• فهرست مقالات صدیقه محمدی

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - تأثیر اسانس گیاهان مرزنجوش، پونه و مرزه خوزستانی بر رشد میسلیوم قارچ‏ Botrytis cinerea
        احسان حسنوند صدیقه محمدی طاهره بصیرنیا
        استفاده از ترکیبات ضد قارچی طبیعی مانند اسانس‎های گیاهی برای نگهداری میوه در دوره انبارداری به طور چشمگیری در حال افزایش است. در این تحقیق از اسانس گیاهان مرزه، مرزنجوش و پونه برای کنترل عامل فساد میوه کیوی در دوره انبارداری استفاده شد. برای این منظور اثر ضدقارچی اس چکیده کامل
        استفاده از ترکیبات ضد قارچی طبیعی مانند اسانس‎های گیاهی برای نگهداری میوه در دوره انبارداری به طور چشمگیری در حال افزایش است. در این تحقیق از اسانس گیاهان مرزه، مرزنجوش و پونه برای کنترل عامل فساد میوه کیوی در دوره انبارداری استفاده شد. برای این منظور اثر ضدقارچی اسانس ‎ها ، بر بازدارندگی از رشد قارچ بیماری‎زای گیاهی Botrytis cinerea روی محیط کشت PDA و بافت میوه بررسی شد. در محیط کشت قطر پرگنه قارچ بیماری زا به دو روش دیسک کاغذی روی محیط کشت و مواد فرار مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی اثر اسانس روی میوه، ابتدا 30 میکرولیتر سوسپانسیون اسپور قارچ (106×1 اسپور در میلی لیتر) به میوه‎های کیوی تزریق و پس از یک ساعت میوه ‎ها با غلظت های 4 و 20 میکرولیتر بر میلی لیتر اسانس گیاهان مورد نظر اسپری‎پاشی شدند. هفت روز بعد از مایه زنی، میوه ‎ها از نظر درصد آلودگی مورد بررسی قرار گرفتند. برای محاسبه درصد آلودگی هر میوه به هشت قسمت مساوی تقسیم شد و تعداد قسمت های آلوده در 5/12 ضرب و درصد آلودگی میوه‎ها به قارچ بیمارگر محاسبه گردید. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که بیشترین بازدارندگی برای قارچ B.cinerea در روش دیسک کاغذی مربوط به اسانس مرزه خوزستانی با 54/56 درصد و در روش مواد فرار مربوط به اسانس مرزه خوزستانی با 97/55 درصد بود. نتایج آزمایش روی بافت میوه مایه زنی شده با سوسپانسیون اسپور نشان داد که غلظت 20 میلی لیتر بر لیتر اسانس مرزنجوش روی B. cinerea (با 42/35 درصد بیماری) بیشترین درصد مهار کنندگی علیه این عوامل بیماری زا را داشتند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - ارزیابی گلخانه ‎ای و مولکولی مقاومت ارقام ایرانی لوبیا به قارچ Fusarium oxysporum f.sp. phaseoli عامل پژمردگی (زردی) فوزاریومی
        احسان حسنوند صدیقه محمدی
        پژمردگی فوزاریومی لوبیا با عامل Fusarium oxysporum f. sp. phaseoli یک بیماری مهم است و می‎تواند خسارت شدیدی را به محصول لوبیا در سراسر جهان وارد نماید و باعث کاهش عملکرد شود. از آنجا که روش‎های زراعی برای کنترل بیماری به طور کامل مؤ ثر نیست، ارقام با مقاومت ژنتی چکیده کامل
        پژمردگی فوزاریومی لوبیا با عامل Fusarium oxysporum f. sp. phaseoli یک بیماری مهم است و می‎تواند خسارت شدیدی را به محصول لوبیا در سراسر جهان وارد نماید و باعث کاهش عملکرد شود. از آنجا که روش‎های زراعی برای کنترل بیماری به طور کامل مؤ ثر نیست، ارقام با مقاومت ژنتیکی برای مبارزه با این بیماری توصیه می گردد. به منظور شناسایی ارقام مقاوم آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و 12 تیمار (شامل ارقام مختلف لوبیا) با روش تلقیح، ریختن سوسپانسیون اسپور بیمارگر پای بوته انجام شد. در روش ریختن سوسپانسیون اسپور بیمارگر پای بوته به دلیل سالم بودن ریشه‎ها درصد کمتری از اسپورها توانایی نفوذ به ریشه را دارند بنابراین شدت علاﺋﻢ مشاهده شده کمتر بود و واکنش ارقام به صورت مقاوم و متحمل مشاهده گردید. با توجه به این‎که این بیماری باعث زردی و پژمردگی گیاه می‎شود فاکتورهای غلظت کلروفیل a، غلظت کلروفیل b، غلظت کارتنوﺋﯿﺪ و غلظت کل کلروفیل اندازه‎گیری شد که با ارزیابی صفات اندازه‎گیری شده ارقام مقاوم و متحمل شناسایی شدند. براین اساس به ترتیب ارقام صیاد، ناز و E9نسبت به ارقام دیگر مقاومت بیشتری به این بیماری نشان دادند. سپس واکنش ارقام مختلف لوبیا به قارچ Fusarium oxysporum f. sp. phaseoli با استفاده از نشانگر اختصاصیSCAR ارزیابی گردید. براین اساس ارقام اختر، ناز، صدری، صیاد، E9 و WA با جفت آغازگر SU20 ایجاد باند 750 bp نمودند و دارای ژن مقاوم A55 بودند اما ارقام تلاش، شکوفا، جگری، ایج، خمین و کپسولی با جفت آغازگر اختصاصی SU20 تولید باند نکردند. پرونده مقاله