مطالعه جامعه شناختی رابطه سرمایه انسانی و توسعه اقتصادی – اجتماعی در ایران (با تأکید بر برنامه‌های 5 ساله توسعه اول تا ششم )
مجتبی روحانی یزدلی
1
(دانشجوی دکتری جامعه شناسی، گروه جامعه شناسی ، دانشکده علوم انسانی ، واحد تهران شمال ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
طاهره میرساردو
2
(دانشیار و عضو هیأت علمی گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم انسانی ، واحد گرمسار، دانشگاه آزاد اسلامی ، سمنان ، ایران)
عبدالرضا ادهمی
3
(دانشیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال،تهران، ایران)
کلید واژه: نخبه گرایی, نوآوری, تخصص, سرمایه انسانی, توسعه اقتصادی – اجتماعی,
چکیده مقاله :
در این تحقیق از دو روش تحقیق پیمایشی و نظریه زمینه ای استفاده شد. جامعه آماری تحقیق از یک سو دانشجویان و از سوی دیگر اساتید متخصص در حوزه توسعه اقتصادی- اجتماعی بودند. تعداد نمونه اساتید 10 نفر بودکه با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و با اشباع نظری انتخاب شد. جامعه آماری کلیه دانشجویان دوره دکتری رشته های جامعه شناسی، علوم سیاسی و اقتصاد مشغول به تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال که در نیمسال دوم 99-98 مشغول به تحصیل بودند، نمونه دانشجویان 200 نفر بود. یافته های پیمایش، حاکی از وجود رابطه معنادار قوی بین مؤلفه‌های سرمایه انسانی (تخصص، نوآوری، نخبه گرایی) و توسعه اقتصادی – اجتماعی است. نتایج مطالعه کیفی نشان داد که، شرایط علی پاسخگویی، حاکمیت قانون، اجماع عمومی، شفافیت ، کارایی و اثربخشی، حقوق مساوی و مسئولیت پذیری شناسایی شده و پدیده محوری اقتصاد تک محصولی که در زمینه فعالیت بخش خصوصی، استقلال مردم و رسانه ها ، نقش دولت، اشتراک دولت و مردم، ظرفیت سیاسی و سازمانی دولت، دولت و تأمین رفاه و بسترسازی دولت پدید آمده است. تخصص، نخبه گرایی و نوآوری به‎ عنوان شرایط مداخله‌گر و اقتصاد تک محصولی منجر به اعتماد اجتماعی، انسجام اجتماعی ، حمایت اجتماعی و مشارکت اجتماعی می شود که پیامدهای چنین کنش‌ها و واکنش‌هایی رفاه ، امنیت اجتماعی، عدالت اجتماعی و آموزش همگانی است.
چکیده انگلیسی :
The statistical population of the study was students on the one hand and professors specializing in socio-economic development on the other. North Tehran Branch, who were studying in the second semester of 2019-2020, was a sample of 200 students. The findings of the survey indicate that there is a strong significant relationship between the components of Human capital (Elitism, Specialty, Innovation ) and socio-economic development. The results of the qualitative study showed that the causal conditions of accountability, rule of law, general consensus, transparency, efficiency and effectiveness, equal rights and responsibility have been identified and the central phenomenon of a single product economy in the field of private sector activity, independence of people and media, role The government, the participation of the government and the people, the political and organizational capacity of the government, the government and the provision of welfare and the bedrock of the government have emerged. Expertise, elitism and innovation as intervening conditions and single-product economics lead to social trust, social cohesion, social support and social participation, which are the consequences of such actions and reactions: welfare, social security, social justice and public education. According to these findings, it can be said that in good governance, prioritizing credible measures for political and administrative accountability, freedom of purposeful and efficient judiciary, freedom of information and effective performance of government organizations are essential in the process of comprehensive development of the country.
_||_