به منظور تأثیر حذف گل آذین و اندازه غده بذری بر عملکرد و اجزای عملکرد سیبزمینی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعهای واقع در منطقه ایواوغلی شهرستان خوی در بهار سال 1393 اجرا شد. فاکتور اول حذف گل آذین در دو سطح شامل حذف و عد چکیده کامل
به منظور تأثیر حذف گل آذین و اندازه غده بذری بر عملکرد و اجزای عملکرد سیبزمینی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعهای واقع در منطقه ایواوغلی شهرستان خوی در بهار سال 1393 اجرا شد. فاکتور اول حذف گل آذین در دو سطح شامل حذف و عدم حذف گل آذین و فاکتور دوم اندازه غده بذری در شش سطح شامل 25 تا 35 گرم، 35 تا 45 گرم و 45 تا 55 گرم، 55 تا 65 گرم، 65 تا 75گرم،75 تا 85 گرم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان دادند که اثر حذف گل آذین و اندازه غده بذری روی اندازه غده، وزن غده در بوته، تعداد شاخه و برگ در بوته، شاخص سطح برگ و عملکرد غده معنی دار بود. بیشترین شاخص سطح برگ، به میزان 48/5 در تیمار حذف گل آذین مشاهده شد و عملکرد غده نیز در حالت حذف گل آذین به میزان 68/2 تن در هکتار (15 درصد) افزایش یافت. از نظر اندازه غده بذری نیز بیشترین عملکرد غده به مقادیر 64/22 و 89/21 تن در هکتار به ترتیب از اندازه غده بذری 65 تا 75 گرم و 75 تا 85 گرم حاصل شد و بین این دو اندازه غده بذری از نظر عملکرد غده، اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت. بنابراین حذف گل آذین به علت از بین بردن یک مخزن بی مصرف در افزایش عملکرد موثر بوده و همچنین جهت صرفه جویی در مصرف بذر و کاهش هزینه، اندازه غده بذری 65 تا 75 گرم توصیه میگردد.
پرونده مقاله
یه منظور بررسی کشت مخلوط آفتابگردان و ذرت به روش جایگزینی، آزمایشی به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 1392 در خوی اجرا گردید. تیمارها شامل 8 نوع کشت مخلوط جایگزینی با نسبتهای 1:2و 1:3 آفتابگردان و ذرت (آفتابگردان و ذرت با تراکمهای 6/6 چکیده کامل
یه منظور بررسی کشت مخلوط آفتابگردان و ذرت به روش جایگزینی، آزمایشی به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 1392 در خوی اجرا گردید. تیمارها شامل 8 نوع کشت مخلوط جایگزینی با نسبتهای 1:2و 1:3 آفتابگردان و ذرت (آفتابگردان و ذرت با تراکمهای 6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) همراه با 2 تیمار کشت خالص آفتابگردان (6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) و 2 تیمار کشت خالص ذرت ( 6/6 و 3/8 بوته در متر مربع) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان دادند که اثر کشت مخلوط روی ارتفاع بوته آفتابگردان، قطر طبق، تعداد دانه در طبق و عملکرد دانه در بوته معنی دار بود و بالاترین عملکرد دانه در بوته به تیمار کشت مخلوط تعلق داشت. اثر کشت مخلوط روی تعداد دانه در ردیف ذرت، وزن صد دانه و عملکرد دانه در بوته معنیدار بود و بالاترین عملکرد دانه در بوته به تیمار کشت خالص تعلق داشت. بالاترین نسبت برابری زمین (LER) (16/1) از تیمار 66% آفتابگردان با تراکم 6/6 بوته در متر مربع + 34% ذرت با تراکم 6/6 بوته در متر مربع به دست آمد. این دو محصول با کارایی بیشتری از منابع محیطی استفاده کردند و بنابراین این تیمار، به عنوان بهترین الگوی کشت مخلوط به این منطقه قابل توصیه است.
پرونده مقاله