روابط اتحادیه اروپا و ایران در پرتو روابط فراآتلانتیک (مطالعه موردی دوره اوباما و ترامپ)
محورهای موضوعی : روابط بین الملل
ابراهیم باقری
1
(دانشجوی دکتری مطالعات منطقه ای(مطالعات اروپا)- دانشکده حقوق و علوم سیاسی - دانشگاه تهران- ایران)
سید داود آقایی
2
(دانشگاه تهران - دانشکده حقوق و علوم سیاسی مطالعات منطقه ای - علوم سیاسی -)
کلید واژه: ", جمهوری اسلامی ایران", اتحادیه اروپا", روابط فراآتلانتیک", ایالات‌متحده آمریکا", وابستگی متقابل پیچیده",
چکیده مقاله :
پژوهش حاضر درصدد پاسخ به این سؤال است که چرا اتحادیه اروپا با وجود تمایل و اراده سیاسی به گسترش روابط با ایران و بالأخص تلاش برای حفظ برجام در چارچوب سازوکارهای طراحی‌شده، نتوانست استقلال استراتژیک خود را اعمال و به تعهدات خود در چارچوب برجام عمل نماید. یافته‌های پژوهش حاکی از این است که عدم استقلال استراتژیک اتحادیه اروپا، ناشی از وابستگی‌های فراآتلانتیکی اتحادیه اروپا در سه سطح کسری امنیتی نهادی، وابستگی متقابل نامتقارن در حوزه اقتصادی و ترجیحات شرکت‌های فراملی این اتحادیه در ارتباط با بازارهای ایالات‌متحده است. در سطح کسری امنیتی نهادی؛ اتحادیه اروپا با توجه به چتر امنیتی ایالات‌متحده و نبود استقلال دفاعی- نظامی، مجبور به تنظیم رویکردهای خود در چارچوب منافع و اهداف آمریکا است. در سطح اقتصادی؛ وابستگی‌های متقابل اقتصادی و تعاملات تجاری و سرمایه‌گذاری بالا و درهم‌تنیده دو سوی آتلانتیک و نامتقارن بودن این وابستگی (برتری راهبردی اقتصادی آمریکا)، امکان استقلال عمل اقتصادی اتحادیه اروپا را به‌شدت محدود کرده است. سطح سوم مربوط به اولویت و ترجیحات بازار و شرکت‌های خصوصی و فراملیتی اتحادیه اروپا و الگوی رفتاری عقلانی و دافع ریسک شرکت ها ذیل تحریم های ثانویه ایالات متحده است که مانع عمده‌ای در استقلال رویکرد اتحادیه اروپا در قبال ایران بوده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و شیوه گردآوری داده‌ها کتابخانه‌ای است. در این راستا از کتاب‌ها، مقاله‌ها، اسناد، منابع اینترنتی و اظهارنظرهای مقام‌های مربوطه برای گردآوری داده‌ها استفاده‌شده است.
The present study seeks to answer the question why the European Union, despite its political will to expand relations with Iran and in particular its efforts to maintain BRICS within the framework of the designed mechanisms, failed to exercise its strategic independence and fulfill its obligations within BRICS. The findings show that the EU's lack of strategic independence is due to the EU's transatlantic dependence on three levels of institutional security deficit, asymmetric interdependence in the economic sphere, and the preferences of EU transnational corporations in relation to US markets. At the level of the institutional security deficit; Given the United States' security umbrella and lack of military-defense independence, the European Union is forced to adjust its approaches to US interests and goals. At the economic level; The interdependence of economic, trade, and investment interactions on both sides of the Atlantic and the asymmetry of this relationship (US strategic economic superiority) have severely limited the possibility of EU economic action independence. The third level concerns the preferences of the market and the private and transnational corporations of the European Union and the rational and risk-taking pattern of companies under secondary US sanctions, which has been a major obstacle to the independence of the EU approach to Iran. The research method is descriptive-analytical and the method of data collection is library. In this regard, books, articles, documents, Internet resources and comments of relevant officials have been used to collect data.
_||_