تدوین مدل پیش بینی پایداری ازدواج بر اساس عوامل اجتماعی و رضایت از روابط زناشویی در ازدواج‌های دانشجویی و رتبه بندی این عوامل
محورهای موضوعی : روانشناسي اجتماعي
محسن شریعتی کمال ابادی
1
,
رضا اسماعیلی
2
*
,
سید ناصر حجازی
3
1 - دانشجوی دکتری جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران .
2 - استادیارگروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد اصفهان(خوراسگان)، اصفهان ، ایران
3 - استادیار گروه جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران
کلید واژه: عوامل اجتماعی# پایداری ازدواج# روابط زناشویی# ازدواج دانشجویی,
چکیده مقاله :
هدف از این پژوهش تدوین مدل پیش بینی پایداری ازدواج بر اساس عوامل اجتماعی (پایگاه اقتصادی-اجتماعی، همسانی اجتماعی، سرمایه های اجتماعی) و رضایت از روابط زناشویی و رتبه بندی این عوامل در ازدواج های دانشجویی در دانشگاه های شهر اصفهان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه‌های شهر اصفهان شامل دانشگاه دولتی اصفهان، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشگاه آزاد خوراسگان و دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود که در فاصله سال‌های 1395 الی 1397 بصورت دانشجویی ازدواج کرده بودند. از بین این افراد، نمونه انتخاب نمونه با روش نمونه گیری طبقه ای و حجم نمونه هدفمند و بر اساس جدول مورگان 678 نفر در نظر گرفته شد شامل 687 نفر بصورت نمونه‌گیری هدفمند در دسترس انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه محقق ساخته عوامل اجتماعی، رضایت از روابط زناشویی و پایداری ازدواج (شریعتی، 1398) بود. داده ها با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری و آزمون فریدمن تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که از بین عوامل اجتماعی تنها عامل همسانی اجتماعی همسران (05/0>P) و رضایت از روابط زناشویی (01/0>P) قادر به تبیین معنادار پایداری ازدواج در ازدواج های دانشجویی هستند. همچنین یافته‌های مربوط به آزمون فریدمن نشان داد که بترتیب رضایت از روابط زناشویی، پایگاه اقتصادی-اجتماعی، همسانی اجتماعی و سرمایه اجتماعی، در پایداری ازدواج از اهمیت برخوردار هستند و تفاوت معناداری در میانگین رتبه ها وجود دارد (05/0>P). بر طبق این یافته ها، برنامه های اساسی برای پایداری ازدواج باید ابتدا بر آموزش و بهبود روابط زناشویی متمرکز گردند و عوامل اجتماعی میتوانند در برنامه های پیش از ازدواج مورد توجه قرار گیرند.
The purpose of this study was development of a model for predicting the marital stability based on social factors (socio-economic status, social homogeneity, and social capital) and satisfaction of marital relationship in student marriages and ranking of these factors in universities of Isfahan. The research method was descriptive structural equation modeling. The research design was a post-event and structural equation modeling. The statistical population included all of Isfahan universities’ students, including University of Isfahan, Isfahan University of Technology, Khorasgan Azad University and Isfahan University of Medical Sciences, who were married as students between 2016 and 2018. From these individuals, a sample of 687 people was selected by purposive convenience sampling. The assessment tool included a researcher-made questionnaire on Social factors, satisfaction of marital relationship and Marital Stability (Shariati, 2019). Data were analyzed using structural equation modeling and Friedman test. Findings showed that among the social factors, only the factor of social homogeneity of spouses (P <0.05) and satisfaction of marital relationship (P <0.01) are able to significantly explain the marital stability in student marriages. Findings of Friedman test also showed that satisfaction of marital relationship, socio-economic status, social homogeneity and social capital are important in the stability of marriage, respectively and there is a significant difference in the mean rankings (P <0.05). According to these findings, basic programs for marital stability should first focus on education and improving marital relationships, and social factors can be considered in premarital programs.