مونتنی و فضیلت فروتنی
محورهای موضوعی : فلسفه
کلید واژه: فروتنی, جستارها, شکاکیت, رواقیون, دینپیرایی, نوزایی,
چکیده مقاله :
در این مقاله از فضیلت فروتنی به عنوان کلید فهمِ فلسفه ی مونتنی سخن می گوییم. زمینه ی مشترکی که تمام دل مشغولیها و اندیشه های مونتنی را به هم پیوند می دهد، فضیلت فروتنی است. مونتنی اگر درباره ی الهیات، معرفت شناسی و سیاست نظر میدهد، صرفاً می خواهد روح فروتنی را در همه ی این عرصه ها احیا کند. در این مقاله نشان داده می شود که مونتنی نه فیلسوف شکاک، بلکه فیلسوف فروتن بود و فروتنی به عنوان محور فلسفه ی او در چهار عرصه ی معرفت، فضیلت، الهیات و سیاست بررسی می شود. فروتنیِ مونتنی در عرصه ی معرفت، منجر به شکاکیتی معقول میگردد و در عرصه ی فضیلت، به اخلاقی خود جوش و طبیعی میرسد و در عرصه ی الهیات، با انسان مداری زمانهی خود در میپیچد و در عرصه ی سیاست از یکسو با جباریت و از سوی دیگر با آشوب در ستیز است. در نهایت، مونتنی به عنوان فیلسوفی شناخته میشود که می خواهد انسان را در جایگاه واقعی خود بنشاند و اهمیت بدن، طبیعت و عواطف را به او گوشزد کند. او یادآوری می کند که ما به عنوان انسان، موجوداتی طبیعی، بدنمند و دارای عاطفه ایم و فضیلت و خوشبختی ما در گرو پذیرش این شرایط انسانی است.
Humility, in this paper, is described as the central concept in understanding Montaigne's philosophy. It is the common ground that relates all the themes and concerns in his thought. When speaking about theology, epistemology and politics, he just wants to revive the spirit of humility in these areas. This paper shows Montaigne not as a skeptic but as a humble philosopher and humility as the key to his philosophy in four areas of knowledge, virtue, theology and politics. His humility led to a reasonable skepticism in knowledge and a natural and spontaneous virtue in ethics and battling humanism of his age in theology and resisting against both dictatorship and revolution in politics. Finally, Montaigne is recognized as a philosopher who wants to dwell humanity in its right position and brings the importance of body, nature and emotions to attention. He reminds us again and again that we as humans are natural, bodily and emotional beings and our virtue and happiness is dependent on accepting these human conditions.
_||_