کریپتورکیدسیم حاصل اختلال در نزول بیضه به داخل اسکروتوم می باشد. متعاقب اصلاح کریپتورکیدیسم (اورکیدوپکسی)، بهبود تدریجی آسیب های بافت بیضه مشاهده می شود. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی بافت شناسی تاثیر کوآنزیم Q10 بر بافت بیضه پس از اورکیدوپکسی در موش صحرایی بود. بدی چکیده کامل
کریپتورکیدسیم حاصل اختلال در نزول بیضه به داخل اسکروتوم می باشد. متعاقب اصلاح کریپتورکیدیسم (اورکیدوپکسی)، بهبود تدریجی آسیب های بافت بیضه مشاهده می شود. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی بافت شناسی تاثیر کوآنزیم Q10 بر بافت بیضه پس از اورکیدوپکسی در موش صحرایی بود. بدین منظور 40 سر موش صحرایی نر نابالغ به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. در گروه اول مداخله جراحی صورت نگرفت. در گروه دوم موش ها تحت جراحی کریپتورکیدیسم تجربی دوطرفه قرار گرفته و تا پایان دوره آزمایش نگه داری شدند. در گروه سوم و چهارم ابتدا کریپتورکیدیسم تجربی دوطرفه ایجاد شد و پس از 35 روز جراحی اورکیدوپکسی صورت گرفت. موش های گروه سوم پس از اورکیدوپکسی به مدت 30 روز روغن زیتون و موش های گروه چهارم پس از اورکیدوپکسی به مدت 30 روز کوآنزیم Q10 را به طور خوراکی دریافت کردند. در پایان دوره، نمونه های بافت بیضه و اپی دیدیم جهت مطالعات مورفولوژی و هیستومورفومتری اخذ گردید. نتایج با روش های آماری تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل گردید و 05/0>p < /em> معنی دار در نظر گرفته شد. آسیب شناسی بافتی نشان داد که کوآنزیم Q10، مراحل بهبود صدمات بافت بیضه را پس از اورکیدوپکسی تسریع می کند. همچنین قطر لوله های منی ساز و ضخامت اپی تلیوم لوله ها به صورت معنی دار افزایش یافته (05/0>p < /em>) و نیز شاخص تمایز لوله، ضریب تجدیدپذیری و ضریب اسپرمیوژنز نیز به طور معنیداری افزایش یافت (05/0>p < /em>). این مطالعه نشان داد که استفاده از کوآنزیم Q10 باعث ترمیم بافت بیضه، بهبود شاخص های هیستومورفومتریک و ضرایب اسپرماتوژنز متعاقب اورکیدوپکسی در موش صحرایی می شود.
پرونده مقاله