پیکا یکی از اختلالاتی است که پتانسیل بالایی را برای القاء خسارات متعددی همچون مسمومیت، انباشتگی دستگاه گوارش، بوتولیسم، اُفت وزن گیری و غیره در مزارع پروش نشخوارکنندگان فراهم می آورد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر مکمل میکروویت و قطره خوراکی فرودراپ بر پارامترهای اولی چکیده کامل
پیکا یکی از اختلالاتی است که پتانسیل بالایی را برای القاء خسارات متعددی همچون مسمومیت، انباشتگی دستگاه گوارش، بوتولیسم، اُفت وزن گیری و غیره در مزارع پروش نشخوارکنندگان فراهم می آورد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر مکمل میکروویت و قطره خوراکی فرودراپ بر پارامترهای اولیه هموگرام و مواد معدنی سرم در بره های بیست روزه سالم و مبتلا به پیکا انجام شد. این مطالعه روی 10 رأس بره 20 روزه نژاد مخلوط غیرمبتلا و 10 رأس بره 20 روزه نژاد مخلوط مبتلا به پیکا انجام گرفت. هر دو گروه 2 نوع درمان خوراکی شامل مکمل میکروویت (7روز، دز 5/0 گرم در یک لیتر آب مصرفی) و قطره خوراکی فرودراپ (4 روز، افزودن روزانه 300 میلی گرم به شیر مصرفی) را دریافت کردند. قبل شروع درمان و پس از هر درمان از بره ها نمونه خون برای تعیین CBC (cell blood count) و عناصر معدنی سرم اخذ گردید. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری های تکراری و پس آزمون توکی در سطح اطمینان 95% مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. در مبتلایان به پیکا Hb(hemoglobin)،MCV (mean corpuscular volume) و MCHC (mean corpuscular hemoglobin concentration) خون و آهن سرم به طور معنی داری کمتر از غیرمبتلایان بود (05/0>p ). درمان با میکروویت سبب افزایش معنی دار شاخص های Hb، MCV و MCHC خون و آهن سرم نشد و پیکا در مبتلایان درمان نگردید. درمان با فرودراپ سبب افزایش معنی دار شاخص های Hb، MCV و MCHC خون و آهن سرم شد و پیکا در مبتلایان درمان گردید (05/0>p ). این مطالعه نشان داد که علت پیکا در بره های شیرخوار آنمی میکروسیتیک هیپوکرومیک ناشی از فقر آهن بود و تجویز قطره خوراکی فرودراپ با دز 300 میلی گرم به مدت 4 روز سبب درمان مبتلایان گردید.
پرونده مقاله
پیکا یکی از اختلالاتی است که پتانسیل بالایی را برای القاء خسارات متعددی همچون مسمومیت، انباشتگی دستگاه گوارش، بوتولیسم، و اُفت وزن گیری در مزارع پروش نشخوارکنندگان فراهم می آورد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تزریق داخل عضله ترکیب سیانوکوبالامین-آهن دکستران (سیانوفرین) چکیده کامل
پیکا یکی از اختلالاتی است که پتانسیل بالایی را برای القاء خسارات متعددی همچون مسمومیت، انباشتگی دستگاه گوارش، بوتولیسم، و اُفت وزن گیری در مزارع پروش نشخوارکنندگان فراهم می آورد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر تزریق داخل عضله ترکیب سیانوکوبالامین-آهن دکستران (سیانوفرین) بر پارمترهای اولیه هموگرام و مواد معدنی سرم، در بزغاله های بیست روزه مبتلا به پیکا انجام شد. این مطالعه روی 10 رأس بزغاله 20 روزه نژاد مخلوط غیرمبتلا و 10 رأس بزغاله 20 روزه نژاد مخلوط مبتلا به پیکا انجام گرفت. گروه غیرمبتلا درمان سالین ایزوتونیک (یک تزریق عضلانی، 3 میلی لیتر) و گروه مبتلا درمان سیانوفرین (یک تزریق عضلانی، 3 میلی لیتر) را دریافت کردند. قبل درمان و 10 روز پس از درمان، از همه بزغاله ها نمونه خون برای تعیین CBC (cell blood count) و عناصر معدنی سرم اخذ گردید. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه با اندازه گیری تکراری و پسآزمون توکی در سطح اطمینان 95 درصد مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. مشخص گردید که در بزغاله های مبتلا به پیکا، PCV (packed cell volume)،Hb (hemoglobin) وMCV (mean corpuscular volume) خون و آهن سرم به طور معنی داری کمتر از بزغاله های غیرمبتلا بود (05/0>p ). درمان با سیانوفرین سبب افزایش معنی دار شاخص های PCV، Hb و MCV خون و آهن سرم شد و پیکا در مبتلایان درمان گردید (05/0>p ).نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پیکا در بزغاله های شیرخوار با آنمی میکروسیتیک نرموکرومیک ناشی از فقر آهن مرتبط بوده و تجویز ترکیب سیانوکوبالامین-آهن دکستران به مقدار 3 میلی لیتر طی یک تزریق عضلانی، سبب درمان دام های مبتلا گردید.
پرونده مقاله
بیماری لمپی اسکین یک بیماری ویروسی در گاو و گاومیش است و عامل برآمدگی پوستی می باشد. مهمترین اهرم مبارزه با بیماری ویروسی لمپی اسکین در کشورهای اندمیک اجرای عملیات واکسیناسیون عمومی می باشد. واکسن مورد استفاده در مطالعه حاضر واکسنی تولید داخل و حاوی ویروس زنده تخفیف حد چکیده کامل
بیماری لمپی اسکین یک بیماری ویروسی در گاو و گاومیش است و عامل برآمدگی پوستی می باشد. مهمترین اهرم مبارزه با بیماری ویروسی لمپی اسکین در کشورهای اندمیک اجرای عملیات واکسیناسیون عمومی می باشد. واکسن مورد استفاده در مطالعه حاضر واکسنی تولید داخل و حاوی ویروس زنده تخفیف حدت یافته سویه نیتلینگ بود. در این کارآزمایی بالینی 11 رأس گوساله نر با سن شش تا نه ماه، با وزن تقریبی 150 تا 250 کیلوگرم و فاقد آنتی بادی علیه لمپی اسکین مورد استفاده قرار گرفت. دام ها به سه گروه تقسیم شدند: گروه اول ده برابر دز واکسن را دریافت نمودند، گروه دوم یک دز از واکسن را در دریافت کردند و گروه سوم که حلال واکسن را دریافت نمودند. در روز 21 پس از واکسیناسیون، گوساله های مورد مطالعه با یک سویه پاتوژن ویروس لمپی اسکین از طریق تلقیح همزمان داخل وریدی و داخل پوستی به چالش کشیده شدند. کلیه دام ها در طی 14 روز پس از چالش به طور روزانه مورد معاینه بالینی قرار گرفته و کلیه علائم بالینی در آن ها مورد ثبت قرار گرفت. در طی 14 روز بررسی دام های مورد چالش، در هیچ یک از دامهای واکسینه (اعم از ده برابر دز و یک دز واکسن) پس از چالش با ویروس پاتوژن علائم بالینی لمپی اسکین از جمله ندول جلدی و تب مشاهده نشد در حالی که تمام دام های گروه شاهد (غیر واکسینه) درجاتی از علائم بالینی بیماری شامل ندول جلدی را نشان دادند. بنابراین این واکسن کارایی لازم بر محافظت در برابر سویه وحشی لمپی اسکین را داشت.
پرونده مقاله