مقایسه اثربخشی تمرینات تقویت حس تعادل و تمرینات تقویت حس عمقی بر نقصان بیان نوشتاری در دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص شهر اهواز
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي
تهمینه چنگیزی
1
,
فرح نادری
2
,
رضوان همایی
3
,
ساسان باوی
4
1 - دانشجوی دکتری روان‌شناسی و آموزش کودکان استثنایی، گروه روان‌شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
2 - استاد گروه روان‌شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران. (نویسنده مسئول، nmafrah@yahoo.com)
3 - استادیار گروه روان‌شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
4 - استادیار گروه روان‌شناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
کلید واژه: اختالل یادگیری خاص, نقصان بیان نوشتاری, تمرینات تقویت حس تعادل, تمرینات تقویت حس عمقی,
چکیده مقاله :
چکیدههدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی تمرینات تقویت حس تعادل و تمرینات تقویت حس عمقی بر نقصان بیان نوشتاری در دانشآموزان با اختالل یادگیری خاص شهر اهواز بود. پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون- پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان با اختالل یادگیری خاص شهر اهواز در سال 1401 بودند. با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند تعداد 60 دانشآموزان دارای اختالل یادگیری خاص انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل)هر گروه 20 نفر( قرار گرفتند. به منظور گردآوری دادهها از پرسشنامه نقصان بیان نوشتاری اختالتالت امال نویسی پریسا رحمانی )1394 )استفاده شد. گروههای آزمایشی تحت تمرینات تقویت حس تعادل )12 جلسه 45 دقیقهای( و تمرینات تقویت حس عمقی )12 جلسه 45 دقیقهای( قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچگونه مداخلهای دریافت نکرد. دادهها با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد، هر دو درمان تمرینات تقویت حس تعادل و تمرینات تقویت حس عمقی بر بهبود نقصان بیان نوشتاری در دانشآموزان دارای اختاللیادگیری خاص اثربخش بودند )01.0p )و این نتیجه تا مرحله پیگیری تدوام داشت. بنابراین میتوان نتیجه گرفت، از تمرینات تقویت حس تعادل و تمرینات تقویت حس عمقی در جهت بهبود نقصان بیان نوشتاری در دانشآموزان دارای اختالل یادگیری خاص بهره برد.کلیدواژه: اختالل یادگیری خاص، نقصان بیان نوشتاری، تمرینات تقویت حس تعادل، تمرینات تقویت حس عمقی
The purpose of this research was to compare the effectiveness of exercises tostrengthen the sense of balance and exercises to strengthen the sense of proprioceptionon the lack of written expression in students with a specific learning disorder in Ahvazcity. The research was a semi-experimental study with a pre-test-post-test-follow-updesign and a control group. The statistical population of the research included allstudents with specific learning disorders in Ahvaz city in 1401. Using the purposefulsampling method, 60 students with specific learning disabilities were selected andrandomly divided into two experimental groups and one control group (20 people ineach group). In order to collect data, Parisa Rahmani's (2014) written expressiondeficiency questionnaire of spelling disorders was used. The experimental groupsunderwent exercises to strengthen the sense of balance (12 sessions of 45 minutes)and exercises to strengthen the sense of proprioception (12 sessions of 45 minutes);But the control group did not receive any intervention. The data were analyzed usingthe analysis of covariance statistical test. The results showed that both treatments ofbalance strengthening exercises and proprioception strengthening exercises wereeffective in improving written expression deficiency in students with specific learningdisabilities (p<0.01) and the effectiveness of balance strengthening exercises andproprioception strengthening exercises on improving expression deficiency There wasno significant difference in writing in students with specific learning disorders(p>0.05) and this result continued until the follow-up stage. Therefore, it can beconcluded that exercises to strengthen the sense of balance and proprioception can beused to improve the lack of written expression in students with specific learningdisabilities.Keywords: specific learning disorder, lack of written expression, exercises tostrengthen the sense of balance, exercises to strengthen the sense of proprioception
_||_