هدف از پژوهش حاضر تعیین دمای استحالهی دو آلیاژ Ti-6242 و بررسی تأثیر مقادیر مختلف عناصر بر پایداری فازهای آلفا و بتا با استفاده از بررسیهای ریزساختاری و آزمایش پیچش گرم است. تعیین دمای استحالهی بتا نقش مهمی در طراحی دقیق عملیات ترمومکانیکی و عملیات حرارتی در آلیاژهای چکیده کامل
هدف از پژوهش حاضر تعیین دمای استحالهی دو آلیاژ Ti-6242 و بررسی تأثیر مقادیر مختلف عناصر بر پایداری فازهای آلفا و بتا با استفاده از بررسیهای ریزساختاری و آزمایش پیچش گرم است. تعیین دمای استحالهی بتا نقش مهمی در طراحی دقیق عملیات ترمومکانیکی و عملیات حرارتی در آلیاژهای تیتانیم دارد و از اینرو عامل تأثیرگذاری بر خواص مکانیکی آلیاژهای دوفازی تیتانیم میباشد. برای این منظور، آزمایش پیچش گرم با نرخ کرنش s-1 001/0 در بازهی دمایی ˚C960 تا ˚C1090 و نرخ سرمایش ˚C/s5/0 انجام شد. همچنین بررسیهای متالوگرافی با هدف تعیین دمای جوانهزنی فاز آلفای مرزدانهای و مشاهدهی تحولات ریزساختاری حین استحالهی فازی روی نمونههای عملیات حرارتی شده در بازهی دمایی °C980 تا °C1020 به مدت 40 دقیقه و کوئنچ در آب، صورت گرفت. بررسیها نشان داد که با افزایش 10 درصدی Aleq/Moeq ، دمای استحالهی بتا در آلیاژ Ti-6242 به میزان حدود °C5 افزایش مییابد. به این ترتیب، دمای استحالهی این دو آلیاژ بین °C1000 تا °C1010 تخمین زده شد. همچنین دمای استحاله حاصل از آزمایش پیچش گرم دارای انحرافی حدود °C10 با نتایج حاصل از متالوگرافی است که این اختلاف ناشی از وقوع استحاله تسریع شده به دلیل اعمال کرنش است.
پرونده مقاله