اثرات فعالیت ورزشی بر مقادیر سرمی ابستاتین و دوپامین مردان چاق غیرورزشکار طی هشت هفته در ساعات مختلف روز
محورهای موضوعی : علوم ورزش
بهمن زاده هندیجانی
1
,
صدیقه حسین پور دلاور
2
*
,
محمد کریمی
3
,
مهران قهرمانی
4
1 - گروه فیزیولوژی ورزش، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
2 - استادیار گروه فیزیولوژی ورزش، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
3 - استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی قم، قم، ایران
4 - استادیار، گروه فیزیولوژی ورزشی، مرکز گیلان غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، گیلان، غرب، ایران
کلید واژه: چاقی, ریتم شبانه روزی, تمرین هوازی, ابستاتین, دوپامین,
چکیده مقاله :
حفظ و برقراری وزن مناسب و ترکیب بدنی در طی دوره های طولانی از زمان نیازمند تعادل بین دریافت و مصرف انرژی است. از طرفی، تنظیم تعادل انرژی موضوع پیچیده ای است و مکانیسم های متعددی در تنظیم وزن درگیر هستند. یکی از عوامل تأثیرگذار در رابطه با تعادل انرژی در بدن، موضوع ریتم شبانه روزی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات فعالیت ورزشی هوازی بر مقادیر سرمی ابستاتین و دوپامین مردان چاق غیرورزشکار طی هشت هفته در ساعات مختلف روز بود. در مطالعه ای نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، 36 مرد جوان چاق غیرورزشکار با میانگین سن 3/3±4/25 سال، وزن 7/7±3/98 کیلوگرم و شاخص توده بدن 1/1±8/31 کیلوگرم بر مترمربع، به صورت هدفمند و در دسترس به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. آزمودنی ها بطور تصادفی در یکی از گروه های مساوی؛ کنترل، تمرین صبح و تمرین عصر تقسیم بندی شدند. برنامه تمرین هوازی شامل هشت هفته تمرین و سه جلسه در هفته با شدت 60 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه بود. قبل و پس از مداخله تمرین، در شرایط 10 ساعت ناشتایی شبانه، خونگیری انجام شد. از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد (05/0>p). یافته ها نشان داد مداخله تمرین در صبح و عصر باعث افزایش معنادار در مقادیر دوپامین (0001/0=p) و اُبستاتین (0001/0=p) گردید. در مقایسه بین تمرین صبح و عصر، تغییرات دوپامین (0001/0=p) در تمرین عصر و تغییرات اُبستاتین (0001/0=p) در تمرین صبح بیشتر بود. بر اساس یافته ها، تمرین هوازی با شدت متوسط می تواند اثرات مثبتی بر تغییرات هورمون های درگیر در بحث اشتها داشته باشند. به نظر می رسد ریتم شبانه روزی در این تغییرات اثرگذار می باشد و تمرینات عصر، اثر بیشتری بر هورمون های درگیر در بحث اشتها دارد.
Maintaining proper weight and body composition over long periods of time requires a balance between energy intake and expenditure. On the other hand, regulating energy balance is a complex issue and multiple mechanisms are involved in weight regulation. One of the effective factors in relation to energy balance in the body is the issue of circadian rhythm. The aim of the present research was to study the exercise effects on serum obestatin and dopamine levels in obese non-athletic men for 8 weeks at different times of day. In a quasi-experimental study with pretest-posttest design, 36 young non-athlete man with means of age 25.4±3.3 years, weight 98.3±7.7 kg and body mass index 31.8±1.1 kg.m-2, were selected purposely and available as subject. The subjects divided randomly one of the equal groups of control, morning training and evening training. Training program was consisted of eight weeks and three sessions per week with intensity of 60-70 percent of maximum heart rate. Before and after training intervention.blood sampling was performed at 10 hours fasting state. Data were analyzed by using one-way analysis of variance and at significant level of less than 5%. The results indicated that training at morning and evening causes to significant increase in dopamine (p=0.0001) and obestatin (p=0.0001) levels. In comparison between morning and evening training, dopamine changes (p=0.0001) was more at the evening and obestatin changes was more at the morning. Based on the findings, aerobic training with moderate intensity may have positive effects on changes in hormones involved in the issue of appetite. It seems that circadian rhythm may be effective in these changes and training at evening have more effects on hormones involved in the discussion of appetite
Abizaid, A. (2009). Ghrelin and dopamine: new insights on the peripheral regulation of appetite. Journal of Neuroendocrinology, 21: 787–793.
Adams KF, Schatzkin A, Harris TB, Kipnis V, Mouw T, Ballard-Barbash R and et al. (2006). Overweight, obesity and mortality in a large prospective cohort of persons 50 to 71 years old. N Engl J Med; 355(8): 763-78.
Aydin S, Ozkan Y, Erman F, Gurates B, Kilic N, Colak R, et al. (2008). Presence of obestatin in breast milk: relationship among obestatin, ghrelin, and leptin in lactating women. Nutrition; 24: 689-93.
Bequet F, Gomez-Merino D, Berthelot M, GuezennecCY. (2001). Exercise-induced changes in brain glucose and erotonin revealed by microdialysis in rat hippocampus: effect of glucose supplementation. ActaPhysiolScand; 173(2): 223-30.
Bilski J, Teległów A, Zahradnik-Bilska J, Dembiński A, Warzecha Z. (2009). Effects of exercise on appetite and food intake regulation. Med Sport; 13:82-94.
Carnell S, Gibson C, Benson L, Ochner CN, Geliebter A (2012). Neuroimaging and obesity: current knowledge and future directions. Obes Rev 13: 43–56.
Chen, H., Hansen, M. J., Jones, J. E., Vlahos, R., Bozinovski, S., Anderson, G. P., & Morris, M. J. (2007). Regulation of hypothalamic NPY by diet and smoking. Peptides, 28(2), 384-389.
Dong XY, He JM, Tang SQ, Li HY, Jiang QY, Zou XT. (2009). Is GPR39 the natural receptor of obestatin? Peptides; 30: 431-8.
Dorling J, Broom DR, Burns SF, Clayton DJ, Deighton K, James LJ, King AJ, Miyashita M, Thackray AE, Batterham RL, Stensel DJ. (2018). Acute and Chronic Effects of Exercise on Appetite, Energy Intake, and Appetite-Related Hormones: The Modulating Effect of Adiposity, Sex, and Habitual Physical Activity. Nutrients, 10, 1140
Frank, S., Veit, R., Sauer, H., Enck, P., Friederich, H. C., Unholzer, T., Bauer, U. M., Linder, K., Heni, M., Fritsche, A., & Preissl, H. (2016). Dopamine Depletion Reduces Food-Related Reward Activity Independent of BMI. Neuropsychopharmacology : official publication of the American College of Neuropsychopharmacology, 41(6), 1551–1559
Gao XY, Kuang HY, Liu XM, Duan P, Yang Y, Ma ZB. (2009). Circulating ghrelin/obestatin ratio in subjects with Helicobacter pylori infection. Nutrition; 25: 506- 11.
Gao XY, Kuang HY, Liu XM, Ma ZB, Nie HJ, Guo H. (2008). Plasma obestatin levels in men with chronic atrophic gastritis. Peptides; 29: 1749-54.
Gazarian, M., & Mohamadi, H. (2008). Brain and Behavior. 1st Edition. Tehran, Iran: University of Tehran
Grönberg M, Tsolakis AV, Magnusson L, Janson ET, Saras J. (2008). Distribution of obestatin and ghrelin in human tissues: immunoreactive cells in the gastrointestinal tract, pancreas, and mammary glands. J Histochem Cytochem; 56:793-801.
Karimi M, Safapoor F. (2018). Effect of a period of selected yoga exercises on serum levels of serotonin and dopamine in non-athlete obese women. Journal of Practical Studies of Biosciences in Sport. 6(11): 70-80.
Lagaud GJ, Young A, Acena A, Morton MF, Barrett TD, Shankley NP. (2007). Obestatin reduces food intake and suppresses body weight gain in rodents. Biochem Biophys Res Commun; 357: 264-9.
Leibowitz, S. F., & Wortley, K. E. (2004). Hypothalamic control of energy balance: different peptides, different functions. Peptides, 25(3), 473-504.
Lynch WJ, Piehl KB, Acosta G, Peterson AB, HembySE. (2010). Aerobic exercise attenuates reinstatement of cocaine-seeking behavior and associated neuroadaptations in the prefrontal cortex. Biol Psychiatry; 68(8): 774-7.
Mansouri M, Ghanbari-Niaki A, Kraemer RR, Shemshaki A. (2008). Time course alterations of plasma obestatin and growth hormone levels in response to short-term anaerobic exercise training in college women. Appl Physiol Nutr Metab.; 33(6):1246-9.
Nammi, S., Koka, S., Chinnala, K. M., & Boini, K. M. (2004). Obesity: An overview on its current perspectives and treatment options. Nutrition Journal, 3: 1-8.
Paredes MS, Sosa SE, Gutierrez GE, Salazar SN, Castillo VO, Bosch MR, Flores EB and et al. (2016). "Maternal and Fetal Lipid and Adipokine Profiles and Their Association with Obesity",International Journal of Endocrinology, vol. 2016. p 1-7.
Radziuk JM. (2013). The Suprachiasmatic Nucleus, Circadian Clocks, and the Liver. DIABETES; 62: 1017-1019.
Rahmani-Nia F, Mirzaei B, Rahimi R. (2015). Effects of resistance exercise volume on appetite regulation and lipid profile in overweight young men. Science & Sports;30(5):290-7.
Ray, S. and A.B. Reddy, A.B. (2016). Cross-talk between circadian clocks, sleep/wake cycles, and metabolic networks: Dispelling the darkness. BioEssays; 38(4): p. 394-405.
Reinehr T, De Sousa G, Roth CL. (2008). Obestatin and ghrelin levels in obese children and adolescents before and after reduction of overweight. ClinEndocrinol (Oxf).;68(2):304-10.
Roth CL, Reinehr T, Schernthaner GH, Kopp HP, Kriwanek S, Schernthaner G. (2009). Ghrelin and obestatin levels in severely obese women before and after weight loss after Roux-en-Y gastric bypass surgery. Obes Surg; 19: 29-35.
Saghebjoo M, Ghanbari Niaki A, Rajabi H, Hedayati M, Rahbarizadeh F. (2009). The effect of circuit exercise with different intensity on plasma and lymphocyte ghrelin and Obestatin. Tehra: Tarbiat Moalem University.
Saltiel AR, Olefsky JM. (2017). Inflammatory mechanisms linking obesity and metabolic disease. J Clin Invest; 127(1):1-4.
Serin Y, Tek NA. (2019). Effect of Circadian Rhythm on Metabolic Processes and the Regulation of Energy Balance: Review Article. Ann Nutr Metab;74:322–330
Taghian F, Zolfaghari M. (2014). Effect of 12 week aerobic exercise on the obestatin level in obese women. J Jahrom Univ Med Sci.;11(4):1-8.
Wang, J., Chen, C., & Wang, R. Y. (2008). Influence of short- and long-term treadmill exercises on levels of ghrelin, obestatin and NPY in plasma and brain extraction of obese rats. Endocrine, 33(1), 77-83.
Yang I, Coldiz GA. (2015). Prevalence of Overweight and Obesity in the United States, 2007-2012. JAMA Intern Med; 175(8): 1412-3.
Zhang JV, Ren PG, Avsian-Kretchmer O, Luo CW, Rauch R, Klein C, et al. (2005). Obestatin, a peptide encoded by the ghrelin gene, opposes ghrelin's effects on food intake. Science; 310: 996-9.
Zhang J.V., Ren P.G., Avsian-Kretchmer O, Luo C.W., Rauch R., Klein C., et al. (2005). Obestatin, a peptide encoded by the ghrelin gene, opposes ghrelin's effects on food intake. Science; 310: 996-9.
Zizzari P, Longchamps R, Epelbaum J, Bluet-Pajot MT. (2007). Obestatin partially affects ghrelin stimulation of food intake and growth hormone secretion in rodents. . Endocrinology; 148: 1648-53.
Zou CC, Liang L, Wang CL, et al. (2009). The change in ghrelin and obestatin levels in obese children after weight reduction. Acta Paediatr.; 98(1):159-65.