اثر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر عملکرد گل و برخی صفات مورفولوژیک گیاه دارویی بابونه آلمانی (L. Matricaria chamomilla)

محورهای موضوعی : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی

صفورا فرهنگ مهر ¹ , شیوا اکبری ² , شهرام رضوان بیدختی ³

1 - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
3 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغانشهرام

تاریخ دریافت : 1393/03/03 تاریخ پذیرش : 1393/03/03 تاریخ انتشار : 1393/02/11

کلید واژه: بابونه, تاریخ کشت, تراکم بوته, عملکرد گل,

چکیده مقاله :

به‌منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و تراکم بوته بر خصوصیات مورفولوژیکی و عملکرد گل بابونه، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تـصادفی با سه تـکرار در سال زراعی91-1390 در روستای جلین شهرستان گرگان انجام شد. فاکتور اصلی شامل سه تاریخ کاشت (20 اسفند، 11فروردین و 4 اردیبهشت) و فاکتور فرعی شامل سه تراکم (30،20و40 بوته در متر مربع) بود. نتایج نشان دهنده تاثیر معنی‌دار تاریخ کاشـت بـر عملکرد گـل خشک و گل تازه، تعداد ساقه‌های اصلی گل‌دهنده، تعـداد و وزن خـشک برگ و ارتفاع بوته بود. بیشترین تعداد ساقه‌های اصلی گل‌دهنده و تعـداد و وزن خشک برگ و ارتفاع بوته و عمـلکرد گل خشـک و گل تازه در تاریخ کـاشت اسفنـد ماه حاصل شد و تـاریخ کاشت اردیبهشت ماه دارای پایین‌ترین مقادیر صفات مذکور بود. عملکرد گل خشک، به صورت معنـی‌داری تحت تأثیر فاکتـور تراکم بوته قرار گرفت و این فاکتور بر سایر صفات مورد بررسی اثر معـنی‌داری نداشـت. کلیه اثرات متقابل ایـن دو فاکتـور نیز تأثیر معنی‌داری بر صفات اندازه‌گیری شده نداشتند. عملکرد گـل خشک در تراکم 40بوته در متر مربع بطور معنی‌داری بیشتر از مقدار این صفت در دیگر تراکم‌های کاشت بود. نتایج این تحقیق نشان داد 20 اسفند بهتـرین تاریخ کاشـت بابونه نسبت بـه سایر تاریخ‌های مورد بررسی در شرایـط آب و هـوایـی گـرگان بوده و تـراکم 40بوته در متر مربع به دلیل داشتن عملکرد گل خشک بالاتر، از سایر تراکم ها مطلوب‌تر می‌باشد us";mPLni
�*��(:EN-US; mso-fareast-language:EN-US;mso-bidi-language:FA'>L.)، چاودار (Secale cereale L.) و یولاف (Avena sativa L.) و مقادیر مختلف بذر کشت شده گیاه همراه (صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار) به اجرا در آمد. نتایج نشان داد که گیاهان همراه با میزان بذر 60 کیلوگرم در هکتار دارای بالاترین عملکرد وزن خشک علوفه، تعداد ساقه و تعداد بوته مستقر شده یونجه بودند. یولاف در مرحله اول و در مرحله دوم چاودار اثرات بیشتری بر رشد یونجه داشت و مصرف 120 کیلوگرم بذر گیاه همراه می تواند مجموع عملکرد وزن خشک یونجه با گیاه همراه را به میزان قابل قبولی نیز تولید کرده و همچنین وزن خشک مناسبی از یونجه برای چین دوم فراهم کند.