فرجام شناسی کیهانی در مکاشفات یهودی دورۀ بین العهدین
محورهای موضوعی : مسیحیت
علیرضا ابراهیم
1
(ندارد)
کلید واژه: فرجام شناسی, آخرت شناسی یهودی, مکاشفات, بین العهدین, آخرالزمان, مسیحا,
چکیده مقاله :
دوران حد فاصل ترجمۀ هفتادی تا زمان نگارش عهد جدید، به دورۀ بین العهدین موسوماست. این دوره به سبب هم جواری یهودیان با اقوام دیگر، موجد ادبیات بسیار پرباری بودکه گونه های ادبی متنوعی را در خود داشت. از جمله میتوان گونۀ ادبی مکاشفه را نام بردکه به دلایلی همچون تاثیر اندیشه های ایرانی بر یهود، قوت فراوان گرفت. آزارهایی کهیونانیان و رُمیان بر این قوم روا داشتند، فرجام شناسی نوینی را در مکاشفات بین العهدینبنیان نهاد که هم در راستای تکمیل آموزه های عهد عتیق بود و هم دردهای تاریخی این قومرا مرهم می نهاد. ساختار این فرجام شناسی بر جبری تاریخی استوار بود که فسادهایموجود در جامعۀ انسانی را موجب فساد و کاستی در امور کیهانی می دانست و آن دو رازمینۀ ظهور مسیحا و اصلاحات او به شمار می آورد. فرجام شناسی مکاشفات با ارائۀ نگاهیفراتاریخی به رخدادهای آخرالزمان، دیدگا ههای تاریخیِ فرجام شناسی عهد عتیق را به کلیدگرگون کرد، زیرا از دیدگاه مکاشف هگران دورۀ بی نالعهدین، عالم آخرت، به موازات همینعالمِ ماده در جریان بود و اورشلیم آسمانی که نماد ملکوت الهی به شمار می رفت،می توانست هر لحظه در قلب های آدمیان بر پا شود و محل استقرار خداوند باشد.
The period between composition of the last book of the Old Testamentand the first book of the New Testament is called IntertestamentalPeriod. Jewish literature in this era, because of the encounter of theJews with other nations, flourished in various forms and genres. Forexample, the genre of apocalypse as a result of the Iranian influence onJudaism became prevalent in Jewish literature. The Greco-Romanpersecutions brought about a new eschatology in the intertestamentalapocalypses, which was on the one hand in accordance with theteachings of the Old Testament, and on the other, it consoled thehistorical sufferings of the Israelite nation. This eschatology dependedon a historical determinism which observed the depravities of thehuman society as the cause of cosmic misfortunes, which in its turnwas the prologue to the advent of the Messiah. The apocalypses'transhistorical approach to the end time events altered the historicalviews of the Old Testament. The apocalyptists of the intertestamentalperiod believed that the hereafter was in motion parallel to this worldand heavenly Jerusalem, which was the symbol of the kingdom of God,was established in the heart of the righteous men.