هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر سازگاری عاطفی و اجتماعی بر رفتارهای پرخطر برخط (آنلاین) دانشآموزان بود. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی و جامعة آماری پژوهش، دانشآموزان متوسطه اول شهر اصفهان در سال تحصیلی 99-1398 بود که به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای، با استفاده از فرمول کوکران تعداد 222 نفر برای گروه نمونه انتخاب گردید و به پرسشنامه سازگاری دانشآموزان (Sinha & Sing, 1993) و مقیاس غربالگری استفادة پرخطر و مشکلآفرین از اینترنت (Jelenchick et al, 2014) پاسخ دادند. دادههای جمعآوری شده با استفاده از تحلیل رگرسیون تحلیل گردیدند. نتایج نشان داد ابعاد سازگاری نقش مثبت و معناداری بر رفتارهای پرخطر برخط (آنلاین) دارد (368/0=r)، (01/0>p). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد 6/13درصد از تغییرات رفتارهای پرخطر برخط (آنلاین) به وسیلة سازگاری عاطفی قابل پیشبینی است؛ بنابراین مؤلفه سازگاری عاطفی به تنهایی قادر به پیشبینی رفتارهای پرخطر برخط (آنلاین) است (01/0p<) و (83/5=t). توانایی سازگاری در پیشبینی رفتارهای پرخطر برخط (آنلاین)، نشان میدهد میتوان آن را زمینهساز آسیبپذیری دانشآموزان در رفتارهای پرخطر برخط (آنلاین) دانست. به عبارتی با تقویت آن در مدارس میتوان آسیبهای مربوط به رفتارهای برخط (آنلاین) دانشآموزان را کاهش داد.
پرونده مقاله