الگوی استقرار در دشت خاوه و منطقه میربگ زاگرس مرکزی «براساس بررسی‌های باستان‌شناختی منطقه»
محورهای موضوعی : باستان‌شناسی پیش از تاریخعمران گاراژیان 1 , جلال عادلی 2 , لیلا پاپلی یزدی 3
1 - دانشجوی دکتری باستان‌شناسی پیش از تاریخ، گروه باستان‌شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2 - کارشناس باستان‌شناسی میراث فرهنگی و گردشگری استان لرستان، ایران.
3 - دانشجوی دکتری باستان‌شناسی پیش از تاریخ، گروه باستان‌شناسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
کلید واژه: لرستان, زاگرس مرکزی, دشت خاوه, منطقه میربگ,
چکیده مقاله :
دشت خاوه و منطقه میربگ در شهرستان دلفان از شناخته شده ترین قسمتهای زاگرس مرکزی است. استقرارهایی مانند تپه جمشیدی، تپه عبدالحسین در دشت خاوه و تپه های نورآباد و باباجان در بخش مرکزی شهرستان دلفان به ترتیب بوسیله گیرشمن، جودیت پولار، سیدمنصور سیدسجادی و کلر گاف مید مورد کاوش قرار گرفته اند. در این مقاله ابتدا اطلاعات حاصل از نخستین فصل بررسی در منطقه سازماندهی شده و سپس از طریق مطالعات مقایسه ای با اطلاعات باستان شناسی موجود درباره منطقه گاهنگاری آن پیشنهاد شده است. به طور کلی منطقه محصور بین دو رشته کوه بلند گرین و سفید کوه است و به نظر می رسد فرایند تحولات و توسعه فرهنگی در آن با دشت های گسترده و در ارتباط با مناطق همجوار در زاگرس مرکزی متفاوت است. در این مقاله استقرارهای دارای آثار یک دوره به عنوان شاخص استقرارهای همان دوره معرفی شده، سپس بر اساس بررسی های باستان شناختی سلسله مراتب و فرایند تغییر الگوی استقرار و دیگر شرایط استقرارهای باستانی ارزیابی و تحلیل شده است.
The Khaveh plain and the Mirbag area in Delfan county are among the most well-known parts of Central Zagros. Settlements such as Tepe Jamshidi, Tepe Abdul Hossein in the Khaveh plain and Tepe Noorabad and Tepe Babajan in the central part of Delfan county have been explored by Ghirshman, Pollar, Seyed Sajjadi, and Goff respectively. In this article, the information obtained from the first survey season in the region has been collected. Then, using the archeological information of the region and comparative study, a chronology is proposed. In general, the area is enclosed between two high mountain ranges, Grin and Sefid Kouh, and it seems that the process of cultural evolution in it was different compared to the wide plains and in relation to the neighboring areas in the central Zagros. In this article, settlements with cultural evidence of a period are introduced as Indicative sites. Then, based on archaeological investigations, the hierarchy and the process of changing the settlement pattern and other conditions of ancient settlements have been evaluated and analyzed.
_||_