فهرست مقالات طاهره بیانی

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - تاثیر یک جلسه تمرین مقاومتی شدید بر حجم و آلبومین پلاسما در دختران فعال
  طاهره بیانی شادمهر میردار هریجانی
  20.1001.1.27834603.1402.3.1.9.4
  مقدمه: هدف پژوهش حاضرتعیین تاثیر یک جلسه تمرین مقاومتی شدید بر حجم و آلبومین پلاسمای دختران فعال بود.مواد و روش‌ها: در این پژوهش 16دختر داوطلب سالم فعال شرکت کردند. به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند.گروه تجربی شب قبل از آزمایش و ساعت7-8 صبح روز‌های آزما چکیده کامل

  مقدمه: هدف پژوهش حاضرتعیین تاثیر یک جلسه تمرین مقاومتی شدید بر حجم و آلبومین پلاسمای دختران فعال بود.مواد و روش‌ها: در این پژوهش 16دختر داوطلب سالم فعال شرکت کردند. به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند.گروه تجربی شب قبل از آزمایش و ساعت7-8 صبح روز‌های آزمایش،ml/kg body wt15آب نوشیدند. آزمودنی‌ها ساعت 9:45 صبح پس از اخذ نمونه خونی،6 تمرین قدرتی با شدت 70 % – 80 % (RM 1) در 3 دوره 5 -7 تکرار انجام دادند. نمونه‌گیری خونی، قبل، بلافاصله و 24 ساعت بعد تمرین انجام شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه با مقادیر تکراری، برای مقایسه دو به دو چندگانه آزمون LSD ،برای مقایسه دو گروه ازآزمونt مستقل با سطح اطمینان ( 0/05≥ P) استفاده شد.یافته‌ها: پس از تمرین درگروه کنترل، حجم پلاسما کاهش و آلبومین افزایش یافت( 0/05≥ P ). نتایج حاکی از تفاوت میانگین حجم پلاسما (0/05 ≤P) و عدم تفاوت آلبومین پلاسمای (0/05≥ P) دو گروه قبل و بعد تمرین بود. تغییرات حجم پلاسما در 24ساعت بعد تمرین دردو گروه معنی دار نبود(0/05≥ P)، اما میزان آلبومین درگروه تجربی افزایش یافت(0/05≥P). بین تغییرات حجم پلاسما و آلبومین همبستگی قابل ملاحظه‌ای مشاهده نشد(0/05 ≤P).نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسدکاهش حجم پلاسما در پی تمرینات مقاومتی شدید درصورت دریافت آب کافی توسط ورزشکاران رخ ندهد. همچنین مدت 24 ساعت زمان مناسبی برای بازیافت حجم پلاسما محسوب می‌شود. افزایش آلبومین در دوره بازیافت نیز الزاماً با افزایش حجم پلاسما همراه نیست.واژه‌های کلیدی:حجم پلاسما، آلبومین، تمرینات مقاومتی شدید پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - اثر یک دوره برنامه تمرینی شنا بر سطح عامل تغییر دهنده رشد بتا ریه موش های باردار در معرض مسمومیت با کادمیوم
  طاهره بیانی شادمهر میردار هریجانی اکرم اصفهانی نیا
  20.1001.1.27834603.1401.2.2.1.1
  مقدمه و هدف: فاکتور عامل تغییر دهنده رشد بتا (TGF-β) در کنترل تکثیر، تمایز سلولی و سایر عملکردهای سلولی ریه نقش دارد و دارای اثرضد التهابی در بافت های مختلف از جمله بافت ریوی می باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر یک دوره برنامه تمرینی شنا بر سطوح TGF-β ریه موش ها چکیده کامل

  مقدمه و هدف: فاکتور عامل تغییر دهنده رشد بتا (TGF-β) در کنترل تکثیر، تمایز سلولی و سایر عملکردهای سلولی ریه نقش دارد و دارای اثرضد التهابی در بافت های مختلف از جمله بافت ریوی می باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر یک دوره برنامه تمرینی شنا بر سطوح TGF-β ریه موش های باردار در معرض مسمومیت با کادمیوم بود. مواد و روش ها :در این پژوهش تجربی 32 سر موش ماده نژاد ویستار با وزن تقریبی 180-200 گرم پس از دو هفته آشنایی با محیط جدید و استرس ناشی از آب و بارداری به چهار گروه شنا، کادمیوم، کادمیوم - شنا و کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شنا از روز اول بارداری شروع و در طی سه هفته به مدت 60 دقیقه در روز ادامه یافت. نمونه‌گیری از بافت ریه دو روز پس از زایمان انجام شد. غلظت TGF-βبافت ریه با استفاده از روش الایزا (ELISA) تعیین گردید یافته ها: یافته ها نشان دادند که وزن موش های مادر در گروه های کادمیوم، شنا و شنا-کادمیوم کاهش معنی داری داشته است (001/0p ≤). سطح TGF-βریه مادران گروه کادمیوم نسبت به گروه کنترل کاهش معنی دار یافت(05 /0 p ≤). اما TGF-β گروه شنا نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار داشت(05 /0 p ≤). نتیجه گیری: پیشنهاد می شود پاسخ مثبت عامل تغییر دهنده رشد بتا به تمرین استقامتی شنای زیر بیشینه در دوران بارداری در بهبود عملکرد مولکولی و سلولی ریه در برابر آلاینده محیطی نظیر کادمیوم مورد توجه قرار گیرد. پرونده مقاله