مقدمه و هدف پژوهش: نخستین گام برای کاهش مخاطرات لرزهای به عنوان شناختهشدهترین بلایای طبیعی، شامل درک خطر و سنجش و ارزیابی راهبردهای احتمالی، برای کاهش آن است. هدف اصلی این پژوهش سنجش آسیبپذیری شهر اردبیل در مقابل خطرپذیری لرزهای است. قلمرو جغرافیایی پژوهش چکیده کامل
مقدمه و هدف پژوهش: نخستین گام برای کاهش مخاطرات لرزهای به عنوان شناختهشدهترین بلایای طبیعی، شامل درک خطر و سنجش و ارزیابی راهبردهای احتمالی، برای کاهش آن است. هدف اصلی این پژوهش سنجش آسیبپذیری شهر اردبیل در مقابل خطرپذیری لرزهای است. قلمرو جغرافیایی پژوهش، مناطق پنجگانه شهر اردبیل میباشد.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی بوده و روش اجرای آن توصیفی ـ تحلیلی است. بطوریکه برای واکاوی دادهها از فرایند تحلیل سلسله مراتبی(AHP) جهت وزندهی چهار معیار در قالب 19 زیرمعیار استفاده شده است. با ترکیب لایههای اطلاعاتی در نرمافزار Arc GIS و با تلفیق نقشه معیارهای مورد بررسی، نقشه پهنههای آسیبپذیری تهیه و طبقهبندی شده است.
یافتهها: یافتهها حاکی از اهمیت بالای معیار برنامهریزی با 13 زیرمعیار و وزن کلی 480/0 و زیرمعیار کاربری اراضی با وزن کلی 072/0 در آسیبپذیری شهر اردبیل می باشد. معیار سازهای با چهار زیرمعیار کیفیت، قدمت، تعداد طبقات و گونهشناسی سازهای با وزن 408/0 و معیار طبیعی با دو زیرمعیار گسل و شیب زمین با وزن 035/0 در آسیبپذیری لرزهای شهر اردبیل نقش دارند.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که بخشهای شمال، شمال باختری، خاوری و مرکز شهر اردبیل آسیبپذیرترین محدودهها در برابر خطر زمینلرزه میباشند و جنوب شهر نیز مقاومترین محدوده محسوب میگردد. نتایج تحلیل آسیبپذیری فضاهای شهر اردبیل، نشان میدهد که حدود 30 درصد از فضاهای شهری در برابر خطر زمینلرزه آسیبپذیری متوسط به بالا و حدود 50 درصد در معرض آسیبپذیری بالا قرار دارند و ساختار کالبدی مناسب و موزونی را برای مدیریت بحران ناشی از لرزهخیزی شهری ارائه نمیکنند.
پرونده مقاله
مقدّمه و هدف پژوهش: نظر غالب موید این است که الگوی نوشهرگرایی میتواند شهری با کیفیت زیست مناسب را فراهم آورد. لذا شهر اردبیل از منظر نوشهرگرایی مورد مطالعه قرار گرفت تا با آگاهی به سطح کیفی منطقه، راه حلهایی برای رفع مسائل آن مطرح گردد. شناخت استراتژیهای اجرایی ار چکیده کامل
مقدّمه و هدف پژوهش: نظر غالب موید این است که الگوی نوشهرگرایی میتواند شهری با کیفیت زیست مناسب را فراهم آورد. لذا شهر اردبیل از منظر نوشهرگرایی مورد مطالعه قرار گرفت تا با آگاهی به سطح کیفی منطقه، راه حلهایی برای رفع مسائل آن مطرح گردد. شناخت استراتژیهای اجرایی ارتقاء کیفیت محیط زیست شهر از منظر نوشهرگرایی هدف این پژوهش است.
روش پژوهش: با استفاده از روش پیمایشی و جمعآوری اطلاعات از طریق پرسشنامهها، اسناد، مدارک و با توجّه به شرایط اقلیمی و زیستی شهر اردبیل، نخست اولویتهای اصول دهگانه نوشهرگرایی، توسط روش AHP معین، سپس با استفاده از روش SWOT نوع راهبرد غالب بصورت ترکیب نقاط قوّت و فرصت (SO) مشخص گردید. 67 استراتژی اجرایی از نوع SO پیشنهاد و با آرای 45 فرد خبره، امتیازدهی شده و نهایتاً سه استراتژی انتخاب شدند.
یافتهها: بررسی عوامل داخلی و خارجی شهر نشان داد که قوّتها بر ضعفها و فرصتها بر تهدیدات غلبه خواهند کرد. وضعیت شهر از لحاظ رعایت اصول نوشهرگرایی در حالت بد و معادل نمره 288/2 از چهار است.
نتیجه گیری: با رعایت استراتژیهای اجرایی منتخب در شهر، میتوان به اصول نوشهرگرایی نزدیک شده و شهری با قابلیت زندگی بهتر در کنار حفظ هویت شهر را فراهم نمود.
پرونده مقاله