این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای مثبتاندیشی بر عزتنفس و امید به زندگی در نوجوانان 12 تا 17 سال بیسرپرست و بدسرپرست انجام شد. پژوهش نیمهتجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش شامل تمامی نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست تحت ن چکیده کامل
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای مثبتاندیشی بر عزتنفس و امید به زندگی در نوجوانان 12 تا 17 سال بیسرپرست و بدسرپرست انجام شد. پژوهش نیمهتجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش شامل تمامی نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست تحت نظارت اداره بهزیستی شهرستان رباطکریم در سال 1397-1396 به تعداد 125 نفر بود. نمونة تحقیق شامل 26 نفر نوجوان بیسرپرست و بدسرپرست بود که با روش نمونهگیری هدفمند در دسترس انتخاب و در دو گروه 13 نفر آزمایش و 13 نفر کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامة عزتنفس کوپر اسمیت (1967) و پرسشنامة امید به زندگی میلر (1988) بود. دادههای پژوهش با روشهای آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس تحلیل شد. نتایج نشان داد که در مرحلة پسآزمون میانگین نمرات عزتنفس و امید به زندگی افراد گروه آزمایش بیشتر از میانگین نمرات گروه کنترل بود (05/0>P).
پرونده مقاله