افزایش تحمل به شوری در گلرنگ نیاز اساسی جهت پایداری تولید این محصول در مناطق شور محسوب میشود. بنابر این دسترسی به منابع جدید ژنتیکی متحمل به شوری و روشهای غربال نمودن سریع و کارآمد ضروری میباشد. این پژوهش به منظور ارزیابی تحمل به شوری 6 ژنوتیپ گلرنگ در مراحل اولیه چکیده کامل
افزایش تحمل به شوری در گلرنگ نیاز اساسی جهت پایداری تولید این محصول در مناطق شور محسوب میشود. بنابر این دسترسی به منابع جدید ژنتیکی متحمل به شوری و روشهای غربال نمودن سریع و کارآمد ضروری میباشد. این پژوهش به منظور ارزیابی تحمل به شوری 6 ژنوتیپ گلرنگ در مراحل اولیه رشد و نمو و شناسایی صفات مؤثر در این مرحله اجرا گردید. صفات مورد بررسی شامل درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه، طول ساقهچه، طول گیاهچه، بنیه بذر، شاخص جوانهزنی، شاخص سرعت جوانهزنی و میانگین جوانهزنی بود. آزمايش به صورت فاکتوريل در قالب طرح کاملاً تصادفي با دو عامل ژنوتيپ و تنش شوري با 3 تکرار اجرا گردید. ژنوتیپهای مورد استفاده در این آزمایش عبارت بودند از KM5، KM8، KM12، KM19،KM47 و کوسه (رقم محلي اصفهان) که در 5 سطح مختلف تنش شوري {صفر (آب مقطر یا شاهد)، 3/0-، 5/0-، 1- و 5/1- مگاپاسکال} با استفاده از کلريد سديم مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتايج حاصل از تجزيه واريانس دادهها نشان داد که برای اکثر صفات بين ژنوتيپها، سطوح مختلف تنش شوري و اثر متقابل آنها اختلاف معنيداري وجود دارد. براساس مدل لجستیک برازش داده شده، غلظتی از نمک که برای ممانعت 50 درصدی بنیه بذر لازم است سطح شوری 2- مگاپاسکال بود. تجزيه خوشهاي با استفاده از روش Ward ژنوتیپهای مورد مطالعه را در سه گروه مجزا تقسيمبندي نمود. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش رقم کوسه جزو ارقام متحمل به شوری در مرحله جوانهزنی و رشد اولیه گیاهچه شناخته شد.
پرونده مقاله