پیشرفت تکنولوژی و نیاز روز افزون به فولاد هایی با استحکام بالا، قابلیت جوشکاری مناسب و هزینه های پایین منجر به استفاده از فولاد های میکرو آلیاژ شده است. فولاد های میکرو آلیاژ فولاد هایی هستندکه در صد عناصر میکرو آلیاژ در آن ها بسیار کم و در حد چند دهم درصد است. در این چکیده کامل
پیشرفت تکنولوژی و نیاز روز افزون به فولاد هایی با استحکام بالا، قابلیت جوشکاری مناسب و هزینه های پایین منجر به استفاده از فولاد های میکرو آلیاژ شده است. فولاد های میکرو آلیاژ فولاد هایی هستندکه در صد عناصر میکرو آلیاژ در آن ها بسیار کم و در حد چند دهم درصد است. در این تحقیق به بررسی تاثیر سرعت سرد کردن، دمای پیشگرم و تغییر ترکیب شیمیایی بر روی ریزساختار و خواص مکانیکی فولاد میکرو آلیاژ وانادیوم دار متوسط کربن پرداخته شده است. دو فولاد میکرو آلیاژ وانادیوم دار متوسط کربن حاوی 05/0 و 15/0 درصد وانادیوم بعد از ریخته گری در دمای1100 درجه سانتی گراد با کرنش ثابت 20 درصد فورج شدند. برای عملیات پیشگرم دو دمای 950 و 1050 درجه سانتی گراد انتخاب شد و در نهایت نمونه ها با سرعت های مختلف در هوا و باد سرد شدند. ریز ساختار نمونه ها شامل فریت و پرلیت می باشد. نتایج نــشــان داد با افزایش سرعت سرد کردن، درصد پرلیت افزایش یافته است که علت آن انجام استحاله در دمای پایین تر و کم شدن نفوذ بوده است. همچنین با افزایش سرعت سرد کردن، استحکام و سختی افزایش ولی درصد ازدیاد طول و انرژی ضربه کاهش یافته است. با افزایش دمای پیشگرم درصد پرلیت افزایش و اندازه کلنی های پرلیت نیز بیشتر شده است. علاوه بر آن با افزایش دمای پیشگرم، استحکام و سختی کاهش یافته که علت آن غلبه فاکتور اندازه دانه بر درصد فاز پرلیت بوده است. نتایج همچنین نشان داد با افزایش عنصر میکرو آلیاژ وانادیوم، استحکام و سختی افزایش و درصد ازدیاد طول و انرژی ضربه کاهش یافته است.
پرونده مقاله
در پژوهش حاضر اثر تغییرات زمان توقف ابزار به عنوان پارامتری تاثیرگذار بر ریزساختار جوشهای اصطکاکی اغتشاشی نقطهای مورد مطالعه قرارگرفت. برای نیل به این هدف از ورقهای آلیاژ Ti-6Al-4V با ضخامت mm5/1 استفاده شد. سرعت دوران ابزار به طور ثابت rpm 1250 و زمانهای توقف، 7 و چکیده کامل
در پژوهش حاضر اثر تغییرات زمان توقف ابزار به عنوان پارامتری تاثیرگذار بر ریزساختار جوشهای اصطکاکی اغتشاشی نقطهای مورد مطالعه قرارگرفت. برای نیل به این هدف از ورقهای آلیاژ Ti-6Al-4V با ضخامت mm5/1 استفاده شد. سرعت دوران ابزار به طور ثابت rpm 1250 و زمانهای توقف، 7 و 12 ثانیه در نظر گرفته شد. نتایج بدست آمده نشان میدهد که جوشها فاقد هرگونه عیب حجمی میباشند. حضور دو منطقهی SZ (منطقه اغتشاشی) و HAZ (منطقه متاثر از حرارت) در محل اتصال کاملا مشهود است. ریزساختار در منطقهیSZ بصورت لایهای در میان ی اولیه و در منطقهی HAZ بصورت ساختار دوفازی میباشد. افزایش زمان توقف ابزار در محل اتصال، درشتی ریزساختار را بدنبال دارد. همچنین افزایش زمان توقف ابزار، باعث افزایش در استحکام برشی اتصال میشود.
پرونده مقاله