ابعاد چهارگانه سلامتی در محتوای برنامه های سلامت محور رادیو استانی (باتأکید برمیزان استفاده و سبک زندگی شهروندان شهر همدان)

محورهای موضوعی : ارتباطات

ناهید سعادت سیرت ¹ , هادی خانیکی ²

1 - دانشجوی دکتری علوم ارتباطات، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
2 - استاد، گروه مطالعات ارتباطی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

تاریخ دریافت : 1400/09/25 تاریخ پذیرش : 1401/01/14 تاریخ انتشار : 1400/08/01

کلید واژه: سلامت اجتماعی, نوع مخاطبان, کلید واژه ها: سبک زندگی سلامت محور, پایگاه اقتصادی-اجتماعی, اَبعاد سلامت,

چکیده مقاله :

چکیدهرسانه ها نقش مهم و تأثیرگذاری بر سلامت مردم دارند و فرهنگ سازی سلامت اجتماعی و بهداشت عمومی با استفاده از محتوای رسانه ای می تواند آگاهی افراد در حوزه بهداشت و سلامت اجتماعی را افزایش دهد. رسانه با توجه به قابلیت های بی نظیرش می تواند به عنوان یک مکانیسم ارتباطی نقش مهمی را در زمینه سلامت اجتماعی ایفا کند. در این مقاله تلاش شده است تا با روش های تحلیل محتوای کمی ابتدا محتوای برنامه های سلامت محور رادیو استانی در بُعد سلامت اجتماعی استخراج و تحلیل شود و سپس سبک زندگی مردم شهر همدان به همراه مصرف رسانه ای آنها از طریق روش پیمایشی با نمونه آماری 400 نفر از شهروندان 17 سال به بالا، شناسایی شد و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از تحلیل محتوا نشان می دهد در میان برنامه های سلامت محور رادیو استانی ابتدا بُعد سلامت اجتماعی برجسته است و سپس اَبعاد روانی،جسمی و معنوی به ترتیب بیشترین فراوانی و مدت زمان را به خود اختصاص داده است. نتایج حاصل از پیمایش نیز نشان می دهد بین سبک زندگی سلامت محور و نوع مخاطبان برنامه های سلامت محور رادیو استانی و همچنین بین سبک زندگی سلامت محور و پایگاه اقتصادی اجتماعی افراد رابطه معناداری وجود دارد.

چکیده انگلیسی:

Abstract The media has an important and influential role on people's health, and creating a culture of social health and public health by using media content can increase people's awareness in the field of health and social health. The media, due to its unique capabilities, can play an important role in the field of social health as a communication mechanism. In this article, with quantitative content analysis methods, first the content of provincial radio-based health programs in the social health dimension is extracted and analyzed, and then the lifestyle of the people of Hamadan along with their media consumption through a survey method with a statistical sample of 400 Citizens 17 years and older were identified and analyzed. The results obtained from the content analysis show that among the health-oriented programs of the provincial radio, first the social health dimension is prominent and then the mental, physical and spiritual dimensions have the highest frequency and duration, respectively. The results of the survey also show that there is a significant relationship between health-oriented lifestyle and the type of audience of health-oriented radio programs, as well as between health-oriented lifestyle and socio-economic status of individuals.Keywords: health-oriented lifestyle, type of audience, social health, health dimensions, socio-economic status.

منابع و مأخذ:

بیابانگرد، اسماعیل. (1382). "بررسی برنامه‌های کودک و نوجوان از منظر پرداختن به هویت و بحران هویت"، تهران، مرکز تحقیقات صدا و سیما.

پناهی، مهدی. (1395). "لطفاً اشتباه برداشت نکنید"، نشریه رصد، ویژه‌نامه تحلیلی نظام سلامت مشهد، دوره 31.

پورمقیم، سیدجواد. (1376). "اقتصاد بخش عمومی، تهران"، نشر نی، چاپ پنجم.

ترکمندی، شیرین. (1391). "رابطه برنامه‌های سلامت‌محور سیمای جمهوری اسلامی ایران با رفتارهای بهداشتی از دیدگاه مخاطبان تهرانی"، پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد، گروه ارتباطات، دانشکده ارتباطات، دانشگاه صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران.

خانیکی، هادی. (1393). "ارتباطات سلامت؛ زمینه‌ها و دورنمای آن در توسعه"، بازیابی شده از: پایگاه اطلاع‌رسانی هادی خانیکی، 5/8/1395.

شربتیان، محمدحسین. (1395). "درآمدی بر ارتقاء نقش شاخص‌های سلامت اجتماعی خانواده"، مجله انسان‌شناسی و فرهنگ.

دواس، دی.ای. (1385). "پیمایش در تحقیقات اجتماعی"، ترجمه: هوشنگ نائینی، تهران، نشر نی، چاپ هفتم.

رِبر، آرتور. (1390). "فرهنگ روان‌شناسی (توصیفی)"، ترجمه یوسف کریمی و همکاران، تهران، رشد.

رزاقی بهار، علی. (1394). "نقش رسانه در سلامت"، ماهنامه سلامت، تهران، پایگاه خبری تحلیل نواندیش.

کیا، علی‌اصغر. و حسین‌پور، جعفر. (1391). "نقش رسانه‌ها در توسعه سلامت و رفاه اجتماعی"، فصلنامه جامعه، فرهنگ و رسانه، شماره 2، صص. 95-114.

محسنی، منوچهر. (1388). "جامعه‌شناسی پزشکی، تهران"، طهوری، چاپ نهم.

موحد، مجید.، زنجری، نسیبه. و صادقی، رسول. (1389). "تعیین کننده‌های اجتماعی - جمعیتی سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت سالمندان"، دو فصلنامه انجمن جمعیت‌شناسی ایران، دوره 5 (10)، ص. 81.

میرزایی، محمد. و کردزنگنه، جعفر. (1389). "تفاوت‌های جنسی و سنی سبک زندگی سلامت‌محور در شهر تهران"، دوفصلنامه انجمن جمعیت‌شناسی ایران، دوره 5(10)، صص. 110-147.

Cokerham, C. & Ritchey, F. (1997). “Dictionary of Medical Sociology”, Greenwood Press, London. https://www.reference.com/health/social-health-43ba6d0e7cdb4209.

Cockerham, W.C. (1999). “Health and social change in Russia and Eastern Europe”, New York: Routledge.

Larson, J.S. (1996). “the word Helth organization Definition of Healt: socialversus spriual Health”, social Indicators Researcher, Vol. 38, PP. 181-192.

Keyes Corey, L. & Shapiro Adam, D. (2004). “Social Well-Being in the United States: A Descriptive Epidemiology. In Brim, Orville Gilbert; Ryff, Carol D.; and Kessler, Ronald C. (Eds)”, How Healthy Are We? A National Study of Well-Being at Midlife. U.S. University of Chicago Press.

Suruchi, S., Shefner-Rogers, C.L. & Manisha, S. (2006). “The Impact of a Mass Media Campaign on HIV/AIDS Knowledge and Behavior Change in North India: Results from a Longitudinal Study”, Asian Journal of Communication, Vol. 16(3), PP. 231-250.

World Health Organization Publication. (2000). “Primary Prevention of- Substance abuse. A work book for project Operator