طبقه‌بندی و تحلیل بن‌مایۀ بی‌فرزندی در منظومه‌های عاشقانۀ فارسی
محورهای موضوعی : زبان و ادبیات فارسی
اعظم حسینی
1
(دانشجوی دکترا، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران)
حسن ذوالفقاری
2
(استاد، گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.)
کلید واژه: بن‌مایه, منظومۀ عاشقانه, بی‌فرزندی, تولد عشاق,
چکیده مقاله :
یکی از بن‌مایه‌های داستانی در منظومه‌های عاشقانه، بی‌فرزندی والدین عشّاق است. این بن‌مایه، نقطۀ ورود عشاق به داستان است، بنابراین نویسنده تمام هنر خود را به کار گرفته تا آن را حادثه‌ای به‌یادماندنی توصیف کند. این تحقیق به روش توصیفی-تحلیلی به طبقه‌بندی بن‌مایۀ بی‌فرزندی در منظومه‌های عاشقانۀ فارسی می‌پردازد و نقش هر یک از این طبقه‌بندی و زیرگونه‌ها در روایت داستان را بررسی می‌نماید. برای این منظور کتاب یک‌صد منظومۀ عاشقانه فارسی مبنای کار قرارگرفته است. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده، در سی منظومه، والدین عشاق از بی‌فرزندی رنج بردهاند. صاحب فرزند شدن ایشان به شکل‌های فرزند دار شدن با دعا و خیرات، استعانت از درویش با خوردن تبرک، با حضور تنها یکی از والدین، مخفی نگه‌داشتن تولد کودک و پیش‌بینی تولد فرزند اتفاق افتاده است. سیر تحول این بن‌مایه نشان می‌دهد، کاربرد آن از اساطیر آغاز شده و در داستان‌های عامه، بسیار ابتدایی و ساده‌لوحانه بوده است. نویسندگان منظومه‌های عاشقانۀ فارسی قرن چهارم تا نهم، با بهره‌گیری از ذوق خود، آن را به شکل‌های متنوعی به کار بردهاند. از قرن نهم به بعد، چیز جدیدی به آن اضافه نشده و تکرار موارد قبلی است. اوج استفاده از آن، قرن دوازدهم و به دلیل افزایش منظومه‌پردازان هندی است. نقش آن در ساختار روایی داستان از آن جهت است که نویسنده با به تصویر کشیدن صاحب فرزند شدن دشوار والدین، ذهن مخاطب را برای اتفاقاتی که از جانب این فرزندان در ادامۀ داستان شکل گرفته، آماده و باعث افزایش کنش‌های بعدی می‌گردد.
One of the narrative themes in love poems is the infertility of the lovers' parents. This theme is not one of the main themes, but it is the point of entry of lovers into the story So the author uses all his art to describe it as a beautiful and memorable event. This research seeks to classify infertility in Persian love poems by describing and analyzing the content of the text. What role does each of these classifications and subspecies play in the narrative? For this purpose, the book "One Hundred Persian Love Poems" (Zolfaghari, 2015) is the basis of the work. According to the results, in thirty poems, the parents of lovers have suffered from infertility and in many cases, have been worried about the throne of their heirs. They have children in various ways (having children through prayer and charity, helping a dervish by eating blessings, having children outside the womb or with the presence of only one parent, hiding the birth or abandonment of a child, and predicting the birth of a child) has fallen. The evolution of this theme shows that its use began with mythology and was very primitive and naive in folk tales. The authors of Persian love poems of the fourth to ninth centuries, using their taste, have used it in various forms. From the ninth century onwards, nothing new is added to it and it is a repetition of the previous ones. Its peak was in the twelfth century due to the rise of Indian systematists and the rise of idealism. The role of this theme in the narrative structure of the love story is that the author, by portraying the difficult parenting of children, prepares the audience's mind for the events formed by these children in the continuation of the story, and increases the actions and thus the story's appeal.
آزادی ده عباسانی، نجیمه (1394). رمز‌گشایی آیین قربانی در اسطوره، عرفان و فرهنگ. نشریه ادبیات عرفانی و اسطوره‌شناختی. 11 (38)، 30-1.
پارسانسب، محمد (1388). بن‌مایه: تعاریف، گونه‌ها، کارکردها و.... فصلنامه نقد ادبی. 1 (5)، 40- 7.
پراپ، ولادیمیر (1368). ریخت‌شناسی قصّه‌های پریان. ترجمه فریدون بدره‌ای. تهران: توس.
جامی، عبدالرحمان بن احمد (1376). مثنوی سلامان و ابسال. تصحیح و تعلیق زهرا مهاجری. تهران، نی.
جمالی دهلوی، حامد بن فضل‌الله (1353). مثنوی مهر و ماه. مقدمه و تصحیح سید حسام‌الدین راشدی. راولپندی: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان.
حسینی، اعظم؛ ذوالفقاری، حسن؛ غلامحسین‌زاده، غلامحسین؛ دری، نجمه (1400). طبقه‌بندی و تحلیل بن‌مایۀ مرگ عشاق در منظومه‌های عاشقانۀ فارسی. پژوهش‌های ادبی. 18 (71)، 40-9.
حسینی، مریم؛ شکیبی ممتاز، نسرین (1393). اسطورۀ تولد قهرمان. ادب پژوهی. 8 (29)، 116-97.
خواجوی کرمانی، محمود بن علی (1370). گل و نوروز. به کوشش کمال عینی. تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ذوالفقاری، حسن (1394). یک‌صد منظومۀ عاشقانۀ فارسی. تهران: نشر چرخ.
رانک، اتو (1398). اسطورۀ تولد قهرمان، تفسیری روان‌شناختی از اساطیر. ترجمۀ مهرناز مصباح. تهران: نشر آگه.
رسمی، عاتکه؛ رسمی، سکینه (1396). بن‌مایه‌های داستان اصلی و کرم. فصلنامۀ فرهنگ و ادبیات عامه. 5 (12)، 64-41.
رضی، هاشم (1381). دانشنامه ایران باستان. ج. 5. تهران: سخن.
سرلو، خوان ادواردو (1389). فرهنگ نمادها. ترجمۀ مهرانگیز واحدی. تهران: دستان.
شکرایی، محمد (1392). تقدیر قهرمان شدن با تولد نمادین در اسطوره‌ها و افسانه‌ها. ادب پژوهی. 7 (26)، 117-95.
شکیبی ممتاز، نسرین؛ حسینی، مریم (1392). طبقه‌بندی انواع خویشکاری تولد قهرمان در اسطوره‌ها، افسانه‌ها، داستان‌های عامیانه و قصه‌های پریان. نشریه فرهنگ و ادبیات عامه. 1 (1)، 170-143.
عرفانی، عبدالحمید (1340). داستان‌های عشقی پاکستان. تهران: کتاب‌فروشی ابن‌سینا.
عصّار تبریزی، محمد (1375). مهر و مشتری. تصحیح رضا مصطفوی سبزواری. تهران: دانشگاه علامه.
عطار، محمد بن ابراهیم (2535) خسرو‌نامه. تدوین احمد سهیلی خوانساری. تهران: مروی.
علیخانی، یوسف (1381). عزیز و نگار، بازخوانی یک عشق‌نامه. تهران: ققنوس.
عنصری، ابوالقاسم حسن بن احمد. (1967). وامق و عذرا. با مقدمه دکتر مولوی و به سعی و اهتمام احمد ربانی. پاکستان: انتشارات دانشگاه پنجاب.
فتاحی نیشابوری، یحیی سیبک (1386). حسن و دل. تصحیح حسن ذوالفقاری و پرویز ارسطو. تهران: چشمه.
فردوسی، ابوالقاسم (1378). شاهنامه. نسخه 9 جلدی. زیر نظر ع. نوشین. تهران: انتشارات ققنوس.
فروید، زیگموند (1348). موسی و آیین یکتا‌پرستی. ترجمۀ قاسم خاتمی. تهران: پیروز.
قرآن کریم (1395). ترجمۀ محمد مهدی فولادوند. تهران: پیام عدالت.
کمپل، جوزف (1384). قهرمان هزارچهره. برگردان شادی خسرو پناه. مشهد: گل آفتاب.
کوپر، جی.سی (1379). فرهنگ مصور نمادهای سنتی. ترجمۀ ملیحه کرباسیان. تهران: فرشاد.
مارزلف، اولریش(1396). طبقه‌بندی قصّه‌های ایرانی. ترجمۀ کیکاووس جهانداری. تهران: سروش.
مکتبی شیرازی (1373). لیلی و مجنون. با پیشگفتار و تصحیح جوره بیک نذری. تهران: مرکز مطالعات ایرانی.
نظامی، الیاس بن یوسف (1333). خسرو و شیرین. به اهتمام وحید دستگردی. تهران: انتشارات ابن‌سینا.
نظامی، الیاس بن یوسف (1376). لیلی و مجنون. به کوشش سعید حمیدیان. تهران: قطره.
وحشی‌بافقی، کمال‌الدین (1388). کلیات دیوان. به کوشش محمد‌حسین مجدم و کورش نسبی تهرانی. تهران: انتشارات زوار.
یونگ، کارل گوستاو (1368). چهار صورت مثالی. ترجمۀ پروین فرامرزی. مشهد: آستان قدس رضوی.
_||_Alikhani, Y. (2002). Aziz and Negar, reading a love letter. Tehran: Phoenix.
Assar Tabrizi, M. (1996). Seal and customer. Reza Mostafavi Sabzevari (Ed.). Tehran: Allameh University.
Attar, M ibn E. (1976). Khosrownameh. Ahmad Soheili Khansari (Ed.). Tehran: Marvi.
Azadi Deh Abbasani, N. (2015). Decoding the religion of sacrifice in myth, mysticism and culture. Journal of Mystical Literature and Mythology. 11 (38), 1-30.
Campbell, Jo. (2005). The hero of a thousand faces. Khosrow Panah (Trans.). Mashhad: Gol Aftab.
Cooper, G.C. (2000). Illustrated culture of traditional symbols. Maliheh Karbasian (Trans.). Tehran: Farshad.
Erfani, A.H. (1961). Pakistani love stories. Tehran: Ibn Sina Bookstore.
Fattahi Neyshabouri, Y.S. (2007). Hassan and Del. Hassan Zolfaghari and Parviz Aristotle (Ed.). Tehran: Cheshmeh.
Ferdowsi, A. (1999). Shahnameh. 9-volume version. A. Nooshin (Expl.). Tehran: Phoenix Publications.
Freud, S. (2005). Mosa and the monotheism. Qasem Khatami (Trans.). Tehran: Pirooz.
Hosseini, A.; Zolfaghari, H.; Gholamhoseinzade, Gh.; Dori, N. (2021). Classification and analysis of the basis of the death of lovers in Persian love poems. Literary Research. 18 (71), 9-40.
Hosseini, M.; Shakibi Momtaz, N. (2014). The myth of the birth of a hero. Literary Research. 8 (29), 97-116.
Jamali Dehlavi, H ibn F. (1974). Masnavi Mehr and Mah. Seyed Hesamuddin Rashedi (Intro.). Ravelpandi: Persian Research Center of Iran and Pakistan.
Jami, A.R. (1997). Masnavi Salaman and Absal. Zahra Mohajeri (Corr.). Tehran: Ney Publishing.
Jung, C.G. (1990). Four examples. Parvin Faramarzi (Trans.). Mashhad: Astan Quds Razavi.
Khajavi Kermani, M. Ibn A. (1991). Flowers and Nowruz. Kamal Eini Ed.). Tehran: Institute of Cultural Studies and Research.
Maktabi Shirazi . (1994). Lily and Majnoon. Jorebek Nazri (Expl.). Tehran: Center for Iranian Studies.
Marzelf, Ul. (2017). Classification of Iranian stories. Kikavous Jahandari (Trans.). Tehran: Soroush.
Nizami, E ibn Y. (1954). Khosrow and Shirin. Vahid Dastgerdi (Ed.). Ch 2, Tehran: Ibn Sina Publications.
Nizami, E ibn Y. (1997). Lily and Majnoon. Saeed Hamidian (Ed.). Tehran: Drop.
Onsari, A. al-Q. H. bin A. (1967). Wameq and Ozra. Molavi (Intro.). Ahmad Rabbani (Expl.). Pakistan: Punjab University Press.
Parsanasab, M. (2009). Basics: definitions, types, functions, etc. Literary Criticism Quarterly, 1 (5), 7-40.
Propp, V. (1989). Morphology of fairy tales. Fereydoun Badrei (Trans.). Tehran: Toos Publications.
Rank, O. (2019). The myth of the birth of a hero, a psychological interpretation of myths. Mehrnaz Mesbah (Trans.). Tehran: Ad Publishing.
Rasmi, Atekeh; Rasmi, Sakineh. (2017). Basics of the main story and the worm. Quarterly Journal of Popular Culture and Literature. 5 (12), 41-64.
Razi, H. (2002). Encyclopedia of ancient Iran. Vol. 5. Tehran: Sokhan.
Serlo, J.E. (2010). Culture of symbols. Mehrangiz Vahedi (Trans.). Tehran: Dastan.
Shakibi Momtaz, N.; Hosseini, M. (2013). Classification of types of heroism birth selfishness in myths. legends, folk tales and fairy tales. Journal of Popular Culture and Literature. 1 (1), 143-170.
Vahshi Bafghi, K. (2009). Generalities of the court. Mohammad Hossein Mojddam and Kourosh Nasabi Tehrani (Ed.). Tehran: Zavar Publications.
Zolfaqari, H. (2015). One hundred Persian love poems. Tehran: Charkh Publishing.