of Cuiabá, state of Mato Grosso, Brazil. Revista do Instituto de Medicina Tropical de São Paulo.55, 371-376.


27. S. R. Sykes. J. E. Cannon. M. S. Wisner. E. R. Meyer. W. Sturges. B. K. & Johnson. L. R. (2011). Clinical features and epidemiology of cryptococcosis in cats and dogs in California: 93 cases (1988–2010). Journal of the American Veterinary Medical Association. 239, 357-369.


28. Vorathavorn. I. Sykes. J. E. & Feldman. D. G. (2013). Cryptococcosis as an emerging systemic mycosis in dogs. Journal of Veterinary Emergency and Critical Care.23, 489-497.


29. Warren. G.. & Hazen. K. C. (1999). Cryptococcus and other yeasts of medicalimpor importence. Manual of Clinical Microbiology. 1184-1199.


30. T.. & Crum-Cianflone. N. F. (2010). An update on Cryptococcus among HIV-infected patients. International journal of STD & AIDS. 21, 679-684.