مرگ و سرنوشت روان در باور ساکنان بین النهرین باستان
محورهای موضوعی : مسیحیت
محمود جعفری دهقی
1
(دانشیار دانشگاه تهران، گروه فرهنگ و زبان‌های باستانی، تهران، ایران)
مهتاب صالح
2
(کارشناس ارشد دانشگاه تهران، رشته فرهنگ و زبان‌های باستانی، تهران، ایران)
کلید واژه: مرگ, روان, خاکسپاری, جهان مردگان, سرنوشت,
چکیده مقاله :
مردم بین النهرین نیز همچون سایر فرهنگ‌های جهان باستان به مرگ می‌اندیشیدند و دربارة زندگی پس از مرگ به گمانه‌زنی می‌پرداختند. ولی، آنچه توجه هر پژوهشگری را به هنگام مطالعۀ اسطوره‌های بین النهرینی به خود جلب می‌کند، هراس فراوان آنان از مرگ و سرنوشت روان، و متعاقب آن یأس و ناامیدی شدیدی است که بر تمامی اسطوره‌های این سرزمین کهن و پهناور سایه افکنده است. در این مقاله فلسفۀ مرگ و سرنوشت روان در باورهای ساکنان بین النهرین بررسی می‌شود و پیامدهای ترس و هراس از این پدیده بر جهان‌بینی و نوع زندگانی ساکنان این سرزمین واکاوی می‌گردد.
The ancient Mesopotamians, like other ancient people, were thinking about death and the hereafter; but, what attract the scholars’ attention are their deep fear of death, therfore they describe a horrible fate for the deceased in their myth. As a consequence, the Mesopotamian myths were shadowed by a deep despair and hopelessness. This article tries to survey the concept of death according to Mesopotamian mythology and analyzes their feeling about life, death and hereafter.