تحلیل محتوای استراتژی امنیت ملی ایالات‌متحده آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران (2021-2001)
محورهای موضوعی : روابط بین الملل
حسین مذنب
1
,
محمدرضا قائدی
2
,
رضا سیمبر
3
1 - دانشجوی دکتری گروه روابط بین‌الملل، واحد بین الملل کیش، دانشگاه آزاد اسلامی، جزیره کیش، ایران.
2 - دانشیار گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل ، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
3 - استاد گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
کلید واژه: جمهوری اسلامی ایران, ایالات متحده آمریکا, استراتژی امنیت ملی,
چکیده مقاله :
ایالات متحده آمریکا پس از جنگ جهانی دوم، به خصوص پس از فروپاشی شوروی، همواره داعیه سلطه برتر در نظام بین‌الملل را داشته و سیاست‌گذاری‌های خارجی خود را بر اساس استراتژی امنیت ملی در هر دوره ریاست‌جمهوری تبیین کرده است. از سوی دیگر جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک ابرقدرت منطقه‌ای توانسته است با نفوذ مادی و معنوی در کشورهای غرب آسیا، شکل جدیدی از نظم منطقه‌ای به وجود آورد. تضاد منافع آمریکا و ایران، این سؤال را مطرح می‌کند که استراتژی های امنیت ملی ایالات متحده آمریکا طی سال های 2001-2021 در عمل به چه راهبردهایی در قبال ایران تبدیل شده اند؟ در پاسخ فرضیه مطرح شده آن است که ایالات متحده آمریکا با اتخاذ استراتژی های امنیت ملی تهاجمی خود در قبال ایران، به دنبال محدود کردن منافع ایران از نظام بین الملل است تا بتواند منافع خود را افزایش و در نهایت دوباره به هژمون برتر در نظام بین الملل تبدیل گردد. پس از بررسی منابع شاخص دسته اول (اقتصادی و راهبردهای امنیتی) با روش تحلیل محتوای تلفیقی (کمی و کیفی)، نتایج نشان داد: آمریکا در ابتدا سیاست تغییر رفتار و مهار ایران را دنبال می‌کرده و پس از آن به سیاست تعامل و فشار و در نهایت به مهار و تغییر رفتار تبدیل شده و برای اجرای این استراتژی‌ها طی این مدت، هرسال تحریم‌های بیشتر و متنوع‌تری را علیه ایران اعمال کرده است؛ این در حالی است تحریم‌های علیه جمهوری اسلامی ایران با وجود انعقاد برجام در دوران باراک اوباما، به طور کامل حذف نشد و در دوران ترامپ نه تنها آمریکا از برجام خارج شد بلکه تحریم‌های جدیدتر و متنوع‌تری علیه ایران اعمال شد. در دولت بایدن نیز سیاست های قبلی دولت های آمریکا به شیوه متفاوت در حال دنبال شدن است. آمریکا به دنبال آن است که منافع و امنیت ایران دچار محدودیت کرده تا به دنبال آن به هژمون برتر تبدیل گردد.
After World War II, especially after the collapse of the Soviet Union, the United States of America has always claimed supremacy in the international system and has explained its foreign policies based on the national security strategy in every presidential term. On the other hand, the Islamic Republic of Iran, as a regional superpower, has been able to create a new form of regional order with its material and spiritual influence in West Asian countries. The conflict between the interests of the United States and Iran raises the question that the national security strategies of the United States of America during the years 2001-2021 have become in practice what strategies have they turned into in relation to Iran? In response to the proposed hypothesis, "The United States of America, by adopting its aggressive national security strategies towards Iran, is seeking to limit Iran's interests in the international system so that it can increase its interests and finally become the supreme hegemon in The international system should be transformed." After examining the sources of the first category indicators (economic and security strategies) with the method of integrated content analysis (quantitative and qualitative), the results showed: America initially follows the policy of changing Iran's behavior and containment, and then the policy of engagement and pressure And finally, it turned into containment and behavior change, and in order to implement these strategies during this period, it has imposed more and more diverse sanctions against Iran every year
_||_